Η μεγάλη στρατιωτική άσκηση του ΝΑΤΟ σε Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα συνεχίζει να προκαλεί καθημερινές εντάσεις στα ανοικτά της Κριμαίας με απρόβλεπτες συνέπειες. Νατοϊκά πλοία και αεροσκάφη έρχονται αντιμέτωπα με αντίστοιχα ρωσικά σε αλλεπάλληλες αναμετρήσεις που θυμίζουν προετοιμασίες ενός θερμότερου επεισοδίου. Δεν είναι άλλωστε η μοναδική στρατιωτική άσκηση της ατλαντικής συμμαχίας που επιχειρεί να επιβάλλει ένα ασφυκτικό βρόχο περικύκλωσης και αποκλεισμού της Ρωσίας.
Στη γειτονιά μας όμως η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει. Οι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σχεδιάζουν μόνιμες στρατιωτικές βάσεις στη Μαριούπολη τη στιγμή που οι Ρώσοι καταγγέλλουν ότι η δυτική συμμαχία παραβιάζει τη Συνθήκη του Μοντρέ. Τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στον Αύγουστο όπου αναμένεται κλιμάκωση των ενεργειών καθώς έχει σχεδιαστεί η σύγκληση της Συνόδου της Πλατφόρμας της Κριμαίας στην Ουκρανία.
Με αφορμή αυτό το γεγονός οι Ρώσοι ιθύνοντες φαίνεται να προχωρούν σε ανασχεδιασμό των κανόνων στρατιωτικής εμπλοκής έτσι ώστε αν κάποιο πολεμικό πλοίο δεν πειθαρχεί στις προειδοποιήσεις με αλλαγή πορείας να προβλέπεται «πυρ εναντίον του ίδιου του πλοίου ώστε να σταματήσουν οι προκλήσεις και να μην ξαναδοκιμάσουν την υπομονή των Ρώσων».
Στην, επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη, αναμέτρηση που εξελίσσεται στη Μαύρη Θάλασσα παίρνουν μέρος με διαφορετικούς τρόπους τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία. Η Αθήνα συμμετέχει με πολεμικά αεροσκάφη σε ρόλο συνοδού των εικονικών προσβολών της νατοϊκής αεροπορίας και την ενεργοποίηση της βάσης της Σούδας από όπου απογειώνονται κατασκοπευτικά αεροσκάφη. Η κυβέρνηση αδιαφορεί πλήρως για την ακόμα μεγαλύτερη ψύχρανση των σχέσεων της χώρας με την Ρωσία ακόμα και τις παραμονές των αναμενόμενων σοβαρότατων προκλήσεων της Άγκυρας στη Κύπρο. Η Τουρκία από την πλευρά της συμμετέχει πιο διακριτικά στο στρατιωτικό σκέλος ώστε να διαφυλάξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία αλλά είναι έτοιμη να προσφέρει τις «καλές της υπηρεσίες» στη κυβέρνηση Μπάιντεν αναλαμβάνοντας ειδική αποστολή στο Αφγανιστάν και διαπραγματευόμενη έναντι αυτών ανοχή των ΗΠΑ σε Αιγαίο και Κύπρο.
Σε κάθε περίπτωση η αναταραχή στη Μαύρη Θάλασσα στέλνει απόνερα και προϊδεάζει για ιδιαίτερο υψηλό κυματισμό σε ολόκληρη τη Ν.Α Μεσόγειο και ιδιαίτερα στην Κύπρο.
Έτσι, τη στιγμή που Αθήνα και Λευκωσία ζουν το «όνειρο» του ανέφελου καλοκαιριού η Άγκυρα με καθημερινές προκλητικές δηλώσεις και τετελεσμένα έχει επιβάλλει στην επίσημη ατζέντα τις προτάσεις της για οριστική διχοτόμηση του νησιού και την αναγνώριση «δύο ισότιμων και κυριάρχων κρατών» ως ρεαλιστική προοπτική. Ο Αναστασιάδης στη Κύπρο, λέγεται, ότι «εξεπλάγην σφόδρα» όταν άκουσε από την αποσταλμένη του ΟΗΕ, Τζέιν Χολ Λουτ να τον πληροφορεί για την πρόθεση του Γκουτιέρες να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με την αναφορά σε «δυο αυτοδιοικούμενες περιοχές» στο νησί. Την προεδρική έκπληξη ακολούθησε απόλυτη σιωπή.
Στην Αθήνα η εφαρμογή του δόγματος «η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάδα συμπαραστέκεται» έχει μετασχηματιστεί σταδιακά στην παλαιότερη συνταγή: «να βουλιάζει το Νησί να ησυχάσουμε». Η ελληνική διπλωματία ενόψει της επίσκεψης Ερντογάν στα κατεχόμενα και τις επικείμενες ανακοινώσεις για εποικισμό της Αμμοχώστου και εγκατάσταση τουρκικών στρατιωτικών βάσεων στο Νησί σιωπά ομοίως επιδεικτικά.
Τα προσχήματα σώζει η ευρωπαϊκή διπλωματία με ένα ρεσιτάλ υποκρισίας και υποτίμησης της νοημοσύνης όλων. Σχεδόν καθημερινά ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν «τρίζουν τα δόντια» στον Ερντογάν διαβεβαιώνοντας ότι η Ε.Ε. δεν θα δεχθεί ποτέ τη λύση των «δύο κρατών» στην Κύπρο. Και οι δύο είναι τόσο «αποτελεσματικοί» στις πιέσεις τους που ανάγκασαν τον Τούρκο πρόεδρο να δηλώσει: «Τί μας λένε; Τί δουλειά έχετε στη Συρία, τη Λιβύη, το Καραμπάχ, την ανατολική Μεσόγειο. (…) Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ποιος είναι ποιος. Είμαι παιδί αυτού του έθνους. Εσύ πότε έμαθες ότι ο Ερντογάν μιλάει κατόπιν οδηγιών… Ό,τι δικαίωμα έχουμε, εμείς θα το αρπάξουμε και θα το διεκδικήσουμε».
Λέοντας χωρίς αντίπαλο ο Ερντογάν; Όχι. Απλά γνώστης των συσχετισμών και της υποκρισίας. Άλλωστε η ευρωπαϊκή «κόκκινη γραμμή» για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι δική του ιδέα και το ίδιο καταστροφική για την Κύπρο.
