«Κατεβήκαμε για περίπου δέκα μέρες, για να μαζέψουμε υλικό, να κάνουμε μια μικρή έρευνα για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα και να μιλήσουμε με κόσμο, ώστε να σχηματίσουμε άποψη για τον αγώνα που γίνεται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Είμαστε και λίγο τυχεροί», σημειώνει, «αφού βρεθήκαμε εδώ την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου και είδαμε όλον αυτόν τον κόσμο που διαδήλωσε. Την Κυριακή, λοιπόν, 12 Φεβρουαρίου όλα τα παιδιά της ομάδας ζήσανε για πρώτη φορά μια τόσο μεγάλη κινητοποίηση και ενθουσιάστηκαν από τη μεγάλη συμμετοχή του απλού κόσμου. Έτσι, μας ήρθε αυθόρμητα να διαμαρτυρηθούμε έξω από την γερμανική πρεσβεία, να κάνουμε μια καλλιτεχνική, ακτιβιστική διαμαρτυρία. Κάπως έτσι αυθόρμητα δουλεύει και το Σβάμπιγκραντ Μπαλέτ».
…Κι εκεί βρεθήκατε σε μια κατάσταση χώρας-αποικίας, όπου βγαίνει ο υπάλληλος της πρεσβείας και δίνει εντολή στην αστυνομία να συλληφθούν οι διαμαρτυρόμενοι…
Ναι… Η πρεσβεία, νομικά, είναι έδαφος της χώρας στην οποία ανήκει (σ.σ. θυμίζουμε ότι οι διαμαρτυρόμενοι, αν και Γερμανοί πολίτες, εμποδίστηκαν όχι να μπουν, αλλά και να παραμείνουν έξω από την πρεσβεία τους). Έτυχε ο υπάλληλος της γερμανικής πρεσβείας να μην μπορεί να χειριστεί την όλη κατάσταση. Εμείς κάναμε τη διαμαρτυρία, τραγουδήσαμε το τραγούδι μας, διαβάσαμε ένα κείμενο, πετάχτηκε ένα αβγό στην πινακίδα της πρεσβείας και αυτό ήταν όλο. Δεν υπήρχε λόγος να αντιδράσουν έτσι, αλλά άναψαν τα… αίματα, χάθηκε ο έλεγχος και έδωσαν εντολή να αδειάσει ο χώρος μπροστά από την πρεσβεία. Έτσι μας πήραν όλους στη ΓΑΔΑ. Η εντολή στην αστυνομία δόθηκε από την πρεσβεία.
Όταν πήγατε στην Κρατική Ασφάλεια ποιο ήταν το κλίμα;
Α, η αλήθεια να λέγεται: Μας φέρθηκαν πολύ ευγενικά και μας είπαν: «Παιδιά σε αυτό που κάνατε είμαστε μαζί σας, απλώς θα κάνουμε τη διαδικασία, δηλαδή, εξακρίβωση στοιχείων και μετά θα φύγετε». Μετά από μια ώρα μας άφησαν ελεύθερους, ενώ στο μεταξύ είχε έρθει και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης. Έξω, δε, περίμεναν ο πρόεδρος και ο νομικός σύμβουλος της ομοσπονδίας των δημοσιογράφων.
Εσύ ζεις στη Γερμανία, έχεις σχέση με Γερμανούς πολίτες. Τι συζητάνε για την Ελλάδα, τι λένε γι αυτό που ζει η χώρα μας, ποιο είναι το κλίμα που διαμορφώνεται;
Το κλίμα που διαμορφώθηκε στη Γερμανία από τον Μάιο του 2010 ήταν άσχημο. Οι εξηγήσεις που δίνονταν επίσημα για την κρίση στην Ελλάδα και για ό,τι συνέβαινε ήταν του στυλ: «Οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, είναι απατεώνες και τώρα ήρθε η στιγμή να πληρώσουν για τα λάθη που έκαναν επί δεκαετίες και ότι δεν πρέπει να τα φορτωθούμε όλα εμείς». Αυτές ήταν οι βασικές εξηγήσεις. Δεν ήταν εύκολα τα πράγματα και αυτό το ξέρουμε όλοι. Με τον καιρό, όμως, φαίνεται η κρίση σε ολόκληρη την Ευρώπη και αποκαλύπτεται ποιο είναι το πραγματικό μερίδιο της Ελλάδας σε αυτήν την κρίση. Δεν είναι τυχαίο αυτό που γράφτηκε πρόσφατα σε μια μεγάλη εφημερίδα της Γερμανίας, το οποίο έλεγε «Αφήστε τους Έλληνες στην ησυχία τους».
Τις μέρες που ήσουν εδώ, με όσα είδες, αλλά και μιλώντας με τους γονείς σου, πώς θα χαρακτήριζες αυτό που ζούμε ως χώρα;
Νομίζω ότι ως Έλληνας τα βλέπεις τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Θέλω να πω ότι πρέπει να κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτό μας, πώς αφήσαμε το πράγμα να εξελιχθεί έτσι. Για παράδειγμα τι ψηφίσαμε, είχαμε και εμείς κάποιο ρόλο… Από την άλλη, νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να αλλάξει η κοινωνία, να στραφεί σε μια κατεύθυνση πιο δίκαιη, να φτιάξουμε κοινωνική δικαιοσύνη, για να το πω με απλά λόγια. Στο οικογενειακό μου περιβάλλον υπάρχει η ελπίδα και γίνεται αγώνας γι’ αυτό, αλλά από την άλλη υπάρχει και μεγάλος φόβος. Έχω και εγώ αρκετούς γνωστούς, οι οποίοι πλέον δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν… μία, και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να φύγουν στο εξωτερικό. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση.
Στο κείμενο που μοιράσατε, λέτε στους Γερμανούς πολιτικούς να κρατήσουν για τον εαυτό τους τις συμβουλές τους. Στην Ελλάδα υπάρχει διάχυτη η άποψη ότι διαμορφώνεται μια γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει και στη Γερμανία αυτή η αίσθηση;
Ναι. Αυτή τη στιγμή ακολουθείται η πολιτική της γερμανικής Ευρώπης, αλλά αυτό που θέλουμε είναι μια ευρωπαϊκή Γερμανία. Αυτή είναι μια μεγάλη στροφή που πρέπει να γίνει. Για το ότι η Γερμανία έχει και λόγω ιστορίας και λόγω οικονομικής ισχύος ιδιαίτερη θέση, δεν αμφιβάλλει κανείς. Αλλά σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των γεγονότων, πρέπει να δείξει συμπαράσταση, αλληλεγγύη και, επιτέλους, πρέπει να αλλάξει την οικονομική της πολιτική. Με άλλα λόγια, πρέπει να δώσει λεφτά από τα πλεονάσματα που έχει. Πρέπει να τα δώσει πίσω, γιατί δεν είναι δικά της. Αυτά που έχει η Γερμανία ως πλεονάσματα, οι άλλοι τα έχουν ως ελλείμματα.
