Συνεχίζεται για ακόμη μια εβδομάδα η φαντασμαγορία Γκίλφοϊλ. Επενδύσεις, δολάρια που έρχονται, συνεντεύξεις ομογενών, συναντήσεις με υπουργούς και επιχειρηματίες, lifestyle πινελιές και ολίγη από αθλητισμό με την παρουσία της πρέσβειρας στο ΣΕΦ (στο πλευρό των αδελφών Αγγελόπουλων). Πρέπει να εθιστούμε (ως χώρα και ως λαός) πως η «Αμερική επέστρεψε». Άλλωστε η αμερικάνικη πολιτική, δηλαδή να γίνουμε κόμβος ενέργειας και ΝΑΤΟϊκών συμφερόντων, επιβάλλεται ως η μόνη πολιτική πρόταση για τη χώρα κι ας σημαίνει ξεπούλημα πλούτου, επισφαλείς γεωπολιτικές δεσμεύσεις, κίνδυνο εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε περίπτωση ευρύτερων διευθετήσεων.
Τι όμως προβλέπει το αμερικάνικο σενάριο; Οι ΗΠΑ είναι ξεκάθαρες. Τα θέλουν όλα. Στρατιωτική παρουσία (επεκτεινόμενη και αναβαθμισμένη επιχειρησιακά). Κάθετο ενεργειακό άξονα και ευθύνη της Ελλάδας να βρει αγορές (πέραν της Ουκρανίας στην Αν. Ευρώπη) για το πανάκριβο LNG. Στήριξη στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή και την πολιτική ενίσχυσης του σιωνιστικού σχεδίου, ακόμη και σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων (όπως λ.χ. στη Συρία). Περιορισμό ή αντιστάθμιση της παρουσίας των Κινέζων (κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά). Έλεγχος του σκιώδη ρώσικου στόλου και συμφωνίες με το εγχώριο εφοπλιστικό κεφάλαιο (ή μερίδες αυτού). Ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον έλεγχο πιθανών αποθεμάτων υδρογονανθράκων (έλεγχος δεν σημαίνει και αξιοποίησή τους) αλλά και κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και άλλων περιζήτητων πρώτων υλών. Στήσιμο του εγχώριου πολιτικού συστήματος, μέσα από την κατασκευή ενός ελεγχόμενου διπόλου κυβέρνησης και (ουσιαστικά συμπολιτευόμενης) αντιπολίτευσης.
Τι διαβάζουν οι ντόπιοι «αντίλαλοι» των κάθε λογής αφεντικών τους (στην κυβέρνηση, τις ελίτ, τα ΜΜΕ); Μιλούν για στήριξη των ΗΠΑ προς την Αθήνα και μέσω αυτής γεωπολιτική και όχι μόνο αναβάθμιση της Ελλάδας. Βλέπουν ευκαιρία από την παρουσία της Κ. Γκίλφοϊλ, που είναι «του γλεντιού», «σαν Ελληνίδα», έχει απευθείας γραμμή με τον πρόεδρο Τραμπ, άριστες σχέσεις με την ομογένεια και… φιλία με τον Κ. Αργυρό. Βλέπουν θωράκιση απέναντι στις πιέσεις της Άγκυρας, και πάλι όχι βασισμένη στις δικές μας αποτρεπτικές δυνάμεις, αλλά στις πλάτες του Θείου Σαμ (που προφανώς κάνει μπίζνες και με την άλλη πλευρά). Βλέπουν πίσω από τα παραμύθια για «ενεργειακό κόμβο» ένα μέλλον ευημερίας από τα αποθέματα υδρογονανθράκων που όπου να ‘ναι θα αξιοποιηθούν (κι ας προχωράει μόνο η υπόθεση του LNG).
Δεν διστάζουν μπροστά στη μεγάλη ευθυγράμμιση, να αφήσουν πίσω αφηγήματα που έχτιζαν για χρόνια. Πότε άραγε, υπερασπιζόταν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας καλύτερα η ελληνική κυβέρνηση, το «μακρινό» 2021, όταν ο Ν. Δένδιας (τότε ΥΠΕΞ) δήλωνε πως «η Ελλάδα πιστεύει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο [… ] Το Αιγαίο είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού», ή σήμερα που σύσσωμη η κυβέρνηση αναφωνεί «Drill baby drill» και χορεύει στους ρυθμούς της Κ. Γκίλφοϊλ που τάζει να μας κάνει «κόμβο ενεργειακό». Σαν έτοιμοι από καιρό οι ίδιοι που προωθούσαν και συνεχίζουν να προωθούν τη λεηλασία της πράσινης ανάπτυξης (που συνεχίζει να καταστρέφει βουνά και κάμπους, προσεχώς και ακτές) τώρα μυρίστηκαν δολάρια και σπεύδουν να εμφανίσουν ως μονόδρομο τις προτεραιότητες των ΗΠΑ.
Η κυριαρχία της χώρας βγαίνει στο σφυρί. Γίνεται αντικείμενο συσχετισμών στην μεγάλη σκακιέρα. Και η ελληνική γεωγραφία (θυμίζουμε, χώρα και όχι χώρος) γίνεται πεδίο ανταγωνισμών γεωπολιτικής ισχύος (ΗΠΑ-Κίνα, ΗΠΑ-Ρωσία, ΗΠΑ-Ε.Ε., αλλά και ΗΠΑ-Τουρκία). Ο Γ. Γεραπετρίτης (ο γνωστός για τις δημόσιες επικύψεις στον Ερντογάν) παρουσιάζει τη νέα «έξυπνη διπλωματία», όπως λέει. Εκτιμά πως «η Ελλάδα αυτή τη δεδομένη στιγμή έχει και την ηγετική θέση να μπορέσει να επιβάλλει μία τέτοιου τύπου συνεργασία επ’ ωφέλειά της». Έτσι επιχειρηματολογεί υπέρ μιας πενταμερούς συνόδου για τις θαλάσσιες ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο. Θέλει την Ελλάδα «επισπεύδουσα δύναμη» για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ (και του Ισραήλ στην περιοχή).
Ένας γιαλαντζί «μεγαλοϊδεατισμός» της Exxon Mobile, των εφοπλιστών, των μεταπρατικών ελίτ εμφανίζεται ως η νέα πολιτική της χώρας. Έτοιμοι για νέους τυχοδιωκτισμούς «ζητούν πνεύμα αυτοθυσίας» (βλέπε δηλώσεις Δένδια). Την ίδια στιγμή είναι έτοιμοι για διευθετήσεις με τη γείτονα (αν το απαιτήσουν όπως φαίνεται οι Αμερικάνοι). Δηλώνουν ανοιχτοί στην περιφερειακή συνεργασία, την ώρα που η Τουρκία συσσωρεύει ισχύ και δεν μετακινείται ούτε εκατοστό από τετελεσμένα και διεκδικήσεις.
Αμερικάνικο και το καλώδιο Κρήτης-Κύπρου;
Σενάρια θέλουν την εμπλοκή της αμερικανικής αναπτυξιακής τράπεζας DFC στο πρότζεκτ ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου να δίνει το φιλί της ζωής στο μπλοκαρισμένο εδώ και μήνες έργο. Η DFC έχει ως αποστολή να χρηματοδοτήσει πρότζεκτ που συμβάλλουν θετικά στο γεωπολιτικό αποτύπωμα των ΗΠΑ και ιδίως στον ανταγωνισμό τους με την Κίνα σε πλανητική κλίμακα. Στην πρόσφατη συνάντηση P-TEC στην Αθήνα, σχετική εμπλοκή της DFC, ακούστηκε και για άλλα έργα (π.χ. εξορύξεις, ναυπηγία κ.ά.).
Στην πράξη το έργο Great Sea Interconnector παραμένει κολλημένο. Τώρα σχεδιάζουν νέες οικονομοτεχνικές μελέτες κόστους-οφέλους που πιθανά να επιβραδύνουν κι άλλο τις εξελίξεις. Οι «σύμμαχοι» Ισραηλινοί προτείνουν να προχωρήσει κατά προτεραιότητα το δικό τους σκέλος (σύνδεση Κύπρου-Ισραήλ) και σε δεύτερο χρόνο το κομμάτι Ελλάδας-Κύπρου. Σε Αθήνα και Λευκωσία φαίνεται αδυναμία να βρεθεί κοινή στρατηγική. Κάπως έτσι ένα έργο που παρουσιάστηκε ως εθνικής σημασίας (ενεργειακή ενοποίηση της Κύπρου με τα δίκτυα της Ε.Ε.) βούλιαξε όχι στα τρικυμισμένα νερά της Ν.Α. Μεσογείου, αλλά στα ήρεμα νερά του Αιγαίου (σε αυτά τα νερά που οι τουρκικές φρεγάτες έχουν περιορίσει την Ελλάδα στα 6 ν.μ.).
Δίδαγμα που δυστυχώς δεν λένε να καταλάβουν όσοι χαράζουν στρατηγική στις δύο πατρίδες του Ελληνισμού. Τα κυριαρχικά σου δικαιώματα μόνο εσύ μπορείς να τα υπερασπιστείς. Αν το κάνεις, ίσως βρεις και συμμάχους. Αντιθέτως, όταν δείχνεις απροθυμία να απαντήσεις σε προκλήσεις και απειλές, και ποντάρεις τα πάντα στη στήριξη των συμμάχων, τότε το κυριαρχικό δικαίωμα παύει να είναι στην πράξη δικό σου και εκχωρείται στους «προστάτες».
