Συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν θα σας πω ευχάριστα πράγματα για να με ψηφίσετε.
Έχω την αίσθηση ότι η Κεντρική Επιτροπή και η Πολιτική Γραμματεία ήταν σ’ αυτή την κρίσιμη περίοδο συνεχώς εκτός φάσης. Κάθε λίγο και λιγάκι προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει και να προλάβουμε λαχανιασμένοι και συγχυσμένοι να μπούμε κι εμείς μέσα στο βαγόνι των εξελίξεων. Θα σας θυμίσω ότι:
Μας αιφνιδίασε το Μνημόνιο το 2010, μας αιφνιδίασαν οι πλατείες το 2011, μας αιφνιδίασε το εκλογικό αποτέλεσμα το 2012, μας αιφνιδίασε το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013, μας αιφνιδίασε η μεγάλη κοιλιά του κινήματος το 2014, και μας αιφνιδίασε η νέα μεγάλη εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ (σημ. διακόπτει το προεδρείο λόγω μεγάλης βαβούρας μέσα στην αίθουσα) και η ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Τα κορυφαία, τα οποία συνέβησαν από το 2010 μέχρι σήμερα, δεν προβλέφθηκαν από μας.
Όσοι αναφέρθηκαν στο κόμμα μέχρι στιγμής, συμφωνούν ότι η κατάσταση στο κόμμα δεν είναι καθόλου καλή. Ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει μέσα στα πέντε τελευταία χρόνια. Κι αν η κατάσταση δεν ήταν καλή με το 3%, μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο μη καλή είναι με το 37% ή το 47%. Όπου πηγαίνω, σε όλη την Ελλάδα, ακούω τα ίδια πράγματα. 2,2 εκατομμύρια ψηφοφόροι μας δεν συγκινούνται από το κόμμα, δεν συμμετέχουν ούτε αυτοί που έγιναν μέλη από το 2012. Οι Οργανώσεις Μελών φυτοζωούν, από έλλειψη γραμμής και πλάνου, από έλλειψη δημοκρατίας και από το σφιχταγκάλιασμα των οργανώσεων από τους μηχανισμούς. Όλα αυτά είναι απωθητικά, αντιπαραγωγικά και αντιαριστερά. Αφού, λοιπόν, συμφωνούμε ότι το κόμμα δεν είναι αυτό που πρέπει να είναι, τι κάνουμε; Μια από τα ίδια, για να συνεχίσει το κόμμα να είναι αυτό που δεν πρέπει να είναι;
Προτείνουμε, λοιπόν, και θέλουμε να φτιάξουμε μια Πολιτική Γραμματεία με παρασκηνιακό μοίρασμα των θέσεων από τις τάσεις και τις συνιστώσες. Και η Κεντρική Επιτροπή καλείται, να ψηφίσει, για άλλη μία φορά, μία προτηγανισμένη σύνθεση. Αυτή είναι η κουλτούρα της Αριστεράς; Κι έτσι συνεχίζουμε να διαπαιδαγωγούμε τα μέλη μας και την κοινωνία ολόκληρη; Έτσι θα προσπαθήσουμε να φέρουμε το κόμμα στο επίπεδο των σημερινών αναγκών και, κυρίως, των αυριανών; Μπορούμε, σύντροφοι, επιτέλους, να ψηφίζουμε κατά συνείδηση; Δημοκρατικά και αξιοκρατικά; Αφού δεν είμαστε ευχαριστημένοι από το κόμμα. Αφού λέμε ότι δεν καταφέραμε να φτιάξουμε ένα κόμμα σύγχρονο, μαζικό και πρωτοποριακό, γιατί εφαρμόζουμε την ίδια αποτυχημένη συνταγή; Με ευχολόγια θα φτιάξουμε το κόμμα των μελών, στο οποίο πολλές φορές αναφέρεται ο πρόεδρος;
Έχουμε μια καινούργια κυβέρνηση και ένα παλιό κόμμα. Διαμαρτυρόμαστε γιατί δεν είχαμε λόγο στην επιλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, στη σύνταξη της λίστας Βαρουφάκη κ.λπ. Είμαστε σοβαροί; Έχουμε ένα κόμμα, σήμερα, σε τέτοια οργανωτική ετοιμότητα και δημοκρατική λειτουργία που θα μπορούσε να ανταποκριθεί; Κενό ετοιμότητας και δημοκρατικότητας είχαμε, και επειδή κενά στη φύση δεν υπάρχουν, συμπληρώθηκαν χωρίς την Κεντρική Επιτροπή. Απλά πράγματα.
Όπως στρώνουμε κοιμόμαστε, σύντροφοι. Γι’ αυτό, προτείνω να μην κυκλοφορήσουν λίστες, να τεθούν ελεύθερα υποψηφιότητες και ο κάθε υποψήφιος να εξηγήσει τους λόγους της υποψηφιότητάς του και να δεχτεί την κριτική των συντρόφων του. Αυτό δεν αποκαθιστά αυτομάτως τη δημοκρατία και την αξιοκρατία στο κόμμα, αλλά είναι μια καλή αρχή, μια αλλαγή κουλτούρας, ένα βήμα στη σωστή κατεύθυνση.
(Ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, την Κυριακή, 1 Μαρτίου 2015)
Υ.Γ. Κανένα αφτί δεν ίδρωσε!
Στέλιος Ελληνιάδης
