ΣΥΝ εναντίον ΣΥΝ

Τελικά, τι είναι αυτό στο ΣΥΝ που μετατρέπει όλα τα κορυφαία στελέχη του, τους επικεφαλής, σε εχθρούς του; Ο Κύρκος, η Δαμανάκη, ο Κωνσταντόπουλος, ο Κουβέλης κι ο Αλαβάνος αποχωρώντας έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βλάψουν το κόμμα τους. Δηλαδή, αυτοί που επιλέχθηκαν διαδοχικά ως οι καλύτεροι από το εκλογικό σώμα, αποδείχτηκε ότι έτρεφαν τη χειρότερη άποψη για το κόμμα που αναλάμβαναν να διευθύνουν! Σ’ αυτή την κλίμακα, το φαινόμενο είναι σπάνιο, είτε για αριστερά είτε για δεξιά κόμματα.
Ποιος, λοιπόν, θα ψυχαναλύσει την ηγεσία και τη βάση του ΣΥΝ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα;

Ο Κύρκος κατάλαβε μάλλον αργά ότι αδικήθηκε σε ένα τόσο μικρό κόμμα, ενώ θα μπορούσε να είχε διαπρέψει σε ένα καλύτερο και πάντα μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Η Δαμανάκη ήθελε μια σιγουριά, μια μεγάλη αγκαλιά, ένα πετυχημένο γάμο διαρκείας, που μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορούσε να της εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα. Ο Κωνσταντόπουλος, πιο αμιγής, ήταν ανέκαθεν ΠΑΣΟΚ. Και ο Κουβέλης υπερασπίστηκε, με καθυστέρηση αλλά και αυτοθυσία, αυτό το ανεκπλήρωτο σχέδιο του καλού ΠΑΣΟΚ, της ευπρεπούς Αριστεράς που επειδή γαυγίζει, αλλά δεν δαγκώνει, δικαιούται να διεκδικεί ένα μικρό μερίδιο εξουσίας. Ο Αλαβάνος, τώρα, προκαλεί τριγμούς και ρήξεις κατηγορώντας τον Τσίπρα ότι με τον Μητρόπουλο ξαναβάζει από το παράθυρο την ιδέα του καλού ΠΑΣΟΚ που πολλοί νόμισαν ότι βγήκε από την πόρτα του ΣΥΝ με την αποχώρηση των ανανεωτικών, θεωρώντας μάλλον αμελητέο ότι αυτός αποκλειστικά τον επέλεξε ως τον καταλληλότερο διάδοχό του.
Προς το παρόν, ο τριχασμός στην Αριστερά, όποιες κι αν είναι οι ομολογημένες και ανομολόγητες προθέσεις των Αλαβάνου, Τσίπρα, Κουβέλη και όλων των παρεπιδημούντων, φαίνεται να ευνοεί το στριμωγμένο δολοφονικό ΠΑΣΟΚ και να τσαλακώνει άσχημα τον ΣΥΡΙΖΑ, με κίνδυνο να μουντζουρωθούν και όσοι εκούσια ή ακούσια βρέθηκαν μέσα στο μαγειρείο με το οποίο οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων τείνουν να αντικαταστήσουν την επαφή με την κοινωνία, τη συντροφικότητα, τη συσπείρωση, τη διαφάνεια και τη σοβαρότητα, που τελικά είναι το μόνο που ζητάει ο κόσμος της Αριστεράς.
Και, με την ευκαιρία, σε όσους πιστεύουν ότι η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια καλή ιδέα, καλό είναι να τους υπενθυμίζει κανείς ότι οι καλές ιδέες θέλουν και μεταξωτά κόμματα.

Σχόλια