Επικίνδυνα κτίρια και άδεια ταμεία στους δήμους, που έχουν πλέον την αποκλειστική ευθύνη
Tου Μάριου Διονέλλη
Αποκαρδιωτική εικόνα παρουσιάζει το ζήτημα της σχολικής στέγης, τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του «Καλλικράτη», που έδωσε την αποκλειστική αρμοδιότητα για τα σχολικά κτίρια στους δήμους, χωρίς όμως τους αντίστοιχους απαραίτητους πόρους. Οι ζημιές στα σχολεία της χώρας μετά τις πρώτες βροχές είναι πλέον πολύ σοβαρές. Εικόνα άλλων εποχών παρουσιάζουν αρκετά σχολικά κτίρια της Κρήτης τόσο στην ενδοχώρα αλλά και μέσα στις μεγάλες πόλεις του νησιού. Δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία στο κέντρο των Χανίων θυμίζουν, κυριολεκτικά, βομβαρδισμένο τοπίο κρύβοντας σοβαρούς κινδύνους για τα μικρά παιδιά αλλά και τους εκπαιδευτικούς.
Στα δύο το προαύλιο
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των συστεγαζόμενων 12ου και 18ου Δημοτικών Σχολείων Χανίων όπου έχουν καταρρεύσει μεγάλα κομμάτια σοβάδων από τον παρακείμενο τοίχο του γυμναστηρίου, ενώ όπως εξηγούν οι δάσκαλοι οι ζημιές είναι τόσο μεγάλες που πρέπει ολόκληρη η μετώπη του κτιρίου να ξηλωθεί και να αντικατασταθεί αφού υπάρχει φόβος να πέσει πάνω στα κεφάλια των παιδιών. Το προαύλιο του σχολείου εδώ και περίπου ενάμιση μήνα έχει χωριστεί στα δύο, με εσωτερική περίφραξη που εμποδίζει την πρόσβαση των μαθητών στα επικίνδυνα σημεία ενώ σύμφωνα με τους διευθυντές των δύο σχολείων η έκταση των επισκευών που απαιτούνται είναι τέτοια που το σχολείο πρέπει να μείνει για μέρες κλειστό και πλέον έχουν στηρίξει τις ελπίδες τους στις διακοπές των Χριστουγέννων.
Σχετική υπόσχεση για εκτεταμένες εργασίες έχουν δοθεί από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο Χανίων, ωστόσο οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Γονέων εξηγούν ότι τα λεφτά ποτέ δεν επαρκούν. Στις σχολικές επιτροπές του Δήμου διατίθενται 250.000 ευρώ το χρόνο για 150 σχολεία. «Δηλαδή, κάθε σχολείο πρέπει να αντιμετωπίσει τα λειτουργικά του έξοδα και τις τυχόν ζημιές με λίγο περισσότερα από 1.500 ευρώ για όλο το χρόνο», λέει στον Δρόμο η κ. Ειρήνη Γρυλλάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 18ου Δημοτικού. «Προς το παρόν, ζούμε με την αγωνία σε κάθε διάλειμμα και έχουμε εφαρμόσει διπλές βάρδιες επιφυλακής των δασκάλων για να μην πλησιάσει κάποιο παιδί στα επικίνδυνα σημεία», λέει ο Γιάννης Μαστορακάκης, διευθυντής του 12ου Δημοτικού.
Ελλείψεις σε υποδομές
Ωστόσο, η περίπτωση του συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος δεν είναι η εξαίρεση. Σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές παρουσιάζονται και σε άλλα σχολικά κτίρια, όπως στο 32ο και 36ο Νηπιαγωγεία στην περιοχή Νέα Χώρα Χανίων. «Αναζητούμε εδώ και χρόνια νέο κτίριο αλλά δεν έχει γίνει το παραμικρό» λέει στον Δρόμο ο νηπιαγωγός Μιχάλης Λαγουδάκης. Το κτίριο των δημόσιων νηπιαγωγείων είναι παλιό, δεν έχει καν θέρμανση με ένα μόνο καλοριφέρ λαδιού που κρατά ζεστή μία ολόκληρη αίθουσα με τριάντα παιδιά ενώ το «προαύλιο» είναι μερικά τετραγωνικά όπου μετά βίας μπορούν τα παιδιά να τρέξουν μερικά μέτρα…
Ειδικά στα Χανιά υπάρχουν σχολικά κτίρια 40 χρόνων που δεν έχουν υποστεί σοβαρή ανακατασκευή αλλά έχουν αφεθεί στην τύχη τους. Οι εκκλήσεις γονέων και εκπαιδευτικών είναι συνεχείς, αλλά πάντα προσκρούουν στον τοίχο της υποχρηματοδότησης.
Τα προβλήματα στη σχολική στέγη δεν επικεντρώνονται μόνο στην Κρήτη αλλά το φαινόμενο έχει πανελλαδική διάσταση. Πρόσφατα στο Δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας κατέρρευσε λόγω των βροχών εξωτερικός τοίχος σχολείου. Σε κάθε περίπτωση ζημιάς από την Κρήτη μέχρι την Αθήνα ακούγεται η ίδια φράση: «Ευτυχώς που δεν ήταν κανένα παιδί εκεί την ώρα της κατάρρευσης».
Μέχρι πότε όμως;