Oι συνελεύσεις σύσσωμης της μαθητικής κοινότητας είναι ο πλέον κατάλληλος και άμεσα δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας
Κάνοντας μία βόλτα στο προαύλιο (αν υπάρχει) ακούμε συζητήσεις για αδιάφορα θέματα. Από τα νέα μπλουζάκια Abercrombie μέχρι και για ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Τώρα όλα αυτά σταμάτησαν καθώς το φλέγον ζήτημα είναι η κρίση και πώς αυτή επηρεάζει τη ζωή των οικογενειών μας αλλά και τη δική μας. Η μαθητική κοινότητα αρχίζει και ασχολείται, λοιπόν, με πολιτικά θέματα μόνο όταν απειλείται άμεσα η ζωή των μαθητών, όπως έχει διαμορφωθεί τόσα χρόνια… Αυτό είναι θλιβερό γεγονός, εφόσον συμπεραίνουμε όλοι, πως οι νέοι στην πλειοψηφία τους δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική.
Φωτεινή και υπέρλαμπρη εξαίρεση είναι το γλυκύτατο δεκαπενταμελές συμβούλιο κάθε σχολείου. Αυτά τα μυαλά συναποφασίζουν για όλους τους μαθητές του σχολείου τους. Δυστυχώς, παρατηρείται το φαινόμενο όσοι αναλαμβάνουν τέτοιες θέσεις να είναι είτε ακροδεξιοί (τρία από τα πέντε σχολεία που εγώ γνωρίζω έχουν τέτοιο προεδρείο) και οι άλλοι είναι ψωνισμένοι με τη θέση τους. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και προεδρεία που παίζουν το ρόλο «τσιράκι του διευθυντή».
Εγώ υποθέτω πως το σωστό προεδρείο πρέπει να ακούει τα αιτήματα των μαθητών και να παλεύει, πιέζοντας την διεύθυνση του σχολείου ή όπου αλλού πρέπει, ώστε να ικανοποιηθούν. Να είναι δημοκρατικό και να μην απορρίπτει προτάσεις λόγω της ιδεολογίας των μελών του.
Νομίζω ότι αυτός ο θεσμός έτσι όπως είναι πλέον δεν συνεισφέρει και δεν βοηθάει. Μάλλον «παραλειτουργεί» όπως και η παιδεία έχει την παραπαιδεία. Όταν, οι «ταμπέλες» μπαίνουν μπροστά από τόσο νεαρά άτομα φτάνουμε στο σημείο που είμαστε τώρα, στο σημείο ξεπεσμού. Άσε που άπαξ και τους ψηφίσεις θα σου κατσικωθούν για μια ολόκληρη χρονιά και δεν μπορεί τίποτα να τους κουνήσει.
Αντίθετα, οι συνελεύσεις σύσσωμης της μαθητικής κοινότητας είναι ο πλέον κατάλληλος και άμεσα δημοκρατικός τρόπος, αφού άμεσα μπορεί να αποφασίζεται τι πρέπει να κάνουμε. Θα μπορούσε να υπάρχει τακτική συνέλευση του σχολείου μια φορά τον μήνα. Έκτακτη συνέλευση θα μπορούσε να συγκαλείτε με το 30% των υπογραφών των μαθητών. Η μαθητική συνέλευση θα αποφασίζει για τα θέματα της και θα εκλέγει μια επιτροπή για να τα υλοποιήσει. Γιατί με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές θα σταματήσουν να είναι θεατές στη ζωή τους και σιγά-σιγά θα γίνουν πρωταγωνιστές. Με τον μοναδικό τρόπο που έχει αποτελέσματα. Την ενεργό συμμετοχή.
Ο Έφηβος
[email protected] , efhbos.wordpress.com/
