Καλλιεργούν τρόμο για να προχωρήσουν την ισοπέδωση των πάντων
Του Κώστα Ανδριανόπουλου
Το σύστημα έχει βγάλει το συμπέρασμα από καιρό. Η τρομοκρατία δεν απειλεί τα θεμέλιά του, δεν τη φοβάται. Μπορεί να τη διαχειριστεί και υπό όρους να περάσει ευκολότερα τη συνολική πολιτική του.
Όση φλόγα και να έχει ο τρομοκράτης, με τη φετιχοποίηση του μέσου και με τη φαντασμαγορία που θέλει αυτός να προσθέσει στις πράξεις του, δεν αφυπνίζει τους καταπιεσμένους να προσέλθουν στην επαναστατική πάλη. Δεν προάγει κάθε βία την κοινωνία, ούτε είναι η κάθε βία «μαμή της ιστορίας».
Από την άλλη, ο μηδενισμός, συνακόλουθος της αντιεξουσιαστικής πρακτικής, μπορεί να μάχεται για να γκρεμίσει σύμβολα και σταθερές, όμως, δεν μπορεί να οικοδομήσει, να φτιάξει όραμα, που να πείθει
και να κινητοποιεί.
Ο ποιητής το έχει από καιρό θέσει επιβλητικά ή ακούσια: «Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ ο κτίστης». Ο μαζικός αγώνας, δηλαδή, το πρόβλημα των απλών και συνηθισμένων ανθρώπων στην πάλη και η δημοκρατία στις μορφές οργάνωσης, που οι ίδιοι επιλέγουν, είναι το ζητούμενο. Όταν οι πολλοί έρχονται στο προσκήνιο, τότε τροποποιούνται οι συσχετισμοί και διαμορφώνονται τα μεγάλα γεγονότα που αλλάζουν την ιστορία.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου προχωρά χωρίς ταλαντεύσεις στην επιβολή της πλέον ταξικής, αντιλαϊκής και αντιδημοκρατικής αναδιάρθρωσης που γνώρισε μεταπολεμικά ο τόπος. Προχωρά κάθε βδομάδα, με ραγδαίους ρυθμούς, στην νομοθετική αλλαγή, στην κατεδάφιση δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων. Ενώ παζαρεύει το ύψος των δανείων και των τόκων (Βρυξέλλες – ΔΝΤ) επιβάλλει νόμους και αποφάσεις για το φορολογικό, το ασφαλιστικό, την εκπαίδευση, τις ιδιωτικοποιήσεις.
Παράλληλα ενεργοποιεί το γνωστό παιχνίδι «κλέφτες κι αστυνόμοι» στην πιο σύγχρονη μορφή του, «τρομοκράτες – αντιτρομοκράτες», για να επιβάλλει μια σιδερόφρακτη «δημοκρατία», αδειασμένη από κάθε δικαίωμα και νόημα. Είναι η «δημοκρατία» του κράτους έκτακτης ανάγκης μέσα στην κρίση, είναι η «δημοκρατία» που επιστρατεύει όλα τα μέσα για την επιβολή μιας αντιδραστικής πολιτικής. Και αυτό, διότι όρος για την επιβολή της οικονομικής τρομοκρατίας της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ, όρος για να περάσουν οι συνταγές, είναι ο ανοικτός τρόμος της κοινωνίας, ο φόβος των πολλών.
Η ανοικτή τρομοκρατία των αγορών περνά μέσα από το άδειασμα της δημοκρατίας από κάθε ουσιαστικό της περιεχόμενο. Καταπατείται με συστηματικό τρόπο η θέληση της πλειοψηφίας που εκφράστηκε μόλις πριν από λίγους μήνες με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ, με πρόγραμμα την αύξηση των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό.
Καταπατείται συστηματικά, όταν τα κόμματα έχουν πάψει να λειτουργούν και έχουν υποταχθεί πλήρως στις εταιρίες και τις μίζες. Καταπατείται, όταν ο πολίτης αισθάνεται με αηδία πως τον κοροϊδεύουν συστηματικά, πως λένε ψέματα και όλοι είναι ίδιοι. Καταπατείται, όταν σε κάθε εκδήλωση λαϊκής αντίθεσης, στέλνονται τα ΜΑΤ και οι ασφαλίτες, όταν ο υπόκοσμος έχει μετατραπεί σε κράτος εν κράτει, όταν το δουλεμπόριο επισημοποιείται πανηγυρικά.
Το σχολείο, οι εργαζόμενοι σε αυτό, οι μαθητές και οι οικογένειές τους πρέπει να πληρώσουν το πρόσταγμα των Βρυξελλών και του ΔΝΤ για «περικοπές» στις κοινωνικές δαπάνες. Θα κλείσουν σχολεία, θα στοιβαχτούν μαθητές, θα διωχθούν δάσκαλοι και καθηγητές. Το εκφώνησαν σε κομψά αγγλογαλλικά το δίδυμο Διαμαντοπούλου – Πανάρετος.
Ο ψεκασμός με χημικά του Μανώλη Γλέζου ήταν μια συμβολική ενέργεια της μεγάλης τρομοκρατικής οργάνωσης που δρα σε βάρος της κοινωνίας. Ο συμβολισμός ήταν καίριος: «Δεν θα διστάσουμε να χτυπήσουμε όλα τα σύμβολα της αντίστασης και του αγώνα. Θα σας αλλάξουμε τα φώτα!». «Ράμπο» αλωνίζουν συνεχώς στους δρόμους της πρωτεύουσας και της περιφέρειας, κάνοντας επίδειξη δύναμης και τσαμπουκά.
Με στολές, κουκούλες, όπλα, πανοπλίες, σύνεργα, μηχανές, ζωστήρες, κράνη, ασπίδες, σπρέι, μάσκες, ρόπαλα, πιστόλια, θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν. Γιατί τους βγάζουν επιδεικτικά στη γύρα; Για να κυνηγήσουν το κοινό έγκλημα; Αν θέλανε να περιορίσουν το κοινό έγκλημα έπρεπε πρώτ’ απ’ όλα να αναρωτηθούν γιατί αυτό φουντώνει καθημερινά.
Στο άδειασμα της δημοκρατίας, πρωτοποριακό ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ. Πώς μπορείς να ξεχωρίσεις τα ΜΜΕ από την ασφάλεια, τις διωκτικές αρχές, τα κόμματα, το κράτος; Δεν μπορείς.
Είναι όλα μαζί συμφύσεις του ίδιου μηχανισμού, υπηρετούν την ίδια αρχή, το ίδιο σύστημα. Συμφύσεις που περικυκλώνουν κάθε ζωντανό ιστό μέχρι να τον απονεκρώσουν, που για να αναπτυχθούν πρέπει να νεκρώσουν ό,τι υπάρχει γύρω τους.
Ένα ολόκληρο σύστημα γεμάτο νοσηρές συμφύσεις. Ο σάπιος καπιταλισμός, οι εκπρόσωποί του, οι προσωποποιήσεις του, ζητούν θυσίες για να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Οργάνωση «Κυβερνητικός Αγώνας»
Ο Λαζόπουλος ξαναχτύπησε. Στην εκπομπή του ένιωσε την ανάγκη να καταγγείλει, με τον τρόπο του, τη μεγαλύτερη «τρομοκρατική» οργάνωση, την κυβέρνηση Παπανδρέου. Μάλιστα, την ονόμασε «Κυβερνητικό Αγώνα», παραφράζοντας το «Επαναστατικός Αγώνας». Μίλησε για την τρομοκρατία του «απολύεσαι», «είσαι χωρίς δουλειά», «ξαφνικά μένεις χωρίς κανένα μέλλον». Αυτόν τον τρόμο, αυτόν το φόβο, αυτή την απόγνωση, αυτή τη διευρυμένη, κλιμακούμενη τρομοκρατία ποιος θα την πολεμήσει; Μίλησε ακόμα και για τη λογική που μπορεί να αναπτυχθεί σε μια νέα γενιά σχετικά με τη βία ή τους σκοτωμούς. Έδειξε ότι είναι λογικό να αναπτύσσονται και τέτοιες απόψεις, μέσα σε μια τέτοια κατάσταση. Δεν τις δικαιολόγησε. Τόνισε πολλές φορές, ότι πρέπει να πείσουμε πως τίποτα δεν βγαίνει σκοτώνοντας ή βάζοντας βόμβες. Τόνισε ότι η κοινωνία πρέπει να δει κατάματα αυτή την κατάσταση και όχι να φτιάξουμε μια αστυνομοκρατούμενη κοινωνία, που θα ξεχειλίζει από παντού βία, υποκρισία, διαφθορά, ατιμωρησία.
Οι γιάφκες μου!
Κρύος ιδρώτας με έλουσε όταν είδα τους δαιμόνιους ρεπόρτερ των καναλιών να αναλύουν ποια είναι τα στοιχεία που έχει η Αστυνομία για τον Επαναστατικό Αγώνα…
Μήπως;
Πάω στις διαδηλώσεις, έχω ένα σωρό άδεια μπουκάλια στο σπίτι (τα κρατάω για ανακύκλωση), πηγαίνω στο κολυμβητήριο, όπως ο Μάριος Ζ., και κυρίως… έχω βιβλία στο σπίτι. Πολλά βιβλία!
Και όχι μόνον αυτό, αλλά έχω και δύο αποθήκες γεμάτες τις οποίες επισκέπτομαι παράξενες ώρες παίρνοντας τόμους με ανατρεπτικά αναγνώσματα… Μέχρι και στο χωριό έχω φτιάξει γιάφκα…
Και δεν αρκεί αυτό: Αν ανοίξουν τον υπολογιστή μου και σκαλίσουν σκληρούς και μαλακούς δίσκους θα βρουν δεκάδες κείμενα με διφορούμενο περιεχόμενο. Πολλά απ’ αυτά δημοσιεύονται σε διάφορα έντυπα με σκοπό να ενημερώσουν -κάτω απ’ όσα υποτίθεται ότι γράφω- τους συνενόχους μου…
Σκέφτομαι να τα εξαφανίσω όλα! Να σταματήσω ακόμη και να τα διαβάζω, γιατί επηρεάζουν το θολωμένο μου μυαλό. Θα διαβάζω ανώδυνα και ογκώδη best seller. Ακόμη κι ένας Χρυσοχοΐδης δε θα βάλει στη φυλακή όλες τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες της Λένας Μαντά, της Χρυσηίδας Δημουλίδου ή του Dan Brown… Σκέφτομαι να αγοράζω μόνον ό,τι είναι στις στήλες με τα ευπώλητα. Όμως αυτό δεν αρκεί! Καμιά φορά επιτήδειοι τρομοκράτες καταφέρνουν και πείθουν το κοινό να διαβάσει επικίνδυνα βιβλία!
Η μόνη μου ελπίδα είναι ο υπουργός – Προστάτης του Πολίτη. Του προτείνω, λοιπόν, να καταρτιστεί μια λίστα ωφέλιμων και επιτρεπόμενων συγγραμμάτων ώστε να μη μπλέκουν οι πολίτες σε επικίνδυνες περιπέτειες και ύποπτα κυκλώματα.
Ενδιαφέρουσες ιδέες θα βρουν οι αρμόδιες αρχές στο βιβλίο του Λουκά Αξελού Εκδοτική Δραστηριότητα και Κίνηση των Ιδεών στην Ελλάδα όπου παρουσιάζεται και ένας κατάλογος των απαγορευμένων από τη στρατιωτική δικτατορία τίτλων. Αφού πάρουν τον κατάλογο θα πρέπει, όμως, να εξαφανίσουν και το συγκεκριμένο βιβλίο. Γιατί όχι, και τον εκδοτικό οίκο!
Είναι μια καλή αρχή…
