Ο ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου στρέφεται στους εργαζόμενους και το κράτος
Υιοθετώντας δραματικούς τόνους και στο ίδιο μοτίβο που ακολουθούν τα τελευταία δύο χρόνια πολλοί επιχειρηματίες που έχουν μετατραπεί σε μπαταχτσήδες προς το προσωπικό τους, ο πρόεδρος του Ομίλου Νεωρίου (της δεύτερης ναυπηγοεπισκευαστικής μονάδας της χώρας) Ν. Ταβουλάρης, έστειλε προσωπική επιστολή στο προσωπικό των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου ζητώντας… στήριξη.
Σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης των ορκωτών λογιστών, σύμφωνα με την οποία «η εταιρία -που σημειωτέον έχει μπει στο Άρθρο 99- ενδέχεται να βρεθεί σε αδυναμία συνέχισης των δραστηριοτήτων της εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει», αλλά και τις… απειλές του ανταγωνιστή του (διοίκηση Ναυπηγείων Σκαραμαγκά) προς το κράτος ότι αν δεν πληρώσει θα βάλει λουκέτο, ο επιχειρηματίας ζητά από τους εργαζόμενούς του να τον λυπηθούν που δεν είναι σωστός στις υποχρεώσεις του.
Τους υπενθυμίζει ότι ο Όμιλος -που σημειωτέον έχει απολύσει περίπου 90 άτομα από το 2008 έως το 2011- υπήρξε πάντα καλοπληρωτής, αλλά τα τελευταία χρόνια η κρίση και το γεγονός ότι το κράτος δεν έδινε δουλειές στο Νεώριο αλλά στο Σκαραμαγκά, δημιούργησαν κενά στη… μισθοδοσία. Έτσι, ζητά ουσιαστικά στήριξη, στρεφόμενος παράλληλα εναντίον συγκεκριμένων παρατάξεων-συνδικαλιστών των Σωματείων των Εργαζομένων, τους οποίους κατηγορεί για κακόπιστη κριτική στο πρόσωπό του. Σπεύδει, μάλιστα, να επισημάνει πως είχε πρωταγωνιστήσει σε εκθέσεις προτάσεων προς το Δημόσιο για ανάκαμψη του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου, που όμως δεν εισακούστηκαν. Στη δακρύβρεχτη επιστολή, ωστόσο, ο κ. Ταβουλάρης ξεχνά να πει έστω και μια κουβέντα για τους φίλους του εφοπλιστές που ναυπηγούν πλοία ελληνικής σημαίας σε ξένα ναυπηγεία, εμμένοντας στις «ευθύνες» του κράτους για την έλλειψη έργου (πόσα πολεμικά πλοία και υποβρύχια χρειαζόμαστε πια!), ενός κράτους που όλα τα προηγούμενα χρόνια επιδοτούσε ουσιαστικά την λειτουργία και παρουσία του στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, εις βάρος των φορολογούμενων πολιτών.
Σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημοσιοποίηση της έκθεσης των ορκωτών λογιστών, σύμφωνα με την οποία «η εταιρία -που σημειωτέον έχει μπει στο Άρθρο 99- ενδέχεται να βρεθεί σε αδυναμία συνέχισης των δραστηριοτήτων της εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει», αλλά και τις… απειλές του ανταγωνιστή του (διοίκηση Ναυπηγείων Σκαραμαγκά) προς το κράτος ότι αν δεν πληρώσει θα βάλει λουκέτο, ο επιχειρηματίας ζητά από τους εργαζόμενούς του να τον λυπηθούν που δεν είναι σωστός στις υποχρεώσεις του.
Τους υπενθυμίζει ότι ο Όμιλος -που σημειωτέον έχει απολύσει περίπου 90 άτομα από το 2008 έως το 2011- υπήρξε πάντα καλοπληρωτής, αλλά τα τελευταία χρόνια η κρίση και το γεγονός ότι το κράτος δεν έδινε δουλειές στο Νεώριο αλλά στο Σκαραμαγκά, δημιούργησαν κενά στη… μισθοδοσία. Έτσι, ζητά ουσιαστικά στήριξη, στρεφόμενος παράλληλα εναντίον συγκεκριμένων παρατάξεων-συνδικαλιστών των Σωματείων των Εργαζομένων, τους οποίους κατηγορεί για κακόπιστη κριτική στο πρόσωπό του. Σπεύδει, μάλιστα, να επισημάνει πως είχε πρωταγωνιστήσει σε εκθέσεις προτάσεων προς το Δημόσιο για ανάκαμψη του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου, που όμως δεν εισακούστηκαν. Στη δακρύβρεχτη επιστολή, ωστόσο, ο κ. Ταβουλάρης ξεχνά να πει έστω και μια κουβέντα για τους φίλους του εφοπλιστές που ναυπηγούν πλοία ελληνικής σημαίας σε ξένα ναυπηγεία, εμμένοντας στις «ευθύνες» του κράτους για την έλλειψη έργου (πόσα πολεμικά πλοία και υποβρύχια χρειαζόμαστε πια!), ενός κράτους που όλα τα προηγούμενα χρόνια επιδοτούσε ουσιαστικά την λειτουργία και παρουσία του στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, εις βάρος των φορολογούμενων πολιτών.
Μ.Ε.
Σχόλια
