Και τι δεν ακούσαμε:
Ο Ευ. Βενιζέλος μίλησε για δυνάμεις που «παρίσταναν τις καλές στο εσωτερικό, αλλά πίεζαν την τρόικα για οδυνηρές ρυθμίσεις στα εργασιακά», ξεπερνώντας το γεγονός ότι ο ίδιος διαπραγματεύτηκε το Μνημόνιο ΙΙ και εισηγήθηκε την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου Νο 6, η οποία θεσμοθέτησε το ξήλωμα των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Ο ΣΕΒ, μέσω «κύκλων» του απάντησε ότι είναι ο ίδιος (ο κ. Βενιζέλος) που «πίσω από την πλάτη των κοινωνικών εταίρων συμφώνησε, την τελευταία στιγμή, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, με την τρόικα τη μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού» και έσπευσε να καλέσει τους άλλους εταίρους -ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ- σε κοινωνικό διάλογο.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, εμφανίστηκε ξαφνικά μετά από καιρό για να ζητήσει την άμεση σύγκληση των Επιτροπών Κοινωνικής Προστασίας και Απασχόλησης.
Η Νέα Δημοκρατία, ξεχνώντας τη συμμετοχή της στο Υπουργικό Συμβούλιο που ενέκρινε την ΠΥΣ Νο 6, έβαλε στην προεκλογική της ατζέντα τις εργασιακές σχέσεις μιλώντας για «υποστήριξη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που κατοχυρώνουν μισθούς, δικαιώματα και υποχρεώσεις».
Το αίτημα για πάγωμα των νόμων
Όλα ξεκίνησαν από το αίτημα που διατύπωσαν την περασμένη Δευτέρα οκτώ ομοσπονδίες εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, προς τον υπηρεσιακό υπουργό Εργασίας, για πάγωμα του μέτρου της μειωμένης μετενέργειας, αλλά και των οριζόντιων μειώσεων στους κατώτατους μισθούς, ενώ ζήτησαν και την ακύρωση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου, που τη χαρακτηρίζουν αντισυνταγματική, με έκδοση αντίστοιχης Πράξης από την υπηρεσιακή κυβέρνηση. Το αίτημα υποστήριξαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Στρατούλης και Γ. Σταθάς, καθώς και ο Α. Τσίπρας που συναντήθηκε με τον κ. Ρουπακιώτη.
Η δήλωση και μόνο για μορατόριουμ του υπηρεσιακού υπουργού… συντάραξε τις μνημονιακές (και μερικές αντιμνημονιακές) δυνάμεις. Ο πρωθυπουργός Παν. Πικραμμένος πιέστηκε να «υπενθυμίσει» τον υπηρεσιακό χαρακτήρα της κυβέρνησής του και ως άλλος Πόντιος Πιλάτος δήλωσε: «Ό,τι ισχύει πρέπει να εφαρμόζεται». Οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων έσπευσαν να δηλώσουν έτοιμοι να συζητήσουν (σχεδόν) τα πάντα. Το ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε να κηρύξει… πόλεμο στους βιομηχάνους. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ φρόντισαν να χλευάσουν την παρέμβαση Ρουπακιώτη. Κι ο Ριζοσπάστης έγραψε για Διαβουλεύσεις στην πλάτη των εργατών («Ρ» 22/5).
Οι εργοδότες στοχεύουν μετεκλογικά
Δεν ξέρουμε πού στόχευε ο Ευ. Βενιζέλος με τις γνωστές δηλώσεις του, όμως οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών δεν είχαν κανένα λόγο να μη συμφωνήσουν με τα μέτρα που «πρότεινε» η τρόικα τόσο με το πρώτο, όσο και με το δεύτερο Μνημόνιο.
Ορισμένα παραδείγματα για το πώς εκμεταλλεύτηκαν οι επιχειρήσεις τις νομοθετικές αλλαγές είναι χαρακτηριστικά:
– Έπαψαν, πλέον, να προσλαμβάνουν εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση, αφού μπορούν να επωφεληθούν από τις διάφορες μορφές ελαστικής εργασίας (μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία). Από το σύνολο των νέων συμβάσεων εργασίας το 2010, πρώτη χρονιά του Μνημονίου, μόνο το 67% ήταν πλήρους απασχόλησης, το 2011 μειώθηκαν κι άλλο – 56,5%, για να φθάσουν στο πρώτο τετράμηνο του 2012 στο 54%.
– Στο τρίμηνο που ακολούθησε την ψήφιση του Ν. 4046/12 (14 Φεβρουαρίου -15 Μαΐου) δηλώθηκαν στις Επιθεωρήσεις Εργασίας μεσοσταθμικές μειώσεις 23% στους μισθούς 64.000 εργαζομένων.
Αλλά και οι θέσεις που εξέφρασαν οι εργοδοτικοί σύνδεσμοι μπαίνοντας σε αυτό το «διάλογο» όχι μόνο δεν απέχουν από τα Μνημόνια, αλλά αντίθετα προσπαθούν να διευρύνουν την επίθεσή τους σε μισθούς και συμβάσεις.
Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών εμφανίζεται υποκριτικά υπέρ της επαναφοράς της διάρκειας της μετενέργειας στους έξι μήνες, από τρεις και του κατώτατου μισθού στα προηγούμενα επίπεδα. Αναφέρεται όμως μόνο στη μείωση 22% των κατώτατων κλιμακίων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης (ΕΓΣΣΕ) που επιβλήθηκε, ενώ παραλείπει να μιλήσει για τις πρόσθετες μειώσεις στους νέους κάτω των 25 ετών (-32%). Κι ακόμα επαναβεβαιώνει τη σταθερή του επιδίωξη για μείωση του «μέσου κόστους εργασίας», δηλαδή για δραστική περικοπή των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων. Και για να μην ξεχνιόμαστε, επαναφέρει και το «μη μισθολογικό κόστος», ζητώντας επιπλέον μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, που μόλις πρόσφατα μειώθηκαν 5%!
Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, αφού εμφανίζεται και αυτός… large μιλά για «εξορθολογισμό του πλαισίου των εργασιακών σχέσεων» και προτείνει την «προσαρμογή στα νέα δεδομένα» των κλαδικών, ομοιοεπαγγελματικών και τοπικών συμβάσεων που στον τουριστικό τομέα «παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις». Και συντασσόμενος με τον ΣΕΒ ζητά και αυτός τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους.
Από κοντά και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η οποία ζητά «να δημιουργήσουμε μια νέα ισχυρή Συλλογική Σύμβαση που θα ικανοποιεί εργοδότες και εργαζόμενους», η οποία «θα δεσμεύει τη νέα ελληνική κυβέρνηση που θα προκύψει»! Το πώς εννοεί την ισχυρή σύμβαση η ΕΣΕΕ και ο πρόεδρός της Β. Κορκίδης, φαίνεται από την πρόταση που κατέθεσε στις διμερείς συνομιλίες που διεξάγονται αυτές τις μέρες για την κλαδική σύμβαση του εμπορίου, να μειωθεί ο κατώτερος μισθός από τα 918 ευρώ μικτά που είναι σήμερα στα 815!
Θα βάλουν τη δική τους σφραγίδα τα συνδικάτα;
Η, αναμενόμενα, άκαρπη χθεσινή συνάντηση των «κοινωνικών εταίρων» επανέφερε στην πολιτική ατζέντα τα εργασιακά, που είναι και στο κέντρο των μνημονιακών επιδιώξεων. Όσο κι αν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ θεωρεί δεδομένο ότι «ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (σ.σ. ακριβώς με αυτή τη σειρά) δεν πρόκειται να πάρουν μέτρα που να θίγουν τους επιχειρηματικούς ομίλους», η συζήτηση για τον εργατικό μισθό, την υπογραφή συμβάσεων, τις μεθοδεύσεις των εργοδοτών που ισοπεδώνουν το εργατικό εισόδημα άνοιξε και αυτό οφείλεται στο ελπιδοφόρο εκλογικό αποτέλεσμα.
Η ατζέντα, πλέον, διαμορφώνεται από άλλα προνομιούχα για την Αριστερά ερωτήματα: τι θα κάνετε για τον εργατικό μισθό, τι θα κάνετε για τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βλέπουν τους μισθούς τους να μειώνονται με τους νόμους που ψήφισε η συγκυβέρνηση; Κι ακόμη: τι θα κάνετε για το ασφαλιστικό που καταρρέει ως αποτέλεσμα αυτής της εξοντωτικής πολιτικής;
Και αυτά τα ερωτήματα οφείλουν να τα θέτουν τα ίδια τα συνδικάτα, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα αγώνα υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους κι αγώνα πολιτικής ανατροπής των μνημονιακών νόμων που οδήγησαν σε αυτό το έσχατο σημείο την εργασία.
Οι ΠΑΣΟΚοι συνδικαλιστές θυμήθηκαν να… εξοργιστούν
«Το μορατόριουμ είναι ευχολόγιο», είπε ο Γ. Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ. Από κοντά κι ο έτερος κοινωνικός εταίρος Δ. Ασημακόπουλος της ΓΣΕΒΕΕ, που βρήκε τις παραινέσεις Ρουπακιώτη «εκκλησιαστικού περιεχομένου».
Τα δυο επίλεκτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που έχουν συνυπογράψει την περίφημη τριετή σύμβαση-ενταφιασμό των δικαιωμάτων, αφού εκτέλεσαν πειθήνια όλα τα μνημονιακά καθήκοντα που τους ανέθεσαν Παπανδρέου – Βενιζέλος τα προηγούμενα χρόνια, θυμήθηκαν να… σκληρύνουν τη στάση τους μετά τη συνάντηση με τον υπηρεσιακό υπουργό Εργασίας.
Ο Γ. Παναγόπουλος μάλιστα, ως να προΐσταται νομικού γραφείου και όχι συνδικάτου απεφάνθη: «οι νόμοι αλλάζουν με νόμους». Κι εμείς που νομίζαμε ότι οι νόμοι αλλάζουν με εργατικούς αγώνες…
