«Η μόνη λύση είναι να μεταφέρω την επιχείρηση στη Βουλγαρία».
Ο επιχειρηματίας, ο οποίος βρισκόταν στην άλλη άκρη του τηλεφώνου, κάνοντας τους υπολογισμούς του θεωρεί ότι δεν έχει άλλη διέξοδο. «Ή θα την κλείσω ή θα μεταφέρω τη δραστηριότητα στην άλλη πλευρά των συνόρων».
Πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, με μεγάλη σύγχρονη ιδιόκτητη παραγωγική βάση στην Αττική και εμπορική δραστηριότητα που περιλαμβάνει εξαγωγές. Ο τζίρος πέρυσι ήταν λιγότερος από το 1/3 της προηγούμενης χρονιάς. Η φετινή χρονιά εξελίσσεται με ελάχιστες παραγγελίες. Όλα οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση της κάποτε ευημερούσας επιχείρησης.
«Όλα αυτά που λένε για το εργατικό κόστος είναι σαχλαμάρες. Δεν είναι οι μισθοί το πρόβλημα. Άλλωστε, με όλες τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει το εργατικό κόστος είναι το τελευταίο που υπολογίζει μια επιχείρηση». Έμεινα άναυδος. Θεωρούσα ότι η απόφασή του να μεταφέρει τη δραστηριότητα στη γειτονική Βουλγαρία είχε να κάνει με το εκεί χαμηλό εργατικό κόστος.
Αυτά που τον βαραίνουν είναι τα χαράτσια, οι λογαριασμοί κοινής ωφέλειας, ο ακριβός ΦΠΑ, οι διάφορες επιβαρύνσεις που κάνουν απαγορευτική τη λειτουργία μιας βιοτεχνικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Η Βουλγαρία προβάλλει ως… παράδεισος.
Άλλη μια αντίφαση των Μνημονίων που ελαχιστοποιώντας τις εργατικές αποδοχές και οδηγώντας στη φτώχεια και την ανεργία εκατομμύρια εργαζόμενους, δημιουργούν μια αγορά χάους, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις στα όρια του λουκέτου.
Κατά δεκάδες οι επιχειρηματίες που διατηρούν μια ελάχιστη ικμάδα σπεύδουν να οχυρωθούν πίσω από εξωχώρια σχήματα. Στην άλλη πλευρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων έχουν μεταφερθεί οι έδρες πολλών μεταφορικών επιχειρήσεων της Βόρειας Ελλάδας. Βιοτεχνίες ιματισμού και κλωστοϋφαντουργίας βρίσκονται ήδη εκεί από χρόνια. Η σύγχρονη επιχειρηματική δραστηριότητα της χώρας ανθεί εκτός Ελλάδας.
Κατά τα άλλα, τα μνημόνια οδηγούν στην ανάπτυξη…
Πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, με μεγάλη σύγχρονη ιδιόκτητη παραγωγική βάση στην Αττική και εμπορική δραστηριότητα που περιλαμβάνει εξαγωγές. Ο τζίρος πέρυσι ήταν λιγότερος από το 1/3 της προηγούμενης χρονιάς. Η φετινή χρονιά εξελίσσεται με ελάχιστες παραγγελίες. Όλα οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση της κάποτε ευημερούσας επιχείρησης.
«Όλα αυτά που λένε για το εργατικό κόστος είναι σαχλαμάρες. Δεν είναι οι μισθοί το πρόβλημα. Άλλωστε, με όλες τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει το εργατικό κόστος είναι το τελευταίο που υπολογίζει μια επιχείρηση». Έμεινα άναυδος. Θεωρούσα ότι η απόφασή του να μεταφέρει τη δραστηριότητα στη γειτονική Βουλγαρία είχε να κάνει με το εκεί χαμηλό εργατικό κόστος.
Αυτά που τον βαραίνουν είναι τα χαράτσια, οι λογαριασμοί κοινής ωφέλειας, ο ακριβός ΦΠΑ, οι διάφορες επιβαρύνσεις που κάνουν απαγορευτική τη λειτουργία μιας βιοτεχνικής δραστηριότητας στη χώρα μας. Η Βουλγαρία προβάλλει ως… παράδεισος.
Άλλη μια αντίφαση των Μνημονίων που ελαχιστοποιώντας τις εργατικές αποδοχές και οδηγώντας στη φτώχεια και την ανεργία εκατομμύρια εργαζόμενους, δημιουργούν μια αγορά χάους, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις στα όρια του λουκέτου.
Κατά δεκάδες οι επιχειρηματίες που διατηρούν μια ελάχιστη ικμάδα σπεύδουν να οχυρωθούν πίσω από εξωχώρια σχήματα. Στην άλλη πλευρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων έχουν μεταφερθεί οι έδρες πολλών μεταφορικών επιχειρήσεων της Βόρειας Ελλάδας. Βιοτεχνίες ιματισμού και κλωστοϋφαντουργίας βρίσκονται ήδη εκεί από χρόνια. Η σύγχρονη επιχειρηματική δραστηριότητα της χώρας ανθεί εκτός Ελλάδας.
Κατά τα άλλα, τα μνημόνια οδηγούν στην ανάπτυξη…
Γιώργος Κατερίνης
Σχόλια
