Σημαντική εκδήλωση από την Αντιφασιστική Κίνηση Πανεπιστημιακών Θεσσαλονίκης
Στο κατάμεστο Aμφιθέατρο «Παναγιωτόπουλος» της πολυτεχνικής του ΑΠΘ πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκδήλωση της Αντιφασιστικής Κίνησης Πανεπιστημιακών Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 13/11. Θέμα της εκδήλωσης «Ο λαός απέναντι στο φασισμό, 1940 – Πολυτεχνείο – Σήμερα» και ομιλητές οι Ρία Καλφακάκου, καθηγήτρια στοTμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημήτρης Κωτσάκης, επίκουρος Καθηγητής στο Tμήμα Αρχιτεκτόνων, Γιώργος Μαργαρίτης, Καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο Tμήμα Πολιτικών Επιστημών.
Η Αντιφασιστική Κίνηση Πανεπιστημιακών συγκροτήθηκε πρόσφατα από Καθηγητές οι οποίοι, αν και προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ωστόσο αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα συνεύρεσης, ξεπεράσματος των διαφορών και εστίασης στους τρόπους αντιμετώπισης και αποφυγής της εξάπλωσης φασιστικών ιδεών στο χώρο της νεολαίας μέσα στα πανεπιστήμια. Κίνηση η οποία αγκαλιάστηκε αμέσως από φοιτητές και εργαζόμενους του πανεπιστημίου, που πλημμύρισαν το αμφιθέατρο.
Τη συζήτηση άνοιξε η Ρία Καλφακάκου λέγοντας πως « Η σύμπηξη ενός μετώπου ενάντια στο φασισμό είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Η κίνηση αυτή των πανεπιστημιακών που παραμέρισαν τις ιδεολογικές τους διαφορές είναι λαμπρό παράδειγμα. Σύνθημά μας είναι: στο χώρο του πανεπιστημίου δε χωράει ο φασισμός». Στη συνέχεια μιλώντας για το Πολυτεχνείο δήλωσε πως «Το Πολυτεχνείο του ’73 σηματοδότησε το τέλος της χούντας, πρέπει να διδασκόμαστε από την ιστορία του παρελθόντος. Είναι πολύτιμη η ιστορική μας παρακαταθήκη για δημοκρατία, ελευθερία και ανεξαρτησία». Αναφερόμενη τέλος στις μέρες μας και στη Χρυσή Αυγή, ανέφερε ότι «εύκολα απαρνήθηκαν την ιδεολογία τους όταν μπήκαν στη φυλακή, ενώ από την άλλη οι κομμουνιστές πέθαιναν με το “ζήτω ο κομμουνισμός”, η χρυσή αυγή δεν έχει ούτε καν αυτό το θάρρος, έχει μόνο θράσος».
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Μαργαρίτης τόνισε πως αυτή η πρωτοβουλία είναι ένα κάλεσμα κρίσιμο και σημαντικό στους καιρούς που ζούμε και γι’ αυτά που θα έρθουν.
Κατόπιν, αναλύοντας το φασισμό στην Ελλάδα παρατήρησε πως «η χρήση του φασιστικού φαινομένου είναι εργαλειακή για να χτυπήσει το εργατικό κίνημα». Συνέχισε υπογραμμίζοντας ότι «ο φασισμός πηγάζει από την κοινωνική βάση και το ρατσιστικό της υπόστρωμα», ενώ επισήμανε πως «ο φασισμός απειλεί να αποκτήσει ο ίδιος τα εργαλεία εκείνα ώστε να κάνει αυτόνομη, αυτόφωτη πολιτική και βρίσκει προνομιακό χώρο την νεολαία για να φτιάξει μαζικό χώρο κινήματος και να χτυπήσει την ‘Α εθνική κατηγορία της πολιτικής, την πόρτα της εξουσίας». Τέλος, εξέφρασε την ανησυχία του για τη βιολογική καμπή που δημιουργείται καθώς οι παλιότερες γενιές που τα έζησαν φεύγουν και δημιουργείται ένα ηλικιακό κενό που μπορεί να γίνει κενό μνήμης, ιστορίας, πολιτικής μπροστά στη μεθοδική προσπάθεια να ξεχαστούν ιστορικές στιγμές.
Οι εισηγήσεις ολοκληρώθηκαν με αυτήν του Δημήτρη Κωτσάκη, ο οποίος παρουσίασε τις ιδεολογικές θέσεις του φασισμού. Αρχή του είναι ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός, το έθνος και ο πατριωτισμός, καθώς και ο οικονομικός και πολιτικός δεσποτισμός. Επιπλέον παρουσίασε τις αντιθέσεις αυτού του φαινομένου καθώς ο φασισμός παρουσιάζεται ως παλιός ή νέος και ως εθνικός ή κρατικός. Τέλος, επεσήμανε τους στόχους του φαινομένου αυτού που δεν είναι άλλοι από την προσάρτηση των εξεγερμένων, την καταστολή των κοινωνικών κινημάτων, καθώς και την καταστολή της πρόθεσης αυτών των κινημάτων.
Τη συζήτηση άνοιξε η Ρία Καλφακάκου λέγοντας πως « Η σύμπηξη ενός μετώπου ενάντια στο φασισμό είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Η κίνηση αυτή των πανεπιστημιακών που παραμέρισαν τις ιδεολογικές τους διαφορές είναι λαμπρό παράδειγμα. Σύνθημά μας είναι: στο χώρο του πανεπιστημίου δε χωράει ο φασισμός». Στη συνέχεια μιλώντας για το Πολυτεχνείο δήλωσε πως «Το Πολυτεχνείο του ’73 σηματοδότησε το τέλος της χούντας, πρέπει να διδασκόμαστε από την ιστορία του παρελθόντος. Είναι πολύτιμη η ιστορική μας παρακαταθήκη για δημοκρατία, ελευθερία και ανεξαρτησία». Αναφερόμενη τέλος στις μέρες μας και στη Χρυσή Αυγή, ανέφερε ότι «εύκολα απαρνήθηκαν την ιδεολογία τους όταν μπήκαν στη φυλακή, ενώ από την άλλη οι κομμουνιστές πέθαιναν με το “ζήτω ο κομμουνισμός”, η χρυσή αυγή δεν έχει ούτε καν αυτό το θάρρος, έχει μόνο θράσος».
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Μαργαρίτης τόνισε πως αυτή η πρωτοβουλία είναι ένα κάλεσμα κρίσιμο και σημαντικό στους καιρούς που ζούμε και γι’ αυτά που θα έρθουν.
Κατόπιν, αναλύοντας το φασισμό στην Ελλάδα παρατήρησε πως «η χρήση του φασιστικού φαινομένου είναι εργαλειακή για να χτυπήσει το εργατικό κίνημα». Συνέχισε υπογραμμίζοντας ότι «ο φασισμός πηγάζει από την κοινωνική βάση και το ρατσιστικό της υπόστρωμα», ενώ επισήμανε πως «ο φασισμός απειλεί να αποκτήσει ο ίδιος τα εργαλεία εκείνα ώστε να κάνει αυτόνομη, αυτόφωτη πολιτική και βρίσκει προνομιακό χώρο την νεολαία για να φτιάξει μαζικό χώρο κινήματος και να χτυπήσει την ‘Α εθνική κατηγορία της πολιτικής, την πόρτα της εξουσίας». Τέλος, εξέφρασε την ανησυχία του για τη βιολογική καμπή που δημιουργείται καθώς οι παλιότερες γενιές που τα έζησαν φεύγουν και δημιουργείται ένα ηλικιακό κενό που μπορεί να γίνει κενό μνήμης, ιστορίας, πολιτικής μπροστά στη μεθοδική προσπάθεια να ξεχαστούν ιστορικές στιγμές.
Οι εισηγήσεις ολοκληρώθηκαν με αυτήν του Δημήτρη Κωτσάκη, ο οποίος παρουσίασε τις ιδεολογικές θέσεις του φασισμού. Αρχή του είναι ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός, το έθνος και ο πατριωτισμός, καθώς και ο οικονομικός και πολιτικός δεσποτισμός. Επιπλέον παρουσίασε τις αντιθέσεις αυτού του φαινομένου καθώς ο φασισμός παρουσιάζεται ως παλιός ή νέος και ως εθνικός ή κρατικός. Τέλος, επεσήμανε τους στόχους του φαινομένου αυτού που δεν είναι άλλοι από την προσάρτηση των εξεγερμένων, την καταστολή των κοινωνικών κινημάτων, καθώς και την καταστολή της πρόθεσης αυτών των κινημάτων.
Αθηνά Τέσκου
Σχόλια
