«Σπρώξτε το ΠΑΣΟΚ» είναι η επικοινωνιακή γραμμή που εφαρμόζουν τα επίσημα ΜΜΕ με όλους τους τρόπους. Μια γραμμή που στόχο έχει να μας πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ξανά εδώ, «ενωμένο-δυνατό». Το ελληνικό πολιτικό σύστημα θέλει οπωσδήποτε να υπάρξει ένας κεντροαριστερός αντιπολιτευτικός πόλος στο πολιτικό σκηνικό, ένας πόλος που θα καταφέρει να εγκλωβίσει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής δυσαρέσκειας σε ανώδυνα κανάλια για το σύστημα. Έτσι έχουμε άφθονο επικοινωνιακό σπρώξιμο με επιχειρήματα του στυλ: «πόσο υπεύθυνο κόμμα», «πόσο πολιτικά πολιτισμένο είναι το ΠΑΣΟΚ», «τι ωραία στελέχη που έχει», «τι καλές πολιτικές θέσεις» και ένα σωρό άλλες ανόητες φιλοφρονήσεις που συνειδητά ξεχνούν τι ρόλο έχει παίξει αυτό το κόμμα, σε όλες του τις εκδοχές για την τραγική κατάσταση της Ελλάδας.
Και βέβαια, τα ίδια επίσημα ΜΜΕ το σπρώχνουν δημοσκοπικά αφού το δείχνουν να καταγράφεται στην περιοχή του 19% και συγχρόνως δεν δίνουν μεγάλη σημασία στις όποιες διαφορετικές σκέψεις (και όχι μόνο) μπορεί να έχουν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Ν. Ανδρουλάκη (βλέπε Χάρης Δούκας). Βέβαια, παρόλο το μεγάλο σπρώξιμο, το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να έχει αέρα κυβερνησιμότητας, ειδικά όσο αδυνατεί να παράξει και να αντιπαραβάλει ένα πειστικό πρόγραμμα προς την κοινωνία, αντιθετικό με τις κυρίαρχες επιλογές του ελληνικού πολιτικού συστήματος μέσα στις οποίες είναι βουτηγμένη η Χαριλάου Τρικούπη. Αντιθέτως, η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται να μην τροφοδοτεί αποφασιστικά κάποιον κεντροαριστερό πόλο. Φαίνεται να «τσιμπάνε» τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. (Βελόπουλος , Λατινοπούλου) και δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ. Κύριος όμως αποδέκτης της κυβερνητικής φθοράς παραμένει ο «Κανένας» εντείνοντας έτσι την αβεβαιότητα για τη σταθερότητα του πολιτικού σκηνικού αλλά και τις προσπάθειες για περισσότερο επικοινωνιακό σπρώξιμο της Χαριλάου Τρικούπη.
Ν.Τ.
