Ο Μπάιντεν «θυμωμένος» δήλωσε ότι το Ισραήλ δεν καταβάλλει επαρκείς προσπάθειες για να προστατεύσει τους αμάχους και τους εργαζόμενους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις στη Γάζα. Έχει άδικο, κι ας παριστάνει ότι δεν το ξέρει. Διότι το Ισραήλ καταβάλλει κάθε προσπάθεια, και μάλιστα με τον πιο φανερό τρόπο – όχι βέβαια για να προστατεύσει, αλλά για να εξαλείψει από προσώπου γης όσο περισσότερους αμάχους, υγειονομικούς και εθελοντές μπορεί. Κατά προτίμηση Παλαιστίνιους, αλλά και όποιους άλλους δίνουν το κακό παράδειγμα επιχειρώντας να ανακουφίσουν τα θύματα της γενοκτονίας.
Αιτία δεν είναι μόνο η ακραία βαρβαρότητα που εκ φύσεως χρωματίζει ένα απανθρωποποιημένο καθεστώς θεσμικά κατοχυρωμένου ρατσισμού, στρατιωτικής κατοχής και υποδούλωσης των αυτόχθονων πληθυσμών. «Φταίει» και το ότι η ισραηλινή ηγεσία θέλει να καταστήσει σαφές σε όλη την υφήλιο ότι δεν δεσμεύεται από κανέναν διεθνή κανόνα και από καμία ηθική επιταγή, κι ότι δεν διαθέτει το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς. Ούτε καν για τα προσχήματα. Διότι είναι πεπεισμένη πως προστατεύεται και θα προστατεύεται εσαεί, όποιο έγκλημα και αν διαπράξει. Βέβαια, όπως έχει ξανασυμβεί αρκετές φορές στην ιστορία, αυτή η ελέω διεθνούς ανοχής αλαζονεία μπορεί να οδηγήσει σε εγκλήματα που λειτουργούν όπως η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.
Η «αντίφαση» και οι παράγοντες που διαμορφώνουν συσχετισμούς
Την ίδια ώρα που ο Αμερικανός πρόεδρος διέρρεε ότι είναι «θυμωμένος» λόγω της εξολόθρευσης στη Γάζα 7 εργαζόμενων σε αμερικανική ανθρωπιστική οργάνωση από ισραηλινό πύραυλο, υπέγραφε τη νιοστή αποστολή πολεμικών υλικών και οικονομικών ενισχύσεων στο γενοκτονικό καθεστώς Νετανιάχου. Συν μια «έξτρα» έγκριση για την παροχή επιπλέον μαχητικών αεροσκαφών αξίας 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Διότι παρ’ όλα όσα, «πρέπει να εξαλειφθούν οι τρομοκράτες της Χαμάς» και «να αντιμετωπιστεί η ιρανική απειλή» (σε μια πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, εδώ «απειλή» καλείται η δήλωση των Ιρανών ότι θα λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι για τον πολύνεκρο βομβαρδισμό της διπλωματικής αποστολής τους στη Δαμασκό…). Την «αντίφαση» επεσήμανε με απλά λόγια ο Χοσέ Αντρές, ιδρυτής της World Central Kitchen, που επτά μέλη της (σχεδόν όλοι υπήκοοι ισχυρών Δυτικών κρατών) δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ: «Είναι εξαιρετικά περίπλοκο να κατανοήσει κανείς τη στάση των ΗΠΑ. Στέλνουν το ναυτικό τους για να υποβοηθήσει το ανθρωπιστικό έργο, και την ίδια στιγμή παρέχουν στο Ισραήλ όπλα που σκοτώνουν αμάχους».
Η ισραηλινή ηγεσία θέλει να καταστήσει σαφές σε όλη την υφήλιο ότι δεν δεσμεύεται από κανέναν διεθνή κανόνα και από καμία ηθική επιταγή, κι ότι δεν διαθέτει το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς – ούτε καν για τα προσχήματα
Το μήνυμα της Δύσης και ιδίως των ΗΠΑ προς τους γενοκτόνους είναι σαφές: ό,τι και να κάνετε, ακόμη κι αν προκαλέσετε περιφερειακό ολοκαύτωμα (βλ. τους επίμονους βομβαρδισμούς και τρίτων χωρών, το δολοφονικό πλήγμα εναντίον του ιρανικού προξενείου στη Συρία, τις κλιμακούμενες επιθέσεις ενάντια στον Λίβανο κ.ο.κ.), εμείς δεν θα σας εγκαταλείψουμε. Και δείξτε κατανόηση αν κατά καιρούς σας κριτικάρουμε επειδή το παρατραβάτε: οφείλουμε να παριστάνουμε ότι μας σοκάρουν τα πιο φρικτά εγκλήματά σας, ειδάλλως θα βγούμε όλοι χαμένοι… Στην πραγματικότητα, είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ και οι λοιποί Δυτικοί σύμμαχοί τους έχουν εγκλωβιστεί σε μια πολιτική ουσιαστικής στήριξης της γενοκτονίας, διότι νομίζουν ότι έτσι θα χάσουν λιγότερα στη στρατηγικής σημασίας Μέση Ανατολή. Αν αυτή η προσδοκία ενέχει έστω και λίγο ρεαλισμό, είναι άλλης τάξης ζήτημα. Και θα εξαρτηθεί από πολλούς και αντιφατικούς παράγοντες:
- Ένας από τους πιο βασικούς, οι ντόπιοι συνεργάτες της Δύσης (Σαουδάραβες, εμίρηδες του Κόλπου και λοιποί Άραβες βασιλείς και δικτάτορες), αναγκάζονται, καθένας σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικό τρόπο, να κάνουν νερά, αναβάλλοντας επ’ αόριστον την περαιτέρω «εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ» – διότι φοβούνται ότι αλλιώς θα παρασυρθούν από την απεγνωσμένη οργή των υπηκόων τους.
- Ένας δεύτερος βασικός παράγοντας είναι το ίδιο το Παλαιστινιακό έθνος: μπορεί η επίσημα αναγνωρισμένη ηγεσία του να είναι δοτή και εντελώς εξευτελισμένη πλέον, όμως η πλειοψηφία των Παλαιστινίων μέχρι στιγμής αντέχει, και δεν προσπαθεί να «σωθεί» εγκαταλείποντας την πατρίδα της.
- Τρίτος παράγοντας είναι, πέρα από την παλαιστινιακή Αντίσταση, άλλες αντιστασιακές δυνάμεις της περιοχής, όπως η λιβανέζικη Χεζμπολά και η Υεμένη (αλλά εξ ανάγκης, σε κάποιο βαθμό, και η Συρία και το Ιράκ). Σε ποιοτικά άλλο επίπεδο, αλλά με εξίσου δυσμενή επιρροή για τα Δυτικά σχέδια, πρέπει να καταμετρηθεί και το Ιράν.
- Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι μη Δυτικές συνιστώσες της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας, που συχνά τσουβαλιάζονται πίσω από τον όρο «παγκόσμιος Νότος», αλλά η καθεμιά έχει δικές της φιλοδοξίες – που όμως για την ώρα κάθε άλλο παρά υποβοηθούν τα Δυτικά σχέδια.
- Το διεθνές κίνημα καταδίκης της γενοκτονίας έχει αναδειχθεί ως ένας ακόμη παράγοντας που προκαλεί ζημιά στο Ισραήλ και τη Δύση. Έχει αποδομήσει το σιωνιστικό αφήγημα και ασκεί μεγάλη πίεση στην προεδρία Μπάιντεν, μεταξύ άλλων, ενώ έπαιξε ρόλο και στο σύρσιμο του Ισραήλ στο εδώλιο του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι ο συσχετισμός δεν είναι ευνοϊκός ούτε για τους αυτουργούς της γενοκτονίας, ούτε για τους Δυτικούς απολογητές του κατοχικού κράτους. Για την ακρίβεια, για πρώτη φορά ηττώνται στο επίπεδο της διεθνούς κοινής γνώμης – περιλαμβανομένης της Δυτικής. Αυτό είναι πολύ σημαντικό (π.χ. ανάγκασε τις ΗΠΑ να μην θέσουν βέτο στην τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ), αλλά έχει πληρωθεί με ποταμούς παλαιστινιακού αίματος. Και, το κυριότερο, δεν έχει καν επιβραδύνει το μακελειό επί του πεδίου.
Προκλητικά ισραηλινά εγκλήματα που στέλνουν σαφές μήνυμα
Αντίθετα, σημειώνεται μια κλιμάκωση της γενοκτονικής επιχείρησης, από πρώτη ματιά δυσεξήγητη: Γιατί οι ισραηλινοί να δολοφονήσουν πολίτες των ΗΠΑ, της Βρετανίας κ.λπ. που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια, και μάλιστα εν γνώσει του κατοχικού στρατού; (Τα περί «λάθους» που ισχυρίστηκε ο εκπρόσωπος του στρατού κατοχής –αφού πριν διέρρεε ότι στα αυτοκίνητα της WCK κρύβονταν τρομοκράτες– είναι αστεία). Ή, ποιον επιχειρησιακό σκοπό υπηρετούσε η αδιανόητη σφαγή Παλαιστίνιων ασθενών, γιατρών και άλλων αμάχων λίγο πριν την ολοσχερή καταστροφή (με πυρπόληση και ανατίναξη) του νοσοκομείου Αλ-Σίφα; Έστω ότι η καταστροφή του νοσοκομείου «εξηγείται» ως τμήμα του σχεδίου εθνοκάθαρσης, εξαναγκασμού των Παλαιστινίων να εγκαταλείψουν τη Γάζα. Η σφαγή των αμάχων, ή η εκταφή των νεκρών και η επιδεικτική εγκατάλειψη των σορών σε κοινή θέα, τι εξυπηρετούσε;
Τέτοια κραυγαλέα εγκλήματα πολέμου, που δεν γίνεται η παραμικρή προσπάθεια να συγκαλυφθούν, μόνο σαν μήνυμα ότι δεν υπάρχουν όρια μπορεί να εξηγηθούν. Και το μήνυμα-πρόκληση απευθύνεται πρώτα απ’ όλα στους Δυτικούς συμμάχους – οι οποίοι ψελλίζουν τη δυσαρέσκειά τους, και πέραν τούτου ουδέν. Ας μην απορούν εάν κάποια στιγμή κληθούν και αυτοί να πληρώσουν τον λογαριασμό. Ή, ακόμη χειρότερα, εάν «υποχρεωθούν» να καταπιούν τη χρήση και του τελευταίου χαρτιού που διαθέτει το γενοκτονικό καθεστώς: του πυρηνικού οπλοστασίου του, για το οποίο δεν μιλά κανείς, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει. Επιπλέον, οι πάντες πια έχουν κατανοήσει ότι μπροστά στους αφιονισμένους σιωνιστές (που «τυχαίνει», ελέω Δύσης, να έχουν και πυρηνικές κεφαλές), οι Βορειοκορεάτες –για παράδειγμα– θυμίζουν παρθεναγωγείο. Δεν είναι τυχαίο ότι κανείς δεν λέει αστεία του τύπου «Νετανιάχου πάτα το», διότι γνωρίζει ότι η ισραηλινή ηγεσία είναι ικανή και για αυτό. Το ερώτημα είναι ποιος και πώς θα τη σταματήσει.
