Δύο δρόμοι προτείνονται από το πολιτικό σύστημα και τους κυβερνώντες για τη νεολαία: ή να γίνει μετανάστης του 21ου αιώνα, ψάχνοντας για ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό ή να μείνει στην Ελλάδα και να ζητιανεύει για ένα χαρτζιλίκι, αντιμετωπίζοντας τον καιάδα της ανεργίας (800.000 επίσημα, 1,5 εκατ. ανεπίσημα μαζί με τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία). Δεν μιλάμε, απλά, για μια γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της, αλλά για μια γενιά χωρίς μέλλον, ούτε καν παρόν. Πρόκειται για μια Generation X που δε χρησιμοποιείται απλά ως καύσιμη ύλη από το σύστημα, αλλά διαγράφεται οριστικά από τον κοινωνικό και πολιτικό χάρτη, απαραίτητος όρος για να περάσει η συνολική ισοπέδωση της κοινωνίας σε καιρούς Μνημονίου και χρεομηχανής. Ο νόμος Διαμαντοπούλου-Άδωνι είναι μάλλον η χαριστική βολή.
Μονόδρομος η ανατροπή κυβέρνησης και πολιτικού συστήματος
Ο καθένας καταλαβαίνει ότι η κατάργηση και ανατροπή του νόμου είναι ταυτισμένη με την ανατροπή της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος. Η κυβέρνηση είναι «καταδικασμένη» σε έναν αγώνα όλα ή τίποτα. Ή πλήρης εφαρμογή όλων των εντολών τρόικας-δανειστών-εταίρων ή τίποτα.
Ή πλήρης αποπληρωμή του χρέους και εφαρμογή και του τελευταίου άρθρου του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου ή τίποτα. Οποιοδήποτε πισωγύρισμα, υποχώρηση ή παραχώρηση ακόμα και σε μια μικρή κοινωνική ομάδα ή κλάδο σημαίνει καθυστέρηση και αμφισβήτηση του πρωτοφανούς κοινωνικού πειράματος που γίνεται στην Ελλάδα και βαίνει προς εξαγωγή και στις άλλες χώρες.
Το είδαμε με το κίνημα «Δεν πληρώνω», με τους φορτηγατζήδες, τους οδηγούς της ΕΘΕΛ, τους ταξιτζήδες. Οι φοιτητές δεν έχουν απέναντί τους ένα μεμονωμένο υπουργείο ή μια ειδική αντι-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Έχουν τα 4/5 της Βουλής, το σύνολο των κομμάτων του πολιτικού συστήματος ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ που ψήφισαν από κοινού, για πρώτη φορά από το 1974, ένα νόμο για την Παιδεία, που έκαναν πρόβα νυφικού για μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες.
Αντίπαλος μας, λοιπόν, είναι το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, όχι μόνο η κυβέρνηση ή ο δικομματισμός. Αντίπαλος είναι το Συντηρητικό Μέτωπο της Αντίδρασης που υλοποιεί τη γραμμή «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο ΛΑΟΣ στην εξουσία».
Κλιμάκωση με διάρκεια και αποφασιστικότητα
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή για το κίνημα. Μετά από τρεις εβδομάδες μαζικών συνελεύσεων, καταλήψεων και κινητοποιήσεων εκφράζεται ο προβληματισμός για το πώς κλιμακώνουμε. Για το πώς θα απαντήσουμε στις απειλές του υπουργείου για χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές. Για το πώς θα σπάσουμε την προπαγάνδα των ΜΜΕ για «αγανακτισμένους» φοιτητές που ζητούν ανοιχτές σχολές. Πρέπει το στρατόπεδο όσων υπερασπίζονται τη δημόσια δωρεάν παιδεία που διαμορφώνεται, να διευρύνεται διαρκώς. Να στρατεύει όλο και περισσότερο φοιτητόκοσμο. Με πίστη στον αγώνα που μπορεί να αποτελέσει ελπίδα για όλη τη κοινωνία. Με γνώση ότι ο αγώνας αυτός δεν αφορά τις προηγούμενες τρεις ή τις επόμενες τρεις βδομάδες, αλλά θα συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή κυβέρνησης – Μνημονίου. Με πεποίθηση ότι πρέπει και μπορούμε να κάνουμε τον αγώνα μας υπόθεση όλης της κοινωνίας. Με τρόπους απεύθυνσης που μπορούν να μας φέρουν κοντά σε όλο το λαό. Η ορμητική εισβολή της νεολαίας στο προσκήνιο είναι αποφασιστικής σημασίας για την αλλαγή του συνολικού συσχετισμού δύναμης. Ο αντίπαλος κρύβει την αδυναμία του συμπτύσσοντας μπλοκ δυνάμεων, η νεολαία να πρωταγωνιστήσει για να τον τσακίσει μια ώρα αρχύτερα. Το έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός.
μέλος Δ.Σ. συλλόγου φοιτητών ιατρικής Πάτρας.
