Η πρόσφατη πραγματικότητα, που μας ξεπερνάει, λες και έχει βγει από ταινία επιστημονικής φαντασίας, θυμίζει επικίνδυνα την προφητική, τελικά, ταινία «12 Πίθηκοι» (1995), του Τέρι Γκίλιαμ.
Μετά τις ραγδαίες εξελίξεις, από την αναπάντεχη εισβολή του νέου ανεξερεύνητου ιού, με τα ολέθρια αποτελέσματα, είναι ανάστατος ποικιλοτρόπως και ο χώρος του κινηματογράφου διεθνώς. Διασημότητες, όπως ο Αμερικάνος διεθνούς φήμης ηθοποιός Τομ Χανκς, με ελληνική πλέον υπηκοότητα και η Ελληνοαμερικανίδα σύζυγός του Ρίτα Γουίλσον έχουν βρεθεί θετικοί στον κορωνοϊό.
Στην ελληνική κινηματογραφική πραγματικότητα, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που επρόκειτο να διεξαχθεί στο πρώτο 15μερο του Μαρτίου, ανακοίνωσε στις 2 Μαρτίου, ανήμερα Καθαρή Δευτέρα, πως αναβάλλεται προσωρινά, λίγες μέρες αργότερα ακολούθησε αναβολή και του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Αθήνα, ενώ πρόσφατα ανακοινώθηκε αναβολή και του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης.
Παράλληλα, οι απανωτές ακυρώσεις των καθημερινών δημοσιογραφικών προβολών ταινιών που πρόκειται να κυκλοφορήσουν, με επιστέγασμα την κυβερνητική εντολή, την Πέμπτη 12/3/2020, για αναστολή της λειτουργίας των θεατρικών και κινηματογραφικών αιθουσών, προκειμένου να αναχαιτιστεί η εξάπλωση του ιού, επηρεάζουν και το περιεχόμενο της σελίδας Κινηματογράφου στην εφημερίδα μας.
Στο φύλλο που κυκλοφορεί, ήδη είχε ακυρωθεί η καθιερωμένη ανταπόκριση από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που δεν έγινε, ενώ οι σαρωτικές αναβολές της κυκλοφορίας νέων ταινιών, καθώς και το κλείσιμο των κινηματογραφικών αιθουσών ακύρωσαν πλήρως την κινηματογραφική επικαιρότητα. Έτσι, από το επόμενο φύλλο, η σελίδα του Κινηματογράφου απομακρύνεται από μια ανύπαρκτη πλέον επικαιρότητα, καθώς όλα παγώνουν, και αν δεν υπάρξουν νέες εκπλήξεις ή ανατροπές, από την ερχόμενη εβδομάδα θα στραφεί πιο ελεύθερα, σε αναλύσεις ταινιών που είχαν κυκλοφορήσει, αλλά και σε ευρύτερου ενδιαφέροντος κινηματογραφικά θέματα, ικανοποιώντας τους κινηματογραφόφιλους αναγνώστες του συλλογικού εγχειρήματος του Δρόμου της Αριστεράς, ωσότου επανακάμψει η γνωστή καθημερινότητα.
Με προσοχή και σύνεση, νοιαζόμαστε όλοι για τον εαυτό μας και τους γύρω μας, συναισθανόμενοι την ευθύνη καθενός από εμάς απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.