Σε ένα ιδιότυπο lock out προχώρησε η ιδιοκτησία του εστιατορίου, υπό το βάρος των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες.
Να θυμίσουμε ότι στο εστιατόριο Banquet πριν από, περίπου, ένα μήνα απολύθηκε ένας εργαζόμενος -o oποίος δούλευε ανασφάλιστος και χωρίς να φαίνεται πουθενά- επειδή ζήτησε να πληρωθεί τα δεδουλευμένα που του χρωστούσε η επιχείρηση. Ακολούθησαν καταγγελίες για τις συνθήκες εργασίας από άλλους εφτά εργαζόμενους, ενώ τη διοίκηση καταγγέλλουν τόσο το κλαδικό σωματείο, όσο και μέλη της διοίκησης του εργατικού κέντρου.
Σύμφωνα με καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων στο εστιατόριο Banquet, οι συνθήκες εργασίας είναι τραγικές. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι δεν τηρείται η εργατική νομοθεσία, οι προσλήψεις γίνονται καθυστερημένα, τα ένσημα κολλιούνται μισά ή και καθόλου, ενώ η συλλογική σύμβαση εργασίας του κλάδου έχει γίνει κουρελόπανο. Χαμηλοί μισθοί, ελαστικά ωράρια, μη καταβολή δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, κάμερες επιτήρησης στους χώρους δουλειάς συνθέτουν το εργασιακό περιβάλλον.
Τον επόμενο μήνα -και μέχρι σήμερα- το σωματείο, με τη στήριξη αλληλέγγυων, οργανώνει συμβολικούς αποκλεισμούς του καταστήματος, σε μια προσπάθεια πίεσης της ιδιοκτησίας να συμμορφωθεί με τα όσα προβλέπει η εργατική νομοθεσία. Από το περασμένο Σάββατο οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου πέρασαν στην αντεπίθεση, βάζοντας μπροστά τούς εναπομείναντες εργαζόμενους και καταγγέλλοντας τον συνδικαλισμό ως πρακτική σε όλους τους τόνους.
Συγκεκριμένα, επικαλούμενοι τις ανυπολόγιστες ζημιές που έχουν προκληθεί στην επιχείρηση από τους συνεχείς αποκλεισμούς του καταστήματος, προχώρησαν στην παύση λειτουργίας του εστιατορίου και, προφανώς, σε παύση πληρωμών προς τους εργαζόμενους. Μάλιστα, με επιστολή τους στο Εργατικό Κέντρο οι εναπομείναντες υπάλληλοι ζητούν λύση στο πρόβλημα, καθώς πλέον κινδυνεύουν να βρεθούν άνεργοι. Οι ίδιοι μιλούν για «πληροφορίες γενίκευσης των δραστηριοτήτων -αναφέρεται στη συνδικαλιστική δράση- σε περισσότερα σημεία της πόλης». Και εδώ αναδεικνύεται η πραγματική διάσταση του γεγονότος και γιατί έχει αποκτήσει κεντρικοπολιτική σημασία για την πόλη. Σε έναν κλάδο όπως ο επισιτισμός, που το ποσοστό των «μαύρων» και ανασφάλιστων εργαζόμενων ξεπερνά στη Θεσσαλονίκη το 65%, γίνεται αντιληπτό τι προβλήματα θα δημιουργούσε στους εργοδοτικούς κύκλους, μία πιθανή νίκη των εργαζομένων στο Banquet. Στην ουσία θα άνοιγε ο δρόμος για διεκδικήσεις και σε άλλα καταστήματα. Οι ιδιοκτήτες -που προφανώς διαθέτουν μεγάλα συσσωρεμένα κεφάλαια- δεν δίστασαν να αφήσουν στον δρόμο δεκάδες εργαζόμενους, να τους στρέψουν απέναντι στους ίδιους τους συναδέλφους τους, κι όλα αυτά, για να περάσει και πάλι ο εργοδοτικός τσαμπουκάς τους.
Λευτέρης Αρβανίτης