Απευθύνθηκαν και στον Συνήγορο του Πολίτη
Στον Συνήγορο του Πολίτη εναποθέτουν τώρα τις ελπίδες τους οι δευτεροετείς σπουδαστές της Επαγγελματικής Σχολής (ΕΠΑΣ) Ιλίου που είδαν το περασμένο καλοκαίρι τη γη να υποχωρεί κάτω από τα πόδια τους, όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει μια σειρά ειδικοτήτων και προγραμμάτων στη Μέση Εκπαίδευση.
Ζητούν, απλώς, να τους δοθεί η δυνατότητα ολοκλήρωσης των σπουδών τους, ώστε να τους επιτραπεί στη συνέχεια να λάβουν μέρος στις εξετάσεις πιστοποίησης ικανοτήτων για την άσκηση επαγγέλματος.
Ζητούν να τηρήσει ο υπουργός Παιδείας τη δέσμευση ότι η τελευταία τάξη θα λειτουργήσει κανονικά. Καταγγέλλουν ότι αυτήν τη στιγμή, Δεκέμβρη μήνα, ορισμένα τμήματα δεν έχουν κάνει ούτε μια ώρα μάθημα και κάποια υπολειτουργούν, με μειωμένο ωράριο, λόγω έλλειψης καθηγητών. Οι λίγοι εκπαιδευτικοί που είχαν επιστρέψει προσωρινά με δικαστικές αποφάσεις και κάλυπταν αρχικά ορισμένα κενά, εκδιώχθηκαν στη συνέχεια με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, διογκώνοντας εκ νέου το πρόβλημα.
«Ακόμη και αν με κάποιο τρόπο καταφέρουμε να πάρουμε το πτυχίο μας, οι γνώσεις μας θα υπολείπονται σημαντικά των αποφοίτων προηγούμενων ετών και των αποφοίτων ιδιωτικών σχολών με τους οποίους θα διαγωνιστούμε στην πιστοποίηση για την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος. Αυτό που συμβαίνει σ’ εμάς δεν συνάδει με την Αρχή της Ισότητας που προστάζει το Σύνταγμα, γιατί μόνο για ίσες ευκαιρίες και αντιμετώπιση δεν μπορούμε να μιλήσουμε», αναφέρουν στην καταγγελία τους οι σπουδαστές.
Με τα ιδιωτικά ΙΕΚ να χτυπούν επίμονα την πόρτα ήδη εξουθενωμένων γονιών και υπερχρεωμένων νοικοκυριών, ως μοναδική εναλλακτική «λύση» που μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία η κυβέρνηση της γενικευμένης καταστροφής της, τα παιδιά αυτά κρατούν ψηλά τη σημαία της αξιοπρέπειας και του αγώνα τους.
Χαρακτηριστική είναι η εμπεριστατωμένη επιστολή τους προς τον Κ. Αρβανιτόπουλο, όπου του εκθέτουν όλες τις παραμέτρους και τα προβλήματα που προκαλεί στους ίδιους, τους καθηγητές τους και στις οικογένειές τους η καλοκαιρινή «βόμβα» του υπουργείου Παιδείας και η οποία καταλήγει σε μια έκκληση (φωνή βοώντος εν τη ερήμω;): «Κύριε υπουργέ, απευθυνόμαστε σε σας, όχι μόνο ως αρμόδιο και υπεύθυνο για τη λύση των σχολικών προβλημάτων μας, αλλά και ως εκπαιδευτικό που η όποια εξουσία δεν μπορεί να σκληρύνει την καρδιά του σε βαθμό που να μη θέλει το καλό των μαθητών που ζητούν ένα καλύτερο αύριο».
Ζαχαρίας Ρουστάνης
