Η Τουρκία αποθρασύνεται και ανεβάζει τις επιθετικές της διεκδικήσεις
Όσο τα σύνορα στην Ευρώπη κλείνουν και οι ελπίδες σωτηρίας της Σένγκεν εναποτίθενται στην Τουρκία, τόσο ανοίγουν οι επεκτατικές επιδιώξεις της τουρκικής ηγεσίας στο Αιγαίο, γκριζάρουν σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και αυτή ακόμα η ειρήνη.
Παρά τη συνεχιζόμενη συγκέντρωση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα τον έλεγχο και την καταπολέμηση των ανεξέλεγκτων προσφυγικών ροών, δεν έχει υπάρξει ακόμα οριστικό επιχειρησιακό σχέδιο και βέβαια κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Ο κύριος λόγος είναι οι συνεχείς αμφισβητήσεις των αρχικών συμφωνιών, αλλά και οι νέες προκλητικές απαιτήσεις που μπαίνουν στο τραπέζι. Η Τουρκία αξιοποιώντας τη θέση του ΝΑΤΟ ότι το Αιγαίο αποτελεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» και έχοντας εξασφαλίσει στάση σιωπής και ανοχής από ΝΑΤΟ και Ε.Ε. έναντι των «ελληνοτουρκικών διαφορών», έτσι ονομάζονται πια η άρνηση αποδοχής εκ μέρους της Άγκυρας των Διεθνών Συμφωνιών, αλλά και του Δικαίου της Θάλασσας, αποθρασύνεται και ανεβάζει τις επιθετικές της διεκδικήσεις στη περιοχή.
Σύμφωνα με έγγραφο 17 σημείων που κατέθεσε η Τουρκία στη Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ, με ημερομηνία 15 Φλεβάρη, και αποκάλυψε η εφημερίδα Καθημερινή, η Τουρκία αμφισβητεί τον εθνικό εναέριο χώρο των δέκα μιλίων, ζητά να μην κατατίθενται σχέδια πτήσης στο FIR Αθήνας, ζητά από τα πλοία του ΝΑΤΟ να μην ελλιμενίζονται στα Δωδεκάνησα, τα οποία θεωρεί αποστρατιωτικοποιημένη περιοχή. Επιμένει ότι η ίδια έχει δικαίωμα έρευνας και διάσωσης στη ζώνη των 6 έως 10 μιλίων που αποτελεί τμήμα του FIR Αθηνών, διεκδικώντας έτσι την ευθύνη στο Αιγαίο στα όρια του 25ου Mεσημβρινού, δηλαδή του μισού Αιγαίου.
Δίπλα σε αυτά η Τουρκία αμφισβητεί, για πρώτη φορά με επίσημο έγγραφο, την ελληνικότητα δεκάδων νησιών ακόμα και ορισμένων που κατοικούνται. Απαιτεί τουλάχιστον 16 νησιά, που η ίδια θεωρεί ότι δεν ανήκουν στην Ελλάδα, να μην αναφέρονται με το όνομά τους ώστε -δήθεν- να μη δημιουργηθεί «αχρείαστος περισπασμός ή να προκαλέσει δυσαρέσκεια ή θα μπορούσε να ληφθεί ως προώθηση των εθνικών συμφερόντων…» της Ελλάδας και προτείνει «μια πολύ πιο απλή και επιχειρησιακή λύση θα μπορούσε να βρεθεί, όπως χρησιμοποιώντας γράμματα ή/και αριθμούς». Οι απαιτήσεις αυτές γίνονται πράξεις, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα ακόμα και στους ΝΑΤΟϊκούς αξιωματούχους. Αρνήθηκε για παράδειγμα στον Γερμανό επικεφαλής των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων να απονηωθεί από τα ελληνικά χωρικά ύδατα με κατεύθυνση τα τουρκικά παράλια, απαιτώντας να μεταβεί πρώτα στα τουρκικά χωρικά.
Την ίδια στιγμή γίνονται αναφορές για συγκέντρωση μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων απέναντι από τα ελληνικά νησιά, με πρόσχημα την καταπολέμηση των κυκλωμάτων των λαθρεμπόρων διακινητών προσφύγων.
Το ενδιαφέρον στραμμένο στη Ρωσία
Η τουρκική πλευρά, με κάθε ευκαιρία, θυμίζει ότι ήταν δική της πρόταση η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Σε όλους τους τόνους επισημαίνει ότι η παρουσία του ΝΑΤΟ σχετίζεται με την προστασία και τον έλεγχο και των τουρκοσυριακών συνόρων, αποκαλύπτοντας έτσι τον κύριο λόγο της ΝΑΤΟϊκής παρουσίας στην περιοχή. Την εκδοχή αυτή επιβεβαιώνει ο Αμερικανός πτέραρχος Φ. Μπρίντλοβ, που μιλώντας στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας των ΗΠΑ κατηγόρησε τη Ρωσία ότι βοηθά τον Σύριο πρόεδρο να μετατρέψει την προσφυγική κρίση σε «όπλο» εναντίον της Δύσης. Οι μαζικές ροές προσφύγων από τη Συρία έχουν «αποσταθεροποιητικές συνέπειες» στις ευρωπαϊκές χώρες και αυτό λειτουργεί υπέρ της Μόσχας, ανέφερε. Ξέχασε, βέβαια, να πει ότι οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί προϋπήρξαν της ρώσικης παρουσίας στην περιοχή.
Στο ίδιο πνεύμα ο γ.γ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ότι «το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να ανησυχεί για τη ρωσική στρατιωτική συσσώρευση στη Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο». «Η στρατιωτική δραστηριότητα της Ρωσίας στην περιοχή τροφοδότησε την ανθρωπιστική κρίση και οδήγησε περισσότερους ανθρώπους στα σύνορα της Τουρκίας. Προκάλεσε, εξάλλου, παραβιάσεις του εναέριου χώρου του NATO». Γι’ αυτό θα συνεχίσει να ενισχύει την αεράμυνα της Τουρκίας με πυραύλους «Patriot» και πρόσθεσε πως «[το ΝΑΤΟ] στέκει αλληλέγγυο με την Άγκυρα».
Σ.Π.
