Του Μάριου Διονέλλη.
Επειδή πολύ μεγάλη κουβέντα γίνεται για αυτό το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ», και επειδή οι υπεύθυνοι του επικοινωνιακού επιτελείου έδωσαν «γραμμή» να τα ξαναθυμηθούμε τα χρόνια εκείνα ως θετικά για να πάμε άλλα είκοσι χρόνια μπροστά και επειδή πολύ κοντή την έχουμε τη μνήμη σε αυτήν εδώ τη χώρα σας αντιγράφω σήμερα έτσι σκόρπια, μερικές αράδες που βρήκα ψάχνοντας για το τι ήταν και που αποσκοπούσε το περίφημο εκείνο σχέδιο.
Επειδή πολύ μεγάλη κουβέντα γίνεται για αυτό το νέο «Σχέδιο Μάρσαλ», και επειδή οι υπεύθυνοι του επικοινωνιακού επιτελείου έδωσαν «γραμμή» να τα ξαναθυμηθούμε τα χρόνια εκείνα ως θετικά για να πάμε άλλα είκοσι χρόνια μπροστά και επειδή πολύ κοντή την έχουμε τη μνήμη σε αυτήν εδώ τη χώρα σας αντιγράφω σήμερα έτσι σκόρπια, μερικές αράδες που βρήκα ψάχνοντας για το τι ήταν και που αποσκοπούσε το περίφημο εκείνο σχέδιο.
Είμαι σίγουρος ότι οι πιο παλιοί τα ξέρετε ήδη αλλά έτσι να μαθαίνουμε και οι νεώτεροι που λέει και το ρητό. Ασφαλώς κάθε ομοιότητα με τα σημερινά δεδομένα είναι εντελώς τυχαία…
Με τον όρο «Σχέδιο Μάρσαλ» εννοείται η οικονομική ενίσχυση κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, αποκύημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Ιούνιος 1947) και της αντίληψης ότι η επικράτηση του κομμουνισμού θα αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το σχέδιο πήρε το όνομά του από τον τότε Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών
Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον. Αυτοί περιλάμβαναν την καταστολή των κομουνιστικών απειλών και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας των δικαιούχων κρατών, μιας και με όπλο το μπλοκάρισμα των πιστώσεων η αμερικανική ηγεσία μπορούσε να πιέσει τις κυβερνήσεις σε περίπτωση που αρνούνταν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες της.
Δισεκατομμύρια δολαρίων θα δίνονταν σε χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) που ήταν διατεθειμένες να συνεργαστούν μεταξύ τους για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ως αντάλλαγμα οι χώρες αυτές θα αγόραζαν αμερικανικά προϊόντα και θα προωθούσαν τις αμερικανικές επενδύσεις.
Ο παρεμβατισμός αυτός καθόρισε, την αμερικανική εξωτερική πολιτική για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ενώ παράλληλα αποτέλεσε και τον ακρογωνιαίο λίθο του ΝΑΤΟ.
Ο όρος «Σχέδιο Μάρσαλ» εδραιώθηκε ως μεταφορική έννοια, οποιουδήποτε μεγάλης κλίμακας κρατικού προγράμματος. Χρησιμοποιείται κυρίως από τους Αμερικανούς φιλελεύθερους όταν ζητούν ομοσπονδιακή οικονομική κάλυψη για να διορθωθεί κάποια «αποτυχία» στον ιδιωτικό τομέα.
Οι Αμερικανοί παρενέβησαν υπερβολικά στα εσωτερικά της Ελλάδας. Έμειναν περισσότερο και έκαναν επεμβάσεις, όχι απλά παρεμβάσεις. Θα έλεγα ότι αρκετές φορές λειτουργούσαν ως ταύρος σε υαλοπωλείο (Τζέιμς Γουόρεν, υπεύθυνος για την εφαρμογή του σχεδίου στην Ελλάδα. Καθημερινή 17/6/07).
Με τον όρο «Σχέδιο Μάρσαλ» εννοείται η οικονομική ενίσχυση κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου, αποκύημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Ιούνιος 1947) και της αντίληψης ότι η επικράτηση του κομμουνισμού θα αποτελούσε κίνδυνο για τα συμφέροντα και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το σχέδιο πήρε το όνομά του από τον τότε Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών
Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον. Αυτοί περιλάμβαναν την καταστολή των κομουνιστικών απειλών και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας των δικαιούχων κρατών, μιας και με όπλο το μπλοκάρισμα των πιστώσεων η αμερικανική ηγεσία μπορούσε να πιέσει τις κυβερνήσεις σε περίπτωση που αρνούνταν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες της.
Δισεκατομμύρια δολαρίων θα δίνονταν σε χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) που ήταν διατεθειμένες να συνεργαστούν μεταξύ τους για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ως αντάλλαγμα οι χώρες αυτές θα αγόραζαν αμερικανικά προϊόντα και θα προωθούσαν τις αμερικανικές επενδύσεις.
Ο παρεμβατισμός αυτός καθόρισε, την αμερικανική εξωτερική πολιτική για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ενώ παράλληλα αποτέλεσε και τον ακρογωνιαίο λίθο του ΝΑΤΟ.
Ο όρος «Σχέδιο Μάρσαλ» εδραιώθηκε ως μεταφορική έννοια, οποιουδήποτε μεγάλης κλίμακας κρατικού προγράμματος. Χρησιμοποιείται κυρίως από τους Αμερικανούς φιλελεύθερους όταν ζητούν ομοσπονδιακή οικονομική κάλυψη για να διορθωθεί κάποια «αποτυχία» στον ιδιωτικό τομέα.
Οι Αμερικανοί παρενέβησαν υπερβολικά στα εσωτερικά της Ελλάδας. Έμειναν περισσότερο και έκαναν επεμβάσεις, όχι απλά παρεμβάσεις. Θα έλεγα ότι αρκετές φορές λειτουργούσαν ως ταύρος σε υαλοπωλείο (Τζέιμς Γουόρεν, υπεύθυνος για την εφαρμογή του σχεδίου στην Ελλάδα. Καθημερινή 17/6/07).
Πηγές: Wikipedia, Καθημερινή,
Μορφωτική Πρωτοβουλία
Μορφωτική Πρωτοβουλία
Σχόλια
