Και αν σηκώσεις τις λέξεις, είναι τόσο θλιμμένα
σαν δάχτυλα που πόνεσες μια νύχτα με αγωνίες.
Την ημέρα πηγαίνει στη θάλασσα. Το απόγευμα λουφάζει ακίνητο
σαν αγρίμι που πέρασαν δίπλα του κυνηγοί.
Ο ποιητής, ένας δήθεν αδιάφορος
που κρύβει τα χέρια του στις τσέπες.»
Ο Γιώργος Μαρκόπουλος δεν ανήκει μόνο στους ιστορικούς «Βικτωριανούς», όπως πολλοί που πέρασαν και άφησαν τα ίχνη τους στην πλατεία Βικτωρίας. Είναι ενεργητικά παρών στην πλατεία, εμπνέεται ακόμα απ’ αυτήν και φορτίζει εμάς τους τυχερούς με τα γραφτά του, την πληθωρική παρουσία του, τα ευφάνταστα σχόλιά του και τα κατά συρροήν κεράσματά του. Κι εγώ, από τους τυχερούς των τυχερών, απολαμβάνων τις αφιερώσεις του νιώθω ευγνωμοσύνη για την εύνοιά του.
Για πάρα πολλούς λόγους, τη Δευτέρα, 8 Οκτωβρίου, στις 9 το βράδυ, η κίνηση πολιτών της περιοχής μας, με την επιμέλεια της Αθηνάς Κεφαλά, θα τιμήσει, ως ελάχιστη έκφραση της αγάπης μας, τον ποιητή, στο «Τριανόν»
(Κοδριγκτώνος 21 και Πατησίων 101).
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, τα ποιήματα άφθονα και οι συζητήσεις ανοιχτές!