του Γιώργου Σανιδά*
Ζούμε μονίμως στην εποχή του Μαυρογιαλούρου, όπως τόσο εύστοχα την παρουσίασε ο Παπαδιαμάντης με τους «Χαλασοχώρηδες». Αλλά, πέρα απ’ το θλιβερό ξεκατίνιασμα αντιπάλων προσωποπαγών παρατάξεων, ζει και βασιλεύει το υπόγειο, το ύπουλο, το σκοτεινό που αφορά τη σταυροδοσία και λαμβάνει χώρα συνήθως τη νύχτα!
Εκεί η μάχη είναι ανίερη, ακόμα και ενδοπαραταξιακή, γίνεται πόρτα-πόρτα, μέσα στις λάσπες των υπονόμων. Την αναλαμβάνουν συνήθως σταυροσυλλέκτες- «φίλοι» έναντι ποιος ξέρει τι αμοιβής από εκείνους που εκπροσωπούν και ποιών προσδοκιών. Σκοπεύει να ψηλώσουν τόσο αυτοί, όσο και οι εντολοδόχοι- προστατευόμενοί τους μα και οι ψηφοφόροι, να είναι «μέσα στα πράγματα».
Ενίοτε ή παράλληλα δρουν και πολλοί υποψήφιοι παίρνοντας σβάρνα τα σπίτια, κυρίως πατριαρχικών οικογενειών με τον πατέρα-αρχηγό που παίρνει ψηφοδέλτια για όλους, όπου τάζουν ο,τιδήποτε χτίζοντας εξαρτημένες πελατειακές σχέσεις ή κραδαίνουν το μαστίγιο της τωρινής ή μελλοντικής εξουσίας τους ως αφέντες πάνω απ’ τους δούλους.
Υπόγειες διαδρομές, ανείπωτες επιδιώξεις, σκιαμαχίες, δισταυρίες, μονοσταυρίες, «τα συν και τα πλην», μάχες παρασκηνίου, σκιά τη σκιά, ματαιοδοξία, εξουσιομανία, παραφουσκωμένα εγώ, καταπάτηση κάθε ίχνους αξιοπρέπειας, αξιοκρατίας, δημοκρατίας, ανόθευτης λαϊκής βούλησης.
Αναπαραγωγή ιδιοτέλειας, φθορά, ανακύκλωση του μηδενός, αδράνεια, τέλμα, παρακμή, παγίως άρρωστο σύστημα που κρατιέται στη ζωή από τα σωληνάκια των μικρο-μεγαλο συμφερόντων, τον αχαλίνωτο ατομικισμό και εγωκεντρισμό, τους σκοτεινούς παρατρεχάμενους εντολοδόχους-εντολολήπτες, τους άβουλους-κακομοίρηδες εκ των ψηφοφόρων που τελικά είναι πολλοί και αποτυπώνουν το είδωλό τους στην κορυφή.
Ιδεών-οραμάτων ατέλειωτο νεκροταφείο με αμέτρητους σταυρούς πλουμιστούς και ψεύτικους, σε τάφους άψυχων αδρανών σκελετών που τους κατατρώει η ακινησία.
Ευτυχώς, στην επιφάνεια φύονται ταπεινά αγριολούλουδα, ελεύθερα κι ατίθασα που υπόσχονται ακόμα έναν καλύτερο κόσμο…
*Ο Γιώργος Σανιδάς είναι συγγραφέας
