Ο Φιλίπ Ποζό ντι Μποργκό ήταν ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που θεωρούσε ότι η ζωή είναι στα πόδια του. Ταχύτητα, extreme sports, ρίσκο. Μέχρι που ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο τον άφησε τετραπληγικό και καθηλωμένο σε καροτσάκι. Ο Ντρις, ένας νεαρός μαύρος από το γκέτο του Παρισιού, σπαταλούσε τη ζωή του τυχοδιωκτικά, αδιέξοδα και τεμπέλικα. Μέχρι που μία αγγελία για προσωπικό βοηθό τον έφερε στην έπαυλη του Φιλίπ και στην ακίνητη ζωή του. Και κάτι απρόσμενο συνέβη. Οι δύο αντίθετοι κόσμοι χάρισαν ελπίδα, αρμονία, ζωή ο ένας στον άλλον.
Δεν είναι το πρώτο συμπέρασμα που βγάζεις παρακολουθώντας το πώς ο ωμός, απαίδευτος, φλύαρος Ντρις εισβάλλει στη ζωή του φινετσάτου, στωικού, ανήμπορου αριστοκράτη. Αρχικά σοκάρεσαι από την χοντροκομμένη σλάπστικ μεταχείριση, δεν πείθεσαι από την ευκολία των αστείων, ξινίζεις. Μέχρι που καταλαβαίνεις ό,τι ένιωσε και ο Φιλίπ. Ξεκινά ως ένα πρώτο γέλιο που σου ξεφεύγει. Καταλήγει με μία διαπίστωση που σε γεμίζει ζεστασιά: ένας ανάπηρος άνθρωπος, ακόμα περισσότερο και από τα πόδια ή τα χέρια του, αποζητά κανονικότητα. Ιση μεταχείριση. Θα μπορούσε να είναι μία πολύ εύκολη, απλοϊκή συνταγή αυτή η ταινία. Ακροβατεί παράτολμα ανάμεσα στο τρυφερό feelgood και στην επιτηδευμένη κατασκευή. Όσο όμως νιώθεις ότι το σενάριο και η εικόνα επιτίθενται πληθωρικά στις αισθήσεις σου, τόσο δύο μεγάλα όπλα της την κρατούν αγκυροβολημένη στο σωστό μέρος: οι πρωταγωνιστές της. Ο Ομάρ Σι (ο οποίος κέρδισε και το Σεζάρ ανδρικής ερμηνείας από τον Ζαν Ντιζαρντέν του «The Artist») βάζει κυριολεκτικά φωτιά στην οθόνη. Πάλλεται, πολυλογεί, εκτίθεται, ρισκάρει. Αντικατοπτρισμός του, ο μελετημένος, αριστοτεχνικός Φρανσουά Κλιζέ. Κανονικά αυτός θα έπρεπε να είναι το βραβείο της ταινίας – για την προσοχή του στις λεπτομέρειες, για το πώς αντιδρά σταδιακά στην τρέλα του Σι, για το πώς χτίζει τη σπίθα στο βλέμμα του ή την ένταση στο γέλιο του ανά κύματα. Όπως μόνο ένας βαθιά τραγικός άνθρωπος επιτρέπει στον εαυτό του να συγκινηθεί ή να γελάσει. Δεν υπάρχει κανένας Άθικτος στη ζωή και δε θα βρείτε και κανέναν στην ταινία. Στοιχηματίζουμε όμως ότι ούτε εσείς θα παραμείνετε βλέποντάς την.
INFO
Κατηγορία: Κωμωδία
Έτος παραγωγής: 2011
Χώρα παραγωγής: Γαλλία
Διάρκεια: 122 λεπτά
Σκηνοθεσία: Ερίκ Τολεντανό, Ολιβιέ Νακάς
Πρωταγωνιστούν: Φρανσουά Κλιζέ, Ομάρ Σι
Στο Στέκι «Παίρνω Αμπάριζα», Λυσίου και Γαλακήδων 11, Γαλάτσι, την Κυριακή 21 Ιανουαρίου, στις 20:00.
Live στο Παίρνω Αμπάριζα
Σάββατο 20/1, 21:00, με τους Γιάννη Σακκέτο και Κώστα Νιχωρίτη
Το Σάββατο 20 Ιανουαρίου, στις 21:00, στο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 στο Γαλάτσι) υποδεχόμαστε τους Γιάννη Σακκέτο και Κώστα Νιχωρίτη, για μια όμορφη μουσική βραδιά.
Ελάτε με την παρέα σας να απολαύσετε το ποτό σας και να περάσουμε μια ευχάριστη βραδιά.
Είσοδος Ελεύθερη
