Ήταν μόλις μία μέρα μετά την ψήφιση των μέτρων του 3ου Μνημονίου όταν ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, φίλος του παραιτηθέντα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και ηγέτης των Ισπανών Podemos, έπαιρνε αποστάσεις ασφαλείας από τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Κιόλας στις 14 Αυγούστου ο Νάτσο Αλβάρες, έμπιστος του επικεφαλής των Podemos και υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ισπανικού κόμματος, δήλωνε σε διεθνή ΜΜΕ πως «η Ισπανία και η Ελλάδα είναι διαφορετικές οικονομίες σε πολύ διαφορετικές συνθήκες που απαιτούν διαφορετικές οικονομικές στρατηγικές». Και πρόσθετε: «Οι Podemos και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαφορετικές οικονομικές προσεγγίσεις».
Λίγες ημέρες μετά, στην τελευταία έντυπη έκδοση της Monde Diplomatique, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, δημοσιεύει άρθρο του στο οποίο περιγράφει τους κεντρικούς άξονες της πολιτικής του κόμματός του ενόψει των ισπανικών εκλογών του Δεκεμβρίου. Εκεί επαναλαμβάνει πως «η Ισπανία, που αποτελεί την τέταρτη οικονομία στην Ευρωζώνη, έχει σαφείς διαφορές από την Ελλάδα. Εμείς μπορούμε να διαπραγματευτούμε καλύτερους όρους από ό,τι η ελληνική κυβέρνηση». Σε άλλο σημείο του άρθρου του πάντως ο Ιγκλέσιας κλείνει το μάτι στον Τσίπρα, αναφερόμενος σε αυτόν προσωπικά, λέγοντας πως «προσπάθησε να αναδείξει τη γύμνια της γερμανοκρατούμενης Ευρωζώνης και να προασπίσει τις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης».
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, η μεταστροφή στην πολιτική του παρά τη συνεχιζόμενη ρητορική, αποτελεί τον τελευταίο μήνα σημείο τριβής στο εσωτερικό όλων των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, με τα οποία εδώ και χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ έχτιζε σχέσεις. Η γαλλική Αριστερά «τραντάζεται» από τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρώην προεδρικό υποψήφιο του Μετώπου της Αριστεράς Ζαν Λικ Μελανσόν να μην κρύβει τη συμπάθειά του προς το σχήμα της ΛΑΕ. Το ίδιο συμβαίνει και στη γερμανική Αριστερά, όπου η αντιπρόεδρος Ζάρα Βάγκενκνεχτ, που θεωρείται επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας, διαφοροποιείται ανοιχτά εντός και εκτός κοινοβουλίου από τη στήριξη που προσφέρουν στον Αλέξη Τσίπρα άλλα ηγετικά στελέχη. Προβληματισμός για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα επικρατεί στην Ισπανία, πέρα από τους Podemos, και σε άλλες δυνάμεις όπως η Ενωμένη Αριστερά και η καταλανική και βασκική πατριωτική Αριστερά.
Μ.Ε.
