του Ηλία Φιλιππίδη
Στη δεκαετία του ‘50 και του ‘60 είχαμε μόνο ραδιοφωνία και ακούγαμε πολύ ραδιόφωνο. Μετά τις ειδήσεις ακολουθούσαν οι Αναζητήσεις του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για τους αγνοούμενους και τα υιοθετημένα παιδιά της Μικρασιατικής Καταστροφής. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ήθελα να ακούσω στη συνέχεια και τις Οδηγίες προς Ναυτιλομένους. Ίσως να ήταν απλώς το πρόσχημα, για να καθυστερήσω το άνοιγμα της σχολικής τσάντας!
Πάντως δεν έχασα. Έμαθα από μικρός να συνδυάζω τις τρέχουσες ειδήσεις του παρόντος με τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος και όλα αυτά με τον ορίζοντα του γεωπολιτικού και γεωπολιτισμικού «καιρού» της Ελλάδας. Μπορεί βέβαια το μετεωρολογικό δελτίο να αφορά επιμέρους περιοχές, όμως η πρόγνωση είναι αδύνατη χωρίς βαθειά γνώση του «καιρού» ως παγκοσμίου φαινομένου.
Έτσι, αποφάσισα να προτείνω στον φιλόξενο Δρόμο της Αριστεράς την καθιέρωση μιας στήλης, η οποία δεν θα έχει τον χαρακτήρα άρθρων αλλά δελτίου ενημέρωσης. Θα καταλήγει κατευθείαν και περιληπτικά στο μήνυμα. Θα περιέχει συμπερασματικές σκέψεις και «αλιεύματα» προς ευρεία κατανάλωση.
Η στήλη θα πρέπει να είναι ανοικτή σε κάθε Έλληνα που αισθάνεται την ανάγκη να στείλει ένα μήνυμα, είτε ως δική του σκέψη είτε ως αλίευμα.
Που είναι η Μακεδονία;
Το θέμα μου σήμερα είναι η Μακεδονία και συγκεκριμένα το εξοργιστικό ψέμα που διαδίδουν οι Συριζαίες πέστροφες των Πρεσπών, ότι δήθεν η Μακεδονία είναι μία δεδομένη γεωγραφική περιοχή, η οποία με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913) χωρίσθηκε σε τρία κομμάτια.
Η Ελλάδα πήρε το μεγαλύτερο 51%, η Σερβία το 38%, η Βουλγαρία το 10%και η Αλβανία το 1%.
Ασύστολο ψεύδος!
Μπορεί τα ποσοστά να είναι αληθινά, αλλά δεν αφορούν καμία Μακεδονία. Στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου δεν υπάρχει ούτε μία φορά η λέξη Μακεδονία, διότι απλούστατα δεν υπήρχε τέτοιος γεωγραφικός προσδιορισμός εκείνη την εποχή.
Αντικείμενο της Συνθήκης ήταν το μοίρασμα των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που αφορούσαν τρία βιλαέτια: της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσσόβου. Από τα Βαλκάνια απέμεινε στους Τούρκους το βιλαέτι της Ανδριανούπολης.
Το συμπέρασμα είναι, ότι το όνομα «Μακεδονία» έχει χαρακτήρα διαχρονικής ιστορικής και πολιτισμικής, και όχι γεωγραφικής, ταυτότητας. Εκτός και αν μιλάμε για τα όρια της αρχαίας Μακεδονίας.
Τα Σκόπια κατέχουν μόνο μία στενή λωρίδα από τον χώρο του βασιλείου της αρχαίας Μακεδονίας. Δεν μπορείς να κατέχεις ένα μικρό μέρος και να διεκδικείς το όλον. Επομένως, το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» αποτελεί μία ιστορική αλλά και γεωγραφική πλαστογραφία, πέρα από το γεγονός ότι αφήνει να εννοείται, πως υπάρχει ένα γεωγραφικό ισοδύναμο, η «Νότια Μακεδονία», και ένας «παρά φύσιν» διαχωρισμός.
Αυτό βεβαιώνουν οι καλύτεροι αναλυτές μας Στ. Λυγερός, Ι. Μάζης, Α. Συρίγος και Γ. Φίλης.
filippidis103@yahoo.gr
* Με χαρά ο «Δρόμος» αποδέχεται την πρόταση του φίλου Ηλία Φιλιππίδη και μπορούμε να αρχίσουμε την υλοποίησης της.
