Ο νέος χρόνος, παρά τα λεγόμενα, θα είναι έτος εκλογών και έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο. Ο κόσμος σχηματίζει άποψη αργά και πολύ νωρίτερα από την τυπική ή την εικαζόμενη πρόωρη ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Και μετά δύσκολα μετακινείται. Ο κόσμος έχει σχηματίσει άποψη για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα έχει συνολική γνώμη για το πολιτικό τοπίο. Κυριαρχεί η απογοήτευση και για τα δυο.
***
Η απόπειρα ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς περιορίζεται στην ανασύνθεση φθαρμένων υλικών. Τα ΜΜΕ φούσκωσαν τη λεγόμενη κεντροαριστερά αλλά η συνέχεια είναι γεμάτη ερωτηματικά. Ήδη ο χώρος κινήθηκε καιροσκοπικά με βάση τις δημοσκοπήσεις και προσεγγίζει τη ΝΔ. Αν, όμως, δημιουργηθεί άλλη εντύπωση προσεχώς, δεν θα διστάσουν να ξανασκεφτούν με ποιον θα συμμαχήσουν. Η κυβέρνηση για να αλλάξει τη λίγο-πολύ σταθερή εικόνα ότι υπολείπεται της ΝΔ έχει αποδυθεί σε σαρωτική προπαγάνδα με συνεχείς ενέσεις αθεμελίωτης αισιοδοξίας. Ο έλεγχος των δημοσκοπήσεων και των ΜΜΕ έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση, τον Γενάρη του 2012, πέντε μήνες πριν από τις εκλογές του Μαΐου, ο Τσίπρας ενημερώθηκε ότι το κόμμα του θα έπαιρνε 16%. Δεν το πίστεψε αλλά η πρόβλεψη αποδείχθηκε ακριβέστατη. Οι ελληνικές δημοσκοπήσεις έδιναν τότε εικόνα ντέρμπι με μικρό προβάδισμα της Ν.Δ. Και τώρα υπάρχει πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα με σαφές στοιχείο έκπληξης, αλλά το σκηνικό είναι πιο ρευστό από το 2012. Σύμφωνα με αυτή την, αμερικανικής προέλευσης, πρόβλεψη οι εκλογές θα γίνουν πριν από τον Σεπτέμβριο του 2018. Δηλαδή το νωρίτερο τέλη Φεβρουαρίου ή το αργότερο τον Ιούνιο έως αρχές Ιουλίου. Οι Αμερικάνοι έχουν αποδείξει ότι ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πότε γίνονται οι εκλογές στην Ελλάδα. Κάποτε μάλιστα τις εξαγγέλλουν οι ίδιοι χωρίς καν να το ξέρει ο πρωθυπουργός π.χ. όταν ο υφυπουργός Εξωτερικών Ήγκλμπέργκερ, φθάνοντας καλοκαιριάτικα στην Αθήνα, ανακοίνωσε ότι θα έχουμε εκλογές τον Οκτώβριο ενώ ο τότε πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης δεν είχε ιδέα. Ο Αμερικάνος δεν είχε καν την λεπτότητα να τον ενημερώσει κατ’ ιδίαν ότι δεν ήταν πλέον αρεστός στις ΗΠΑ και έπρεπε να φύγει το ταχύτερο. Συμβαίνει στις αποικίες.
Ο κόσμος έχει άποψη για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Ένα εκατομμύριο είναι, λέει, οι αναποφάσιστοι, που δεν ξέρουν σε ποιον να πιστέψουν. Σάμπως πιστεύουν οι αποφασισμένοι;
Είναι κοινή αίσθηση ότι ο Τσίπρας προσαρμόστηκε στο κλίμα των ΗΠΑ του Τραμπ, έφερε τον Ερντογάν στην Αθήνα, πάει να κλείσει και το Σκοπιανό ενώ η ηγεσία της Ν.Δ. διατηρεί τις καλύτερες παραδοσιακά σχέσεις με τη Γερμανία πλην, όμως, η Μέρκελ δεν έχει την παλαιά ισχύ της.
Για να αντιστραφεί το κλίμα στην Ελλάδα χρειάζεται χρόνος και χρήμα. Είναι αμφίβολο αν μερικοί μήνες είναι αρκετοί για μια ουσιώδη μεταβολή των διαθέσεων του κόσμου. Η κυβέρνηση θέλει οι εκλογές συμπέσουν με το φόρτε της προπαγάνδας ότι απελευθερωθήκαμε από τα μνημόνια. Πριν να εξανεμιστούν οι εντυπώσεις και διαπιστώσουμε ότι δεν ξεφύγαμε από τη μιζέρια. Χρήμα δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να ρίξουν οι δανειστές-δυνάστες παρά τις προσδοκίες για επενδύσεις που καλλιεργούνται στην Αθήνα. Ειδικά τα περί επενδύσεων, θυμίζουν την ασύστολη προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα για τα αραβικά πετροδολάρια που θα έπνιγαν την Ελλάδα, αλλά κανείς δεν είδε έστω το χρώμα τους. Οι ψίθυροι, ότι όπου να ‘ναι οι Γερμανοί θα δεχθούν να δώσουν πολεμικές αποζημιώσεις στην Ελλάδα, παραμένουν απλοί ψίθυροι, τόσο εξασθενημένοι που δεν ακούγονται ούτε έξω από τα υπουργικά γραφεία όταν οι πόρτες είναι ανοιχτές.
***
Αφού λεφτά δεν υπάρχουν, η κυβέρνηση επιχειρεί να σιγήσουν οι όποιες αντιπολιτευτικές φωνές, ακόμα και οι χαμηλότονες, ώστε την έλλειψη χρημάτων να αντισταθμίσει η εξαφάνιση της κριτικής. Χαρακτηριστικά η κυβέρνηση έχει ανοίξει πόλεμο με το Δικαστικό Σώμα, με ανταλλαγή σκληρών εκφράσεων εκατέρωθεν και άγνωστη κατάληξη της σύγκρουσης με τον κορυφαίο θεσμό του καθεστώτος. Από την άλλη, η κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει τα ΜΜΕ με μάλλον σπασμωδικές κινήσεις. Η τελευταία κίνηση είναι η προσπάθεια να κλείσει τον ιστορικό ραδιοφωνικό σταθμό 98,4 του Δήμου της Αθήνας με διάφορα τερτίπια: Υποτίθεται ότι κάποιος υπάλληλος τώρα θυμήθηκε ξαφνικά ότι ο Δήμος χρωστάει από το…2006 πέντε εκατομμύρια και δέσμευσε τη μισθοδοσία των εργαζόμενων, χρονιάρες μέρες. Κάποιος, ευφυέστερος, επισήμανε ότι αφενός αυτό είναι αντισυνταγματικό και αφετέρου το πολιτικό κόστος θα ήταν μέγιστο. Η δέσμευση της μισθοδοσίας αναιρέθηκε, αλλά το πρόβλημα οξύνθηκε επειδή αν δεν διευθετηθεί το γενικότερο θέμα ο σταθμός απειλείται με κλείσιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να αποκτήσει τη δική του ΕΡΤ. Προφανώς διότι ο Δήμαρχος Καμίνης τάχθηκε με τη Φώφη που εμφανίζεται να συμπλέει με τη Ν.Δ., απομακρύνοντας έτσι την πιθανότητα να σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πρώτη φορά αριστερά αλλά δεύτερη, ως ατάλαντος μίμος, στο κλείσιμο σταθμών ενημέρωσης. Η ηγεσία της ΝΔ χάνει, ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (20/12/2017), την ευκαιρία να υποστηρίξει έναν σταθμό που ίδρυσε ως δήμαρχος, ο πρώην αρχηγός της, ο Έβερτ, κάνοντας ταυτόχρονα αυτοκριτική για τις αποφάσεις του κόμματος στο θέμα της ΕΡΤ.
Ο κόσμος έχει άποψη για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Ένα εκατομμύριο είναι, λέει, οι αναποφάσιστοι, που δεν ξέρουν σε ποιον να πιστέψουν. Σάμπως πιστεύουν οι αποφασισμένοι;
