Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Δρίτσας, δηλώνει ότι ανησυχεί για την αύξηση των προσφυγικών ροών στον Έβρο και τα νησιά, αλλά δεν τρομάζει. Τα όσα γίνονται και όσα έρχονται τρομάζουν όμως και ανησυχούν τους πολίτες.
Ο επιφανής επιστήμονας κύριος Κριμιζής, μέσα σε ένα μήνα κατάλαβε ότι ο νεοσύστατος Διαστημικός Οργανισμός ακολουθεί τη μυρωδιά του χρήματος, ότι ήθελαν απλώς να τον χρησιμοποιήσουν σαν «βιτρίνα» υπουργοί και γραμματείς και αμέσως παραιτήθηκε. Αυτός δεν ανήκε στο πολιτικό σύστημα…
Το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ έχει αφεθεί στις διπλωματικές πιρουέτες του κ. Κοτζιά που κάνει ό,τι μπορεί για να φθάσει σε αίσιο τέλος η «παραγγελιά» Αμερικάνων και Ευρωπαίων να «βρεθεί λύση». Λέγεται επίσης (και φυσικά διαψεύδεται) ότι είναι σε εξέλιξη και ένα παζάρι αποδοχής ονόματος έναντι μείωσης κατά ένα ποσοστό του χρέους.
Η λογική του παζαριού, έχει εισχωρήσει άλλωστε σε όλα τα πεδία, παρά τις κατηγορηματικές δηλώσεις πως δεν υπάρχει θέμα ανταλλαγής των 8 Τούρκων αξιωματικών με τους 2 Έλληνες. Το παζάρι μπορεί να αφορά αυτούς ή και άλλους Τούρκους και Κούρδους που κρατούνται ως «τρομοκράτες» από τις ελληνικές αρχές. Ο «πονηρός» Κοτζιάς δηλώνει συχνά πυκνά πως η διπλωματία έχει και κρυφές πλευρές που δεν δηλώνονται. Προς το παρόν, οι πολίτες σοκάρονται από τις εικόνες της μεταγωγής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και τον τρόπο που τους συμπεριφέρονται.
Το ελληνικό κοινοβούλιο ακούει με εκστατικότατα και ξεσπά σε θυελλώδη χειροκροτήματα όταν ο «φίλος της Ελλάδας» Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ μιλά για «επιτυχίες και θυσίες των Ελλήνων» και για «σαφή έξοδο» τον Αύγουστο. Όλοι αναγνωρίζουν την «επιτυχία» –χωρίς να ντρέπονται– των προκρούστειων μνημονίων και την «ευεργετική» τους επίδραση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Στο Ιράκ, όταν είχε πάει ο Μπους, εκσφενδονίστηκε ένα παπούτσι, σύμβολο που δήλωνε ότι είναι ανεπιθύμητος για το «καλό» που έκανε ισοπεδώνοντας αυτή τη χώρα. Εδώ, είπαμε, ούτε παραιτείται κανείς από τον πολιτικό κόσμο, ούτε σκέφτεται κάτι να ψελλίσει. Όλοι μα όλοι, όπως φαίνεται, επιθυμούν την επιστροφή στην «κανονικότητα». Και το μυαλό τους τρέχει στις προσεχείς εκλογές, ενώ η χώρα είναι πραγματικά στο παραπέντε.
Ο Γ. Σταθάκης, με το άνετο στυλ του, εφαρμόζει ό,τι του έχει ζητηθεί στον χώρο της ενέργειας, ξεπουλώντας τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ. και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Απλώς, ορισμένοι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απουσίασαν (δεν παραιτούνται αυτοί, το είπαμε) από την ψηφοφορία.
Όχι, δεν είναι πολύ καινούργια όλη αυτή η κατάσταση. Απλώς, οι «παίκτες» πλέον είναι ολίγοι, μικροί σε ανάστημα, χωρίς καθόλου έρμα. Οι πιο πονηροί, καταλαβαίνουν ότι μέσα στην ανακατωσούρα και τη γενική διαλυτικότητα, μπορούν να διαχειρίζονται καλύτερα την όλη κατάσταση
Φρεγάτες και χορός των ντίλερς
Όλοι διακρίνουν ότι απουσιάζει κάθε ποιότητα από την κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα συνολικά, και τις απολήξεις του στα ΜΜΕ. Ενδεικτικά είναι όσα εξελίσσονται στο τομέα των εξοπλιστικών παραγγελιών.
Με τον πιο επίσημο τρόπο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ στη συνάντησή του με τον Τσίπρα στην Ουάσιγκτον πριν λίγους μήνες, είχε αναγγείλει τη μπίζνα του εκσυγχρονισμού των F16, ύψους 2,5 δισ. σύμφωνα με αμερικάνικους υπολογισμούς.
Το πρόσφατο ΚΥΣΕΑ που συνήλθε να αποφασίσει για τα εξοπλιστικά, έληξε τελικά χωρίς αποφάσεις. Ο λόγος είναι η εμπλοκή που σημειώθηκε ανάμεσα στην προτεραιότητα αγοράς των γαλλικών φρεγατών και του εκσυγχρονισμού των F-16. Δημοσιεύματα στον Τύπο, μια δυο μέρες πριν το ΚΥΣΕΑ, «έκαψαν» την υπόθεση αγοράς ή ενοικίασης των γαλλικών φρεγατών και ακολούθησε κλοτσοπατινάδα ανάμεσα σε Κουβέλη και Καμμένο για το ζήτημα.
Τόσο η αμερικάνικη πρεσβεία όσο και η γαλλική, έχουν εντατικοποιήσει τις προσπάθειές τους. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία συνάντηση της ελληνικής κυβέρνησης με παράγοντες των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Γερμανίας, στην οποία να μην συζητούνται αυτές οι παραγγελίες. Σε ταξίδια όπως του Τσίπρα στις ΗΠΑ και του Μακρόν στην Ελλάδα, το «καλό κλίμα» επισφραγίζεται πάντα με υποσχέσεις και παραγγελίες που πρέπει να υλοποιηθούν.
Μην αναζητήσει κανείς κάποιο πιο μακρόπνοο σχέδιο αμυντικής θωράκισης, τόνωσης της ελληνικής παραγωγής, μείωσης της εξάρτησης, ή και διαφοροποίησης με πιθανές αγορές από άλλες χώρες.
Η αναβολή της απόφασης του ΚΥΣΕΑ, δεν θα μετριάσει τον ήχο από τα χασαπομάχαιρα που έχουν βγει. Είπαμε, «για την άμυνα της πατρίδας» θα πέσουν κορμιά…
Ξεχείλωμα, διαλυτικότητα, σήψη
Όχι, δεν είναι πολύ καινούργια όλη αυτή η κατάσταση. Απλώς, οι «παίκτες» πλέον είναι ολίγοι, μικροί σε ανάστημα, χωρίς καθόλου έρμα. Οι πιο πονηροί, καταλαβαίνουν ότι μέσα στην ανακατωσούρα και τη γενική διαλυτικότητα, μπορούν να διαχειρίζονται καλύτερα την όλη κατάσταση. Σαν να λένε: «Ρίξε κι άλλο πράγμα» να χαθεί κάθε λογαριασμός και μέτρο, να θολώσει τελείως το τοπίο, να ξεχαστεί το προηγούμενο επεισόδιο ενώ έχουν προκύψει νέα, σε διάφορα πεδία. Σκάνδαλα και απειλές, καινούρια σίριαλ σε ποδόσφαιρο, δικαιοσύνη, δημόσια διοίκηση κ.λπ. Από ό,τι φάνηκε, και στον Διαστημικό Οργανισμό μια διοίκηση δεν άντεξε ούτε για ένα μήνα.
Ο «κουβάς» είναι λοιπόν γεμάτος και έρχονται κι άλλα κάθε μέρα να προστεθούν. Κάποια ξεχνιούνται, άλλα απωθούνται, κάποιες διορθωτικές κινήσεις γίνονται εκ των υστέρων, και η ζωή τραβά την ανηφόρα… Δεν είναι ότι «ξεφεύγει» η κατάσταση, είναι μέσα στη λογική της σημερινής διαχείρισης να είναι γεμάτος ο κουβάς. Οι πιο καπάτσοι συνεχίζουν έτσι απτόητοι το έργο τους, ενώ ο κόσμος επεξεργάζεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς όσα συμβαίνουν.
Το ξεχείλωμα όμως και η διαλυτικότητα, ως μέθοδος διαχείρισης μιας χώρας όπως η Ελλάδα, οδηγεί, όταν ξεπεραστεί το μέτρο, στη σήψη. Ο κουβάς γεμίζει, ξεχειλίζει και βρωμίζει χωρίς σταματημό. Ο έλεγχος χάνεται, διάφορες πλευρές ξεχαρβαλώνονται, δεν λειτουργεί τίποτα και προς καμία κατεύθυνση.
Το ερώτημα παραμένει και απευθύνεται σε όλους μας: Υπάρχει τίποτα που να έχει τον χαρακτήρα του επείγοντος σε αυτόν τον τόπο; Οι ελίτ που κυβερνούν, βλέπουμε που έχουν οδηγήσει την χώρα. Στο παραπέντε και με 450.000 νέους ήδη στο εξωτερικό. Τον κουβά, βέβαια, δεν φτάνει να τον κοιτάς. Χρειάζεται κάποια στιγμή να τον εκσφενδονίσεις προς τα εκεί που πρέπει…
Από την επιστολή παραίτησης του ακαδημαϊκού Σταμάτη Κριμιζή
«…Όταν κλήθηκα να υπηρετήσω τη χώρα μου από μία θέση που γνωρίζω πολύ καλά, θεώρησα πατριωτικό μου καθήκον να δεχθώ. Ζήτησα και πήρα τις διαβεβαιώσεις που έπρεπε από τον κ. Υπουργό, οι οποίες όμως τελικά δεν τηρήθηκαν. Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατόν, αξιοποιώντας τους καλύτερους. Δυστυχώς η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε. Τα τελευταία 13 χρόνια ταξιδεύω και δίνω ομιλίες σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενθαρρύνοντας μαθητές, φοιτητές, νέους ανθρώπους αλλά και συνεργάτες που βλέπω κάθε πρωί, να συνεχίζουν να προσπαθούν παρά τις δυσκολίες. Δεν θα μπορούσα να τους απογοητεύσω αποτελώντας εξαίρεση, αρνούμενος να βοηθήσω όταν ζητήθηκε από εμένα. Έχω χρέος απέναντι σε όσους κοιτώ στα μάτια και τους ζητώ να προσπαθούν. Αυτό το χρέος με ώθησε να στρατευτώ, το ίδιο χρέος με οδήγησε σε παραίτηση.»
Δείτε την συνέντευξη του στον Δρόμο
Στο φύλλο 359 του Δρόμου, στις 13/5/2017, φιλοξενήσαμε μια εκτεταμένη συνέντευξη του αστροφυσικού Σταμάτη Κριμιζή με τίτλο: «Ελάχιστοι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό δεν προσφέρουν στην χώρα τους».
