Οι πρόωρες εκλογές της περασμένης Κυριακής στην Ολλανδία διέψευσαν όσους κινδυνολογούσαν για περαιτέρω άνοδο του ακροδεξιού κόμματος PVV του Χερτ Βίλντερς. Κινδυνολογούσαν εκ του ασφαλούς βέβαια, αφού προηγουμένως είχαν κάνει γαργάρα τον σχηματισμό συγκυβέρνησης του PVV με το φιλελεύθερο VVD – αρχηγός του οποίου ήταν ο νυν γ.γ. του ΝΑΤΟ και παλιός μας φίλος Μαρκ Ρούτε*. Διότι η ολλανδική ακροδεξιά δεν είναι σαν τη γαλλική, ας πούμε, είναι πιο… λουλουδένια. Υποστηρίζει π.χ. και το γενοκτονικό Ισραήλ και την LGTB κοινότητα. Παρ’ όλα αυτά προεκλογικά τα έγκυρα ευρωπαϊκά ΜΜΕ επανέφεραν στην επικαιρότητα τον «κίνδυνο Βίλντερς», ως έκτακτη ατραξιόν στη σταυροφορία τους εναντίον της Λεπέν, του Όρμπαν κ.λπ. Το αποτέλεσμα τους διέψευσε, όπως αναμενόταν μετά από δύο χρόνια συγκυβέρνησης της ακροδεξιάς, που κατάφερε μια τρύπα στο νερό (αν και πρωθυπουργός ήταν ο κ. Ντικ Σουφ, πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Βασιλείου)… Έτσι το PVV του Βίλντερς κατρακύλησε στο 16,7% από 23,5% και έχασε 11 από τους 37 βουλευτές που διέθετε.
Απώλειες σημείωσαν και τα υπόλοιπα κόμματα που συμμετείχαν στην απερχόμενη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά: το κεντροδεξιό NSC κυριολεκτικά εξαφανίστηκε, χάνοντας και τους 20 βουλευτές του, το φιλελεύθερο VVD απώλεσε 2 έδρες, και 3 το αγροτικό ΒΒΒ. Όμως ούτε η αντιπολιτευόμενη κεντροαριστερή συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών και Πράσινων τα πήγε πολύ καλά: μη καταφέρνοντας να πείσει ως εναλλακτική, έχασε 5 από τις 25 έδρες που διέθετε στην προηγούμενη βουλή. Στους κερδισμένους είναι οι κεντρώοι «Δημοκράτες 66», που οριακά βρέθηκαν στην πρώτη θέση αποσπώντας 26 έδρες (είχαν 9), το χριστιανοδημοκρατικό CDA που ανέδειξε 18 βουλευτές (είχε 5) και το συντηρητικό JA21 με 9 έδρες (είχε μόλις 1). Συνολικά στη νέα ολλανδική βουλή, χάρη στο σύστημα της απλής αναλογικής με όλη τη χώρα να αποτελεί μία ενιαία εκλογική περιφέρεια, μπήκαν 15 κόμματα. Με άλλα λόγια, σημειώθηκαν νέες ανακατατάξεις στην ολλανδική… κεντροακροδεξιά, οι οποίες τροποποιούν αυτές που είχαν καταγραφεί στις εκλογές του 2023. Τώρα θα πρέπει να ανακαλυφθεί άλλος μπαμπούλας.
* «Βίλντερς και Τραμπ» (φύλλο 692).
