του Ηρόστρατου
Με αφορμή την (μη) παραίτηση Χατζάκη
«..Πρώτον, δεν είμαι μετακλητός δημόσιος υπάλληλος. Ούτε συνδικαλιστής, ούτε αιρετός οποιουδήποτε φορέα. Είμαι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου με τριετή θητεία και βρίσκομαι στο μέσον αυτής…».
Σωτήρης Χατζάκης, σε επιστολή με την οποία απαντά στην ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού και του αν. υπουργού Νίκου Ξυδάκη.
Ο κ. Χατζάκης παραλείπει να αναφέρει ότι είναι διορισμένος σε αυτή τη θέση, προσωπική επιλογή του πρώην αν. υπουργού Κώστα Τζαβάρα.
Και τουλάχιστον οι αιρετοί στους οποίους απαξιωτικά αναφέρεται ή οι συνδικαλιστές τους οποίους αναφέρει, προφανώς ως παράδειγμα προς αποφυγήν κάπου εκλέγονται – είναι, άλλωστε, γνωστή η απέχθειά του για όποιον μιλά για εργασιακά δικαιώματα. Δεν είναι ούτε δημόσιος υπάλληλος – που έχει πετύχει σε κάποιον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Είναι διορισμένος.
Και ως διορισμένος θα όφειλε να υποβάλει την παραίτησή του χωρίς καν να του ζητηθεί κι από εκεί και πέρα να τη θέσει στη διάθεση του αρμόδιου υπουργού.
Ο κ. Χατζάκης που τόσο μέμφεται το «Δημόσιο» όπως και άλλοι νεο-φιλελεύθεροι της διανόησης, τρέφεται τουλάχιστον μια εικοσαετία από αυτό:
Ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Σερρών, αν. καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ – απ’ όπου παραιτήθηκε για να γίνει καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου.
Είναι το πλέον οξύμωρο ότι όλοι οι κρατικοδίαιτοι διανοούμενοι στρέφονται κατά της πηγής που τους τρέφει: του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο κ. Χατζάκης ανέθετε στον εαυτό του δεκάδες σκηνοθεσίες όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς να είναι «αιρετός, συνδικαλιστής ή δημόσιος υπάλληλος». Προφανώς γνώριζε τους κατάλληλους ανθρώπους. Όπως και δεκάδες άλλοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι που δουλεύουν σε στενή σχέση με το κράτος και το Δημόσιο.
Αυτή είναι, ωστόσο, η μία πλευρά. Ο κύριος Χατζάκης έχει παρουσιάσει κι ένα αντικειμενικά επιτυχημένο έργο για το οποίο πιστεύω δεν πρέπει να απαξιώνεται, ακόμη κι αν κάποιες φορές υπερτόνισε τον εμπορικό χαρακτήρα. Όσο με ενόχλησε η «επιστολή Χατζάκη», άλλο τόσο με ενόχλησε και η απάντηση του υπουργείου.
Θα ήθελα να υπάρξουν άλλες διαδικασίες από τις προτιμήσεις του κάθε υπουργού για τη συγκρότηση διοικητικών συμβουλίων και την επιλογή καλλιτεχνικών διευθυντών. Παρακολουθώ πως σε όλες τις θέσεις γίνονται και πάλι επιλογές με κομματικά και προσωπικά κριτήρια. Αυτό είναι το καινούργιο που κομίζει η κυβέρνηση της Αριστεράς;
Ένας «δικός μας» στη θέση του «δικού τους»;
Θα φανταζόμουν πιο συμμετοχικές διαδικασίες με ανθρώπους του χώρου. Θα ήθελα αιρετούς, ανακλητούς και συμμετοχικές διαδικασίες. Ζητάω, άραγε, πολλά ή ζω σε άλλον πλανήτη;
Η εικόνα του “ξένου” στην ιστορική διαδρομή της Αθήνας
Το Τμήμα Πολιτιστικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α’ Αθήνας, θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τους εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε θέματα της ιστορικής διαδρομής της πόλης της Αθήνας, επικεντρώνοντας στην έννοια και τη μορφή που παίρνει το «ξένο» (φυσική παρουσία-ιδεολογία-πολιτιστικά στοιχεία) σε αυτή την πορεία, διοργανώνει μια σειρά συναντήσεων-επισκέψεων σε χώρους μουσείων αλλά και ιστορικού αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος, όπου μέσω εκθεμάτων, ξεναγήσεων και δράσεων ανιχνεύονται και ερμηνεύονται σχέσεις και αλληλοεπιδράσεις κόσμων διαφορετικών σε κοινούς τόπους και χρόνους.
Με θεματικό άξονα την ιστορική πορεία της πόλης της Αθήνας (Αρχαιότητα – Βυζαντινή Περίοδος – Νεότερη Ελλάδα) εξετάζονται οι μορφές εμφάνισης του «ξένου» στο χώρο και το χρόνο. Οι συναντήσεις αυτές ξεκίνησαν στις 4 Μαρτίου και ολοκληρώνονται στις 4 Απριλίου:
Τη Δευτέρα 23 και 30 Μαρτίου θα γίνει ξενάγηση και καταγραφή νεοκλασικών και μοντερνιστικών κτιρίων στη γειτονιά του Ψυρρή, από τις 13.00 έως τις 14.30
Την Πέμπτη, 2 Απριλίου, στο Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, το θέμα είναι H φωτογραφία ως ιστορική πηγή μέσα από τις συλλογές του Μουσείου και ο «ξένος» στην ιστορία του κτιρίου (13.00-15.00)
Παρασκευή και Σάββατο 3 και 4 Απριλίου: Το «ξένο» με τη μορφή διεθνών καλλιτεχνικών ρευμάτων παντρεύεται με την ελληνικότητα σε αρχιτεκτονική -ζωγραφική. Ξενάγηση στα έργα του Πικιώνη σε Ακρόπολη-Φιλοπάππου και στην έκθεση του Σπύρου Παπαλουκά στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.
Πιστεύω ότι πέρα από τους καθηγητές, τέτοια προγράμματα θα έπρεπε να επεκταθούν και να απευθύνονται και στο ευρύ κοινό. Είναι, πάντως, σημαντικό να γίνονται τέτοιου είδους δράσεις με ουσία.
Κύκλος Σύγχρονης Μουσικής – Αφιέρωμα στον Pierre Boulez
Η τρίτη συναυλία του αφιερώματος με αφορμή τον διεθνή εορτασμό για τα 90 χρόνια του διάσημου Γάλλου συνθέτη Pierre Boulez, που θα κλείσει και τον κύκλο αυτό, θα πραγματοποιηθεί στο Ωδείο Αθηνών στις 26 Μαρτίου στις 8.30μ.μ. Θα παρουσιαστούν έργα συνθετών που έχουν έμμεση σχέση με τον σημαντικό αυτό συνθέτη της σύγχρονης μουσικής.
Αφετηρία του προγράμματος είναι ο Ravel και ο μαθητής του Ριάδης, εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικής Σχολής. Ακολουθεί ο Γερμανός Zender με μελοποιημένα ποιήματα Μαλαρμέ και στη συνέχεια ο Ιάνης Ξενάκης. Το αφιέρωμα θα κλείσει με δύο κορυφαίους σύγχρονους Γάλλους συνθέτες: τον Murail, από τους πρωτοπόρους του σπεκτραλισμού, και τον Manoury, από τους πιο πολύγραφους συνθέτες ηλεκτρονικής μουσικής.
Τις συναυλίες συνδιοργανώνουν το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ωδείο Αθηνών και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με το Σύνολο Φεστιβάλ Ιονίων, γνωστό μέχρι σήμερα ως Σύνολο Φεστιβάλ των Παξών.
Τη συναυλία θα πλαισιώσει η έκθεση: Από τον Camille Saint-Saëns στον Pierre Boulez. Εκατό χρόνια γαλλικής μουσικής παρουσίας στην Ελλάδα.
Ωδείο Αθηνών: Ρηγίλλης και Βασιλέως Γεωργίου 17-19.
