Η απαγγελία κατηγοριών σε βαθμό κακουργήματος στον υπεύθυνο του γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, Γιάννη Αγγέλου, και η καταβολή εγγύησης 400.000 ευρώ για να μην επιχειρήσει να φύγει από τη χώρα αποτελούν την τελευταία ψηφίδα στο παζλ της πολιτικής κρίσης και της απόπειρας μερίδας του πολιτικού κόσμου να «ξεπλυθεί» μέσω των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής και των διώξεων πολιτικών αντιπάλων της.
Την ίδια στιγμή, ο Ζορμπάς στην κατάθεσή του ξαναδείχνει πολιτικά πρόσωπα της Ν.Δ. σαν υπεύθυνα για το σκάνδαλο των ομολόγων, και έχει ξεσπάσει ένας άγριος καυγάς με τον Σανιδά (κατάλληλο άνθρωπο για την αντιμετώπιση «αποσκιρτήσεων» τύπου Ζορμπά, που, ενώ είχε διοριστεί από τον ίδιο τον Καραμανλή, έκανε πιο ευσυνείδητα τη δουλειά του από ό,τι έπρεπε…).
Οι ιστορίες αυτές έχουν τη διδακτική τους πλευρά: Κανένα μεγάλο σκάνδαλο στη χώρα αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς την άμεση εμπλοκή του μεγάρου Μαξίμου. Όποιος κι αν είναι ο κάτοικός του, είτε Ν.Δ. είτε ΠΑΣΟΚ, όποιο κι αν είναι το πρόσωπο, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ή ο υπεύθυνος του προσωπικού του γραφείου ή ακόμα και ο εξ απορρήτων του, πάντα οι άκρες του νήματος οδηγούν στο Μαξίμου.
Βέβαια, τη στιγμή αυτή, η παραπομπή του Αγγέλου εξυπηρετεί μια χαρά το ΠΑΣΟΚ, που έχει πλέον εκπαιδευτεί να εκμεταλλεύεται στο έπακρο (και, πάντως, πολύ καλύτερα από τον αντίπαλό του, τη Ν.Δ.) τις «ατασθαλίες» και τα σκάνδαλα, φορτώνοντάς τα στη δυσφημισμένη «κακιά Δεξιά». Τα όποια αποθέματα δημοτικότητας έχει το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου στηρίζονται ακριβώς στο χτύπημα του Καραμανλή σαν βασικού υπευθύνου για το σημερινό χάλι της οικονομίας. Τα σκάνδαλα, όπως το Βατοπέδι, είναι βούτυρο στο ψωμί της προπαγανδιστικής μηχανής
του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί
την αδυναμία της Ν.Δ.
Η Ν.Δ. και ο χώρος της Δεξιάς βρίσκονται σε μια δύσκολη θέση: Νέος αρχηγός, αποχώρηση της Ντόρας και ακροδεξιά πλαγιοκοπήματα από τον Καρατζαφέρη. Αντιπολίτευση στο Μνημόνιο, αλλά και στήριξη όλων των μέτρων που είναι αναγκαία για το κεφάλαιο. Και, φυσικά, οι προσπάθειες του νέου αρχηγού να απαλλαγεί από το «παρελθόν» και τα «βαρίδια» δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση και δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια «περιθωριακή» περίπτωση (π.χ. Παυλίδης), όταν τα πυρά πέφτουν στο στενό πυρήνα του καραμανλισμού και πιθανά στον ίδιο τον Καραμανλή. Τέλος, ισχύει πάντα ότι αυτά τα μέτρα μόνο μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορούσε να περάσει, άρα γιατί να στηριχτεί αποφασιστικά η Ν.Δ. από τους δυναμικούς κύκλους; Οι μετατοπίσεις του ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά (σε σύγκρουση με την κοινωνική του βάση) το αναδεικνύουν ολοένα και πιο πολύ σε οργανικό κόμμα της αστικής τάξης στην Ελλάδα, απαραίτητου και αποτελεσματικού για την εφαρμογή των αναγκαίων πολιτικών.
Οι δόσεις αποκαλύψεων για σκάνδαλα, όπου είναι μπλεγμένο το ΠΑΣΟΚ, καθορίζονται επομένως και από τη χρησιμότητά τους προς σύστημα. Για παράδειγμα, ανά πάσα στιγμή, το σκάνδαλο Siemens ή οι μίζες από τα εξοπλιστικά μπορούν να τυλίξουν πλειάδα πρωτοκλασάτων στελεχών. Κι όπως υποσημειώνει εύστοχα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί σε 3 χρόνια να έχουμε εξεταστικές που θα έχουν στο σκαμνί τούς σημερινούς κατοίκους του μεγάρου Μαξίμου για τα τεράστια σκάνδαλα και το γενικό ξεπούλημα της χώρας που προωθούν. Και, κυρίως, για την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ και στην Ε.Ε.
Η πολιτική… αγγέλων και τρελών κερδών για τις χρηματιστικές ελίτ (ελληνικές και ξένες) θα λήξει όταν και εφόσον ο παράγοντας που κινήθηκε στις 5/5 -με εντελώς εχθρικό τρόπο απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά- αναδειχθεί σε πρωταγωνιστική δύναμη. Αυτή η αλήθεια απωθείται από την αστική τάξη με κάθε τρόπο. Δουλειά μας είναι να τη φέρνουμε με κάθε τρόπο στην επιφάνεια!
Οι ιστορίες αυτές έχουν τη διδακτική τους πλευρά: Κανένα μεγάλο σκάνδαλο στη χώρα αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς την άμεση εμπλοκή του μεγάρου Μαξίμου. Όποιος κι αν είναι ο κάτοικός του, είτε Ν.Δ. είτε ΠΑΣΟΚ, όποιο κι αν είναι το πρόσωπο, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ή ο υπεύθυνος του προσωπικού του γραφείου ή ακόμα και ο εξ απορρήτων του, πάντα οι άκρες του νήματος οδηγούν στο Μαξίμου.
Βέβαια, τη στιγμή αυτή, η παραπομπή του Αγγέλου εξυπηρετεί μια χαρά το ΠΑΣΟΚ, που έχει πλέον εκπαιδευτεί να εκμεταλλεύεται στο έπακρο (και, πάντως, πολύ καλύτερα από τον αντίπαλό του, τη Ν.Δ.) τις «ατασθαλίες» και τα σκάνδαλα, φορτώνοντάς τα στη δυσφημισμένη «κακιά Δεξιά». Τα όποια αποθέματα δημοτικότητας έχει το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου στηρίζονται ακριβώς στο χτύπημα του Καραμανλή σαν βασικού υπευθύνου για το σημερινό χάλι της οικονομίας. Τα σκάνδαλα, όπως το Βατοπέδι, είναι βούτυρο στο ψωμί της προπαγανδιστικής μηχανής
του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί
την αδυναμία της Ν.Δ.
Η Ν.Δ. και ο χώρος της Δεξιάς βρίσκονται σε μια δύσκολη θέση: Νέος αρχηγός, αποχώρηση της Ντόρας και ακροδεξιά πλαγιοκοπήματα από τον Καρατζαφέρη. Αντιπολίτευση στο Μνημόνιο, αλλά και στήριξη όλων των μέτρων που είναι αναγκαία για το κεφάλαιο. Και, φυσικά, οι προσπάθειες του νέου αρχηγού να απαλλαγεί από το «παρελθόν» και τα «βαρίδια» δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση και δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια «περιθωριακή» περίπτωση (π.χ. Παυλίδης), όταν τα πυρά πέφτουν στο στενό πυρήνα του καραμανλισμού και πιθανά στον ίδιο τον Καραμανλή. Τέλος, ισχύει πάντα ότι αυτά τα μέτρα μόνο μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μπορούσε να περάσει, άρα γιατί να στηριχτεί αποφασιστικά η Ν.Δ. από τους δυναμικούς κύκλους; Οι μετατοπίσεις του ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά (σε σύγκρουση με την κοινωνική του βάση) το αναδεικνύουν ολοένα και πιο πολύ σε οργανικό κόμμα της αστικής τάξης στην Ελλάδα, απαραίτητου και αποτελεσματικού για την εφαρμογή των αναγκαίων πολιτικών.
Οι δόσεις αποκαλύψεων για σκάνδαλα, όπου είναι μπλεγμένο το ΠΑΣΟΚ, καθορίζονται επομένως και από τη χρησιμότητά τους προς σύστημα. Για παράδειγμα, ανά πάσα στιγμή, το σκάνδαλο Siemens ή οι μίζες από τα εξοπλιστικά μπορούν να τυλίξουν πλειάδα πρωτοκλασάτων στελεχών. Κι όπως υποσημειώνει εύστοχα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί σε 3 χρόνια να έχουμε εξεταστικές που θα έχουν στο σκαμνί τούς σημερινούς κατοίκους του μεγάρου Μαξίμου για τα τεράστια σκάνδαλα και το γενικό ξεπούλημα της χώρας που προωθούν. Και, κυρίως, για την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ και στην Ε.Ε.
Η πολιτική… αγγέλων και τρελών κερδών για τις χρηματιστικές ελίτ (ελληνικές και ξένες) θα λήξει όταν και εφόσον ο παράγοντας που κινήθηκε στις 5/5 -με εντελώς εχθρικό τρόπο απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά- αναδειχθεί σε πρωταγωνιστική δύναμη. Αυτή η αλήθεια απωθείται από την αστική τάξη με κάθε τρόπο. Δουλειά μας είναι να τη φέρνουμε με κάθε τρόπο στην επιφάνεια!
Σχόλια
