Απόψεις επιστημονικά τεκμηριωμένες οι οποίες όμως δεν λήφθηκαν υπόψη από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και από τον νεοδιορισμένο υπουργό κ.Παπακωνσταντίνου, ο οποίος έσπευσε να εγκρίνει τη ΜΠΕ και να ανοίξει τον δρόμο για την υλοποίηση της επένδυσης, ενώ συγχρόνως επιβεβαίωνε τη λαϊκή ρύση «βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
Μια απλή παράθεση γεγονότων και ενεργειών που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα αρκεί για να απαντηθεί το μείζον ερώτημα (που αποτελεί και το βασικό επιχείρημα για την υλοποίηση της επένδυσης): Ποιο το οικονομικό όφελος της χώρας από την επένδυση;
Στην τέταρτη επικαιροποίηση του μνημονίου (2/7/2011) αναφέρεται η αξιοποίηση των μεταλλευτικών δικαιωμάτων. Τον Οκτώβρη το υπουργείο ξεκίνησε τις διαδικασίες για πρόσληψη συμβούλου για την αξιοποίηση των εσόδων του Δημοσίου από τα ιδιωτικά μεταλλεία χρυσού Χαλκιδικής και Θράκης. Η προκήρυξη αποσύρθηκε όταν οι «εγκέφαλοι» του οικονομικού επιτελείου διαπίστωσαν ότι οι παραχωρήσεις που έχουν υπογραφεί με τις εταιρίες Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. και Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε. δεν προέβλεπαν είσπραξη royalties (δικαιωμάτων) εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου. Σύμφωνα με τον μεταλλευτικό κώδικα (1973), που είναι σε ισχύ, το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει δικαιώματα (royalties) πάνω στον ορυκτό του πλούτο. Από τα ιδιωτικά μεταλλεία και ορυχεία το Δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα παρά μόνο φόρους, εφόσον φυσικά υπάρξουν κέρδη.
Τον ίδιο μήνα είδαμε και τον πρωθυπουργό της χώρας σε έναν άλλο ρόλο αυτόν του μεσίτη. Ο ΓΑΠ λοιπόν χαμογελά και χαίρεται γιατί οι ντόπιοι φίλοι του κ. Κούτρας και Μπόμπολας (ΕΛΛΑΚΤΩΡ) πουλάνε καλά τις μετοχές τους στον Εμίρη του Κατάρ (Qatar Holdings), Συνολικό ποσοστό 9,9% της European Goldfield για 182 εκατομμύρια δολάρια. Η συμφωνία με τον εμίρη είχε και ένα άλλο σκέλος. Πρόκειται για ένα δάνειο από την Qatar Holdings στην European Goldfields ύψους 600 εκατ. δολαρίων, με εγγύηση τα περιουσιακά στοιχεία της European Goldfields στην Ελλάδα – δηλαδή τα 317.000 στρέμματα της Χαλκιδικής – και πληρωτέο σε 8 δόσεις ξεκινώντας από το 2015. Έναντι αυτού του δανείου, η Qatar Holdings αποκτά τίτλους νέων μετοχών που αντιστοιχούν στο 22% του σημερινού μετοχικού κεφαλαίου. Πραγματικά πολύ καλή μπάζα αν σκεφτεί κανείς ότι απέκτησαν τα μεταλλεία μόλις με 11 εκατ. ευρώ και ότι δεν έχει υπάρξει καμιά παραγωγική δραστηριότητα για την εξόρυξη χρυσού, παρά μόνο η υπεραξία που δημιουργείται από τις εγκρίσεις και αδειοδοτήσεις που παραχωρεί απλόχερα το Ελληνικό Δημόσιο χωρίς το ίδιο να καρπώνεται το παραμικρό όφελος.
Η κυβέρνηση δεν θέλει τα λεφτά της πίσω
Και το καλύτερο για το τέλος. Είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε καταδικαστική απόφαση σύμφωνα με την οποία η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. οφείλει να επιστρέψει στο Ελληνικό Δημόσιο 15,4 εκ. ευρώ συν τους τόκους. Και αυτό γιατί η τιμή πώλησης ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους και ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κανόνων της E.E. περί κρατικών ενισχύσεων.
Στις 28 Απρίλη 2011 και ενώ η ελληνική κυβέρνηση κατακρεουργεί μισθούς και συντάξεις για να «συμμαζέψει» τα δημόσια οικονομικά, σπεύδει να κάνει προσφυγή με την οποία ζητάει την ακύρωση της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επομένως να μην εισπράξει τα 15,4 εκ. πριν ακόμα και από την ενδιαφερόμενη εταιρία που καλείται να τα δώσει. Η Ελληνικός Χρυσός και η European Goldfields κατέθεσαν προσφυγές στις 20 Μαΐου.
Ήταν αξιοθρήνητη η προσπάθεια του κ.Παπακωνσταντίνου να αιτιολογήσει αυτή την ενέργεια της Ελληνικής Κυβέρνησης, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα. Παραδέχτηκε ότι έγινε η προσφυγή γιατί «έτσι έπρεπε» αλλά το Ελληνικό Δημόσιο θα κινήσει τις διαδικασίες για να εισπραχθούν τα οφειλόμενα. Αλήθεια με ποιον τρόπο εάν κερδηθεί η προσφυγή;
Το θέμα είναι τεράστιο και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαπλοκής της οικονομικής και πολιτικής ελίτ του τόπου. Δεν τελειώνει εδώ και δεν εξαντλείται. Είναι πολλά πια τα στοιχεία και πολύ έντονη και οργανωμένη η αντίδραση των κατοίκων και των φορέων ώστε να αποκαλυφθεί αυτό το οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα.
και μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
