Η λέξη «λεηλασία» χρησιμοποιείται από τα ΜΜΕ για να μας «εκπαιδεύσουν» να σκεφτόμαστε για την οικονομία, την εγκληματικότητα και την τιμωρία με συγκεκριμένο αλλά στρεβλό τρόπο. Σχεδόν ποτέ δε χρησιμοποιείται για να περιγράψει το πλιάτσικο που έχει γίνει πλέον ρουτίνα της κυβέρνησής μας. Όταν η εργατική τάξη αρπάζει αγαθά από πολυκαταστήματα λέγεται λεηλασία. Αντίθετα, όταν οι πλούσιοι και οι εταιρίες κλέβουν δισεκατομμύρια σε αυτόν τον ταξικό πόλεμο θεωρείται καλή και αναγκαία «δημόσια πολιτική».
Αν λοιπόν ορίσουμε τη λεηλασία ως το «να κλέβεις σε μεγάλη κλίμακα», ας δούμε μερικά παραδείγματα λεηλασίας που δεν τα χαρακτηρίζουμε ποτέ ως τέτοια:
1. Όταν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ διέσωσε τους επενδυτές: Χάρη στη μαζική κρατική επιδότηση, μεγάλες εταιρίες όπως η Μπόινγκ και η Κάρνιβαλ Κρουζ δε χρειάστηκε να δανειστούν άμεσα χρήματα και παρέκαμψαν την υποχρέωση για διατήρηση των θέσεων εργασίας.
2. Οι εκατομμυριούχοι θα γλιτώσουν το 80% των φόρων από την αλλαγή του φορολογικού συστήματος εξαιτίας του COVID-19: Η τροπολογία -που ουσιαστικά αλλάζει τις δαπάνες των επιχειρήσεων που εκπίπτουν από την φορολογία- θα επιτρέψει σε μερικούς από τους πλουσιότερους ανθρώπους της χώρας να γλιτώσουν σχεδόν 82 εκατομμύρια το 2020.
3. Η ύπουλη διάσωση που χαρίζει εκατομμύρια στις πετρελαϊκές εταιρίες: Η απόφαση για τη διάθεση 2,2 τρισ. στην οικονομία, δίνει περισσότερα περιθώρια στις επιχειρήσεις να καλύψουν τις πρόσφατες ζημιές. Αν και δεν αφορά μόνο τις πετρελαϊκές εταιρίες, ωφελεί εξαιρετικά τις επιχειρήσεις στον τομέα της ενέργειας που κατέγραφαν ρεκόρ κερδών.
4. Ο μποναμάς των φοροαπαλλαγών στο οικονομικό πακέτο διάσωσης: Ως μέρος του οικονομικού πακέτου διάσωσης, που ψηφίστηκε και έγινε νόμος του κράτους τον προηγούμενο μήνα, η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση χαρίζει 174 δις σε φοροαπαλλαγές. Στη συντριπτική πλειοψηφία ωφελούνται οι πλούσιοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις.
5. Ιδιωτικά νοσοκομεία πήραν εκατομμύρια από το πακέτο για την Υγεία: Είκοσι μεγάλες αλυσίδες νοσοκομείων έλαβαν πέντε δις δολάρια κρατικής επιχορήγησης παρόλο που είχαν ταμειακά διαθέσιμα πάνω από 100 δις.
6. Οι αεροπορικές εταιρίες έλαβαν το καλύτερο πακέτο διάσωσης. Τα 50 δις που διαθέτει η κυβέρνηση για να στηρίξει τον κλάδο, είναι το καλύτερο δώρο που κάνει στους μετόχους με τα λεφτά των φορολογούμενων.
7. Μεγάλες προβληματικές επιχειρήσεις χρησιμοποίησαν το πακέτο διάσωσης του προγράμματος δανειοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Το λεγόμενο «μισθοδοτικό πρόγραμμα προστασίας» υποτίθεται ότι θα βοηθούσε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να σταθούν όρθιες καθώς η οικονομία βυθίζεται σε μεγάλη ύφεση. Όμως, δεκάδες μεγάλες, αλλά με χαμηλό προφίλ, εταιρίες με οικονομικά ή νομικά θέματα, έλαβαν μέσω αυτού του προγράμματος γενναίες επιδοτήσεις.
8. Οι δημόσιες εταιρείες πήραν ένα δις δολάρια που προοριζόταν για τις μικρές επιχειρήσεις: Δικαιούχοι ήταν και 43 εταιρείες με πάνω από 500 εργαζόμενους, που ήταν το ανώτατο τυπικό όριο που επέτρεπε το πρόγραμμα. Δικαιούχοι ήταν επίσης εταιρείες τόσο κερδοφόρες που μπορούσαν να διαθέσουν δύο εκατ. ή και παραπάνω για αμοιβές των στελεχών τους.
9. Εταιρείες που έφυγαν από τις ΗΠΑ για να γλιτώσουν τους φόρους είχαν δικαίωμα να αιτηθούν για ομοσπονδιακή βοήθεια. Οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται στις λεγόμενες συναλλαγές εταιρικής αντιστροφής και που διατηρούν σημαντικές λειτουργίες εντός των ΗΠΑ, φαίνεται να είναι δικαιούχοι σε δύο νέα προγράμματα βοήθειας.
10. Η διάσωση της «Κ Street»: Οι λομπίστες έχουν ήδη διασωθεί εφόσον διασώθηκαν οι εταιρείες. Όμως, με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια: Οι εταιρείες διασώθηκαν εξαιτίας των δεσμεύσεων της Ομοσπονδιακής τράπεζας, άρα μπορούν να συνεχίσουν να κρατούν σε καλό επίπεδο και τις δαπάνες τους για να ασκούν πίεση. Στην πραγματικότητα, οι λομπίστες πιέζουν για δωρεάν χρήμα για τους ίδιους.
Αυτή η λεηλασία έχει σημαντικό αντίκτυπο: Σύμφωνα με το CNBC, την ώρα που μισό δις ανθρώπων σε όλη την υφήλιο οδηγείται σε φτωχοποίηση και περίπου 43 εκατομμύρια Αμερικανοί φαίνεται πως θα χάσουν την υγειονομική τους κάλυψη, οι δισεκατομμυριούχοι των ΗΠΑ είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 434 δις δολάρια στη διάρκεια της καραντίνας, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι τα μέσα Μαΐου. […]
Όλα αυτά, δεν τα λέμε «λεηλασία» επειδή γίνονται αθόρυβα, μέσα στα όμορφα, μαρμάρινα κτίρια της Ουάσιγκτον και της Νέας Υόρκης. Δεν το λέμε «λεηλασία» επειδή οι πλιατσικολόγοι φοράνε κουστούμια επώνυμων σχεδιαστών και διατηρούν την ευγένεια τους την ώρα που κλέβουν ο,τιδήποτε κινείται. Δεν το λέμε «λεηλασία» αλλά θα έπρεπε. Γιατί διαλύει τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας, εξαντλεί την οικονομία και σπρώχνει την κοινωνία μας στο χάος.
Πηγή: David Sirota, jacobinmag.com
Μετάφραση: Ιωάννα Ραδαίου
