Του Μάριου Διονέλλη.
Έγραφα την περασμένη εβδομάδα πως είμαστε πίσω στο ‘60, τότε που φεύγανε οι πατεράδες μας μετανάστες, όπως θα φύγουμε κι εμείς στην Αυστραλία αλλά και αλλού…
Έγραφα την περασμένη εβδομάδα πως είμαστε πίσω στο ‘60, τότε που φεύγανε οι πατεράδες μας μετανάστες, όπως θα φύγουμε κι εμείς στην Αυστραλία αλλά και αλλού…
Και μέσα σε μια εβδομάδα πήγαμε ακόμα είκοσι χρόνια πίσω, στο 1946, τότε που για τελευταία φορά ξεκίνησαν τα σχολεία χωρίς βιβλία, όπως και σήμερα. Με τέτοιους ρυθμούς, αν χάνουμε είκοσι χρόνια κάθε εβδομάδα, οδηγούμαστε με ακρίβεια στα βάθη της προϊστορίας, στον άνθρωπο των σπηλαίων.
Κι έτσι θα δικαιωθεί και το δίλημμα περί Σοσιαλισμού και Βαρβαρότητας που μας έβαλε ο Γιώργος, χωρίς από τότε να δίνει απάντηση ο ίδιος. Θυμάστε, το δίλημμα που έθεσε ο πονηρός, χωρίς να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια ποιο από τα δύο εκπροσωπεί ο ίδιος. Εξάλλου, δεν τον ρώτησε κανείς ευθέως. Θεωρούσαν όλοι την απάντηση δεδομένη.
Κι αφού η βαρβαρότητα τελικώς επικράτησε, η συζήτηση γίνεται με όρους από το ζωικό βασίλειο. Βλέπω με συμπάθεια τα πιθηκοειδή του ΠΑΣΟΚ να καμώνονται πως διαφωνούν, να χτυπούν με τις παλάμες το στήθος τους και να βγάζουν άναρθρες κραυγές. Άλλοι, όπως οι 9 βουλευτές που διαφωνούν με την εφεδρεία στο Δημόσιο, άλλοι, όπως ο πρόεδρος και το σύστημα της ΓΣΕΕ, που δεν θα πάνε λέει στην ομιλία του Γιώργου, γιατί «δεν έχουν πια τίποτα να ακούσουν».
Έτσι κι αλλιώς, όμως, δεν άκουγαν τίποτα εδώ και καιρό. Οι πρώτοι έκαναν τους κουφούς όταν έβραζε ο λαός για το Μεσοπρόθεσμο έξω από τη Βουλή, οι της ΓΣΕΕ δεν άκουγαν τίποτα ήδη από την εποχή της Κούνεβα και των άνισων μαχών με τα εργοδοτικά σωματεία.
Οπότε, το μόνο που τους μένει είναι να πιθηκίζουν, να καμώνονται την αντιπολίτευση και ας ξέρουν πως θα ψηφίσουν και θα ξαναψηφίσουν ό,τι πει ο αρχηγός της φυλής. Αρκεί να υπάρχει πάντα μια μπανάνα για ανταμοιβή…
Εκεί έξω όμως, η φυλή βράζει. Και για τη ΔΕΘ έχει αφήσει στην άκρη αυτούς που χειρονομούσαν τόσα χρόνια, δήθεν αντιδρώντας αλλά στην ουσία επιβεβαιώνοντας τη βαρβαρότητά τους.
Άντε, το πολύ-πολύ να τους πετάξει καμιά μπανάνα…
Κι έτσι θα δικαιωθεί και το δίλημμα περί Σοσιαλισμού και Βαρβαρότητας που μας έβαλε ο Γιώργος, χωρίς από τότε να δίνει απάντηση ο ίδιος. Θυμάστε, το δίλημμα που έθεσε ο πονηρός, χωρίς να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια ποιο από τα δύο εκπροσωπεί ο ίδιος. Εξάλλου, δεν τον ρώτησε κανείς ευθέως. Θεωρούσαν όλοι την απάντηση δεδομένη.
Κι αφού η βαρβαρότητα τελικώς επικράτησε, η συζήτηση γίνεται με όρους από το ζωικό βασίλειο. Βλέπω με συμπάθεια τα πιθηκοειδή του ΠΑΣΟΚ να καμώνονται πως διαφωνούν, να χτυπούν με τις παλάμες το στήθος τους και να βγάζουν άναρθρες κραυγές. Άλλοι, όπως οι 9 βουλευτές που διαφωνούν με την εφεδρεία στο Δημόσιο, άλλοι, όπως ο πρόεδρος και το σύστημα της ΓΣΕΕ, που δεν θα πάνε λέει στην ομιλία του Γιώργου, γιατί «δεν έχουν πια τίποτα να ακούσουν».
Έτσι κι αλλιώς, όμως, δεν άκουγαν τίποτα εδώ και καιρό. Οι πρώτοι έκαναν τους κουφούς όταν έβραζε ο λαός για το Μεσοπρόθεσμο έξω από τη Βουλή, οι της ΓΣΕΕ δεν άκουγαν τίποτα ήδη από την εποχή της Κούνεβα και των άνισων μαχών με τα εργοδοτικά σωματεία.
Οπότε, το μόνο που τους μένει είναι να πιθηκίζουν, να καμώνονται την αντιπολίτευση και ας ξέρουν πως θα ψηφίσουν και θα ξαναψηφίσουν ό,τι πει ο αρχηγός της φυλής. Αρκεί να υπάρχει πάντα μια μπανάνα για ανταμοιβή…
Εκεί έξω όμως, η φυλή βράζει. Και για τη ΔΕΘ έχει αφήσει στην άκρη αυτούς που χειρονομούσαν τόσα χρόνια, δήθεν αντιδρώντας αλλά στην ουσία επιβεβαιώνοντας τη βαρβαρότητά τους.
Άντε, το πολύ-πολύ να τους πετάξει καμιά μπανάνα…
Σχόλια
