Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ. Στη Ρουμανία, την τρίτη ευρωπαϊκή χώρα που «αγκαλιάστηκε» από το ΔΝΤ, το λαϊκό κίνημα ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές απέδειξε πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί, πετυχαίνοντας μετά από 24 ημέρες διαδηλώσεων την πρώτη, μερική πολιτική του νίκη: την παραίτηση της κυβέρνησης του Εμίλ Μποκ.

Η κυβέρνηση που έφυγε για να αποφευχθεί «η πολιτική και κοινωνική κρίση», άφησε, πράγματι, πίσω της συντρίμμια: ο ΦΠΑ από 19% σε 24%, οι συντάξεις μειωμένες κατά 15%, όπως και οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων κατά 25%, ενώ δεν γλίτωσε τελικά και ο Εργατικός Κώδικας των ιδιωτικών υπαλλήλων, δύο χρόνια μετά την έλευση του πακέτου «βοήθειας των 20 δισ. δολαρίων του ΔΝΤ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις.
Οι διαδηλωτές, αγνοώντας τις προκλήσεις των Ρουμάνων «Πάγκαλων», όπως τον εκπρόσωπο του κυβερνητικού κόμματος Sever Voinescu-Cotoi που τους χαρακτήριζε «νευρωτικούς», αλλά και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (-20ºC), πλέον στρέφουν τα πυρά τους ενάντια και στη νέα «κυβέρνηση-μαριονέτα», όπως την αποκαλούν, με επικεφαλής τον εντολοδόχο Μιχάι Ράζβαν Ουνγκουρεάνου, πρώην υπουργό Εξωτερικών το 2004-2007 και επικεφαλής της ρουμανικής διεθνούς αντικατασκοπείας. Ζητώντας μια «δημοκρατική κυβέρνηση», καθώς τα αντιλαϊκά μέτρα υιοθετήθηκαν με τη «συνήθη» συνταγματική εκτροπή, απαιτούν την παραίτηση του προέδρου Μπασέσκου και την ανατροπή όλου του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος και όχι απλώς της τρικομματικής κυβέρνησης. Για την πολιτική κατάσταση και το λαϊκό κίνημα στη Ρουμανία, μίλησε στο Δρόμο ο Petre Ignatencu, πρόεδρος του Ρουμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Επιτροπή Αναδιοργάνωσης), ο οποίος ηγείται επίσης της Επιτροπής Ρουμανο-Βενεζουελάνικης Φιλίας, του Συλλόγου «Τσε Γκεβάρα», της Επιτροπής Ρουμανορωσικής φιλίας και της Αγωνιστικής Επιτροπής Ισότητας, Ειρήνης και Κοινωνικής Προόδου Scanteia.
Ποιος ήταν ο κύριος λόγος που ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, πριν από λίγες εβδομάδες; Ήταν μόνο η παραίτηση του υφυπουργού Υγείας Αραφάτ ή κάτι παραπάνω;
Η παραίτηση του Αραφάτ, ως ένδειξη διαμαρτυρίας ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου για την περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της Υγείας, ήταν απλώς η «σπίθα» που άναψε τη «φωτιά» των διαμαρτυριών. Πλέον βρισκόμαστε στην 28η ημέρα των διαμαρτυριών. Κατ’ εμάς, αυτό σημαίνει πως ο ρουμανικός λαός αρχίζει να συνειδητοποιεί, τελικά, τι σημαίνει ο διεθνής χρηματιστικός ιμπεριαλισμός, που εκπροσωπείται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Αρχίζει να καταλαβαίνει πως όλοι οι πολιτικοί που κυριάρχησαν μετά το 1989 ήταν λακέδες του καπιταλισμού. Τώρα, ο πρόεδρος Μπασέσκου ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Να γιατί οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτησή του. Αυτό το αίτημα είναι το κύριο, αυτό που ζητούν όλοι.
Ποια είναι η κατάσταση του προοδευτικού λαϊκού κινήματος στη Ρουμανία (συνδικάτα, κομμουνιστικό κίνημα κ.λπ.); Ο κόσμος το εμπιστεύεται μετά το 1989 ή όχι; Με την έλευση του ΔΝΤ ο κόσμος οργανώνεται περισσότερο;
Το συνδικαλιστικό και γενικότερα το προοδευτικό κίνημα, νοούμενο ως αντικαπιταλιστικό κίνημα, είναι σε φάση ανασυγκρότησης και αποσαφήνισης στόχων. Οι δε σχέσεις του ΔΝΤ με τη Ρουμανία, θα πρέπει να πω πως δεν είναι νέες. Πριν από το 1989, το προηγούμενο καθεστώς αποφάσισε να αποπληρώσει το χρέος νωρίτερα του προβλεπόμενου, καθώς το ΔΝΤ ήθελε να προσθέσει, πέραν των συνήθων όρων μιας δανειακής σύμβασης, και πολιτικούς όρους, οι οποίοι, αν γίνονταν αποδεκτοί, θα έπλητταν περαιτέρω την ανεξαρτησία της Ρουμανίας. Μετά το 1989, οι νέοι κυβερνώντες, αποτελούμενοι από λακέδες δίχως εθνική αξιοπρέπεια, αποδέχονταν με ζήλο τον έναν όρο μετά τον άλλο. Η πραγματική κυβέρνηση της Ρουμανίας είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Οι Ρουμάνοι ηγέτες υπακούν στις εντολές του Jeffrey Franks (σ.μετ.: ο αρχηγός της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στη Ρουμανία), σαν να ήταν ο πραγματικός πρόεδρος της χώρας. Φυσικά, δεν ομολογούν αυτό το προφανές γεγονός.
Πώς τροποποιήθηκε το πολιτικό σύστημα της Ρουμανίας τα χρόνια αυτά της επιτροπείας του ΔΝΤ; Μετά την πτώση της κυβέρνησης του Εμιλ Μποκ, θα μετασχηματιστεί εκ νέου;
Η νέα κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις πολιτικές της προηγούμενης. Το νέο στοιχείο είναι πως η πλειοψηφία των υπουργών είναι νέοι ηλικιακά. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, έχουν σπουδάσει σε ξένα πανεπιστήμια και έχουν ήδη υποστεί την «κατάλληλη» πλύση εγκεφάλου. Δεν αναμένουμε καμία αλλαγή στις σχέσεις με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τις ΗΠΑ – δηλαδή τους πραγματικούς κυβερνήτες της χώρας, όπως και καμία βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης της εργατικής τάξης και του λαού, γενικότερα.
Ο κόσμος έχει πια μια αρνητική στάση έναντι της Ε.Ε.; Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει αντιτάξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που να αντιπαρατίθεται στον ευρωπαϊσμό ή ζήτησε μόνο την παραίτηση πολιτικών προσώπων;
Αν και η εμπιστοσύνη στην Ε.Ε. έχει σαφώς μειωθεί, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει γενικά μια αντί-Ε.Ε. στάση. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του Μπασέσκου και θεωρούν την παραίτηση της κυβέρνησης Μποκ μερική, μόνο, νίκη.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια άγριου καπιταλισμού, ο κόσμος νοσταλγεί το σύστημα που υπήρχε πριν από το 1989;
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το 60% του πληθυσμού θεωρεί το σοσιαλισμό καλύτερο σύστημα από τον καπιταλισμό. Πράγματι, υπάρχει νοσταλγία. Ακόμα και νέοι άνθρωποι, που δεν το γνώρισαν, θεωρούν το παλιό καθεστώς καλύτερο, παρά τα 22 χρόνια αντικομμουνιστικού παραληρήματος. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη και να σας πω πως παρακολουθούμε στενά τα γεγονότα στην Ελλάδα, με αφορμή το χρέος. Θαυμάζουμε τη στάση των λαϊκών μαζών ενάντια στο ΔΝΤ και τους πολιτικούς ηγέτες που δημιούργησαν αυτό το χάλι. Πιστεύω πως αυτό θα σημάνει μια νέα αρχή για την Ελλάδα. Χαιρετίζουμε τον ηρωικό ελληνικό λαό που δεν δέχεται να γονατίσει μπροστά στους οικονομικούς του δολοφόνους. Υποστηρίζουμε τον αγώνα του για αξιοπρέπεια απέναντι σε έναν ισχυρό εχθρό – το διεθνή χρηματιστικό ιμπεριαλισμό.
Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!