Ανασχηματισμός ανάγκης, ισορροπιών, δηλωτικός ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην ίδια πολιτική ρότα με προεξάρχοντα στοιχεία την «έξοδο» και την «κάθαρση». Μοιάζει σαν να σφίγγει τα γκέμια ο Τσίπρας προετοιμαζόμενος για την αντιμετώπιση μιας σκληρής δικομματικής αντιπαράθεσης, στρώνοντας παράλληλα τον δρόμο για ευόδωση των κεντροαριστερών σχεδιασμών του.
Υπάρχουν όμως ορισμένες πλευρές που αξίζει να σχολιάσουμε.
Το ζεύγος Παπαδημητρίου-Αντωνοπούλου
Η αφορμή του ανασχηματισμού. Η χρήση των προνομίων που με διακομματική ομοφωνία ψηφίζει και εφαρμόζει η βουλευτική και υπουργική συντεχνία, ήρθε σε πλήρη αντίθεση με την επιχείρηση «ηθικό πλεονέκτημα» που υπερπροβάλλει η κυβέρνηση Τσίπρα. Η κοινή τους παραίτηση δημιούργησε το κενό που οδήγησε στον μίνι ανασχηματισμό.
Ο Α. Τσίπρας χρωστούσε, από το 2014, πολλά στο αμερικάνικο ίδρυμα Λεβί, κλιντονικής απόχρωσης και συμφερόντων. Αυτός ήταν ο λόγος που προώθησε τη συνεργασία με την Λ. Κατσέλη αλλά και διόρισε πρώτα την Αντωνοπούλου και ύστερα τον Παπαδημητρίου στη νευραλγική θέση του υπουργού Οικονομίας. Σήμερα, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει μέσα στις ΗΠΑ και στην εποχή Τραμπ, πιθανόν άλλα λόμπι να παίζουν κυρίαρχο ρόλο και να έχουν αποκατασταθεί άλλοι δίαυλοι. Επομένως, το ζεύγος δεν χρησίμευε σε πολλά.
Βέβαια, πρέπει να τονιστεί πως από την πρώτη στιγμή η «πρώτη φορά Αριστερά» εφάρμοσε την πρακτική να περιλαμβάνονται στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο ζεύγη (Δρίτσας-Χριστοδουλοπούλου, Αντωνοπούλου-Παπαδημητρίου).
Ο κυρ Φώτης
Τι δηλώνει η υπουργοποίηση, έστω υπό τον κ. Καμμένο, του κυρ Φώτη; Έχει πολλαπλές σημασίες και πολλές εκφράστηκαν ευρέως, με χαμόγελα και ειρωνικά σχόλια.
Ας αφήσουμε στην άκρη τις «επιτυχίες» του κυρ Φώτη. Ας προσπεράσουμε τις προσβολές που γνώρισε από τον ίδιο τον Τσίπρα. Ας μην σταθούμε στο οξύμωρο σχήμα Καμμένος-Κουβέλης. Ας μην ακούσουμε τα πικρόχολα σχόλια στελεχών της ΔΗΜΑΡ για τον πρώην πρόεδρό τους. Ας αγνοήσουμε τη βλακεία ότι ο Κουβέλης στήριξε μνημονιακή κυβέρνηση. Εδώ όλοι πλέον μνημονιακά, μαλλιά-κουβάρια γίνανε. Να μείνουμε κυρίως στο πόστο που παίρνει και την στιγμή που το παίρνει.
Ο νομικός Κουβέλης είναι σχεδόν άσχετος με ζητήματα στρατιωτικά. Η ηγεσία του υπουργείου Άμυνας Καμμένος-Βίτσας, αλλάζει σε μια στιγμή κρίσιμη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ενώ είναι σε πλήρη εξέλιξη μια κλιμάκωση από την μεριά της Τουρκίας. Η αλλαγή αυτή δείχνει την αδιαφορία του Μαξίμου για ένα νευραλγικό υπουργείο και μια επικίνδυνη κατάσταση. Δεύτερον, ο Κουβέλης στην πρώτη του δήλωση είπε ότι θα αναφέρεται απευθείας στον πρωθυπουργό, σαν να λέει ότι είναι τοποτηρητής και μάτι για τις κινήσεις του Καμμένου. Τρίτον, διαρρέεται ότι ο Κουβέλης θα αποτελεί ρεζέρβα σε πιθανή εμπλοκή των σχέσεων Καμμένου και Τσίπρα, ώστε να υπάρχει ευχέρεια υπογραφής μιας συμφωνίας για το όνομα της FYROM. Τέταρτον, στην εποχή της «κάθαρσης» ο κυρ Φώτης μπορεί να συνδράμει με την πείρα του σε χειρισμούς και αντιπαραθέσεις με τους «κακούς» της Ν.Δ.
Το «ηθικό πλεονέκτημα»
Το ηθικό πλεονέκτημα έχει χαθεί προ πολλού. Πριν καν τις εκλογές του 2015. Η επίσημη δημόσια απώλεια έγινε με την γνωστοποίηση των καταθέσεων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ των Τσακαλώτου και Σταθάκη σε Blackrock και άλλα ιδρύματα του εξωτερικού και το μπόνους ύψους 800.000 ευρώ που πήρε από την ασφάλειά του ο πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ Τσουκαλάς. Τότε, ούτε καν μια εξήγηση δεν τους ζητήθηκε. Όπως και οι επαφές, πάλι προεκλογικά, με Μαρινάκη και Μελισσανίδη για το καλό του Πειραιά και της ΑΕΚ… Στη συνέχεια είχαμε τη γνωστοποίηση σωρείας υπουργών και βουλευτών με καταθέσεις στο εξωτερικό και οι κατοσταριές χιλιάδες ευρώ έπεφταν σαν το χαλάζι στα κεφάλια ανύποπτων και αφελών αριστερών και απλών πολιτών. Οι ξάδελφοι διορίζονταν σε θέσεις κλειδιά οικονομικών συναλλαγών και ο Σταθάκης ξεχνούσε να δηλώσει ένα εκατομμύριο ευρώ στην εφορία. Ε, άνθρωπος είναι ξεχνάει, τι να κάνουμε…
Και τώρα, ο Τσίπρας, όλο καμάρι δηλώνει ότι «23 χιλιάδες εμείς, 23 δισεκατομμύρια εσείς», δεν είμαστε όλοι το ίδιο… Εμείς πουλάμε την Ελλάδα όσο-όσο για 99 χρόνια, την κάνουμε σουρωτήρι και ρευστό χώρο και έχουμε «ηθικό πλεονέκτημα». Ακούμε την φωνή του μακαρίτη Κουτσόγιωργα: «Δεν δικαιούστε να ομιλείτε…»
Ο νομικός Κουβέλης είναι σχεδόν άσχετος με ζητήματα στρατιωτικά. Η αλλαγή στο υπουργείο Άμυνας δείχνει την αδιαφορία του Μαξίμου για ένα νευραλγικό υπουργείο. Επίσης ο Κουβέλης θα είναι τοποτηρητής του Τσίπρα για τις κινήσεις του Καμμένου και η ρεζέρβα σε πιθανή εμπλοκή των σχέσεων Καμμένου και Τσίπρα, ώστε να υπάρχει ευχέρεια υπογραφής μιας συμφωνίας για το όνομα της FYROM
Ο Νάσος, το καλό παιδί…
Κάποτε, τις θέσεις του υπουργείου Εργασίας έπαιρναν έμπειροι και κοινώς «κωλοπετσομένοι» άνθρωποι που έπρεπε να χειριστούν δύσκολες καταστάσεις. Για παράδειγμα ο Λάσκαρης της Δεξιάς, που μπορεί θεωρητικά να καταργούσε την ταξική πάλη, αλλά έβγαζε πολλή δουλειά στο εν λόγω υπουργείο. Ή, επί ΠΑΣΟΚ, ο Γιαννόπουλος, που είπε το αμίμητο «δεν θα πέσουμε για ένα κωλόσπιτο», αλλά είχε τεράστια πείρα σε θέματα εργασιακά και χειρισμών.
Τώρα, έχουμε ένα δίδυμο Αχτσιόγλου-Ηλιόπουλου (και δίπλα την κυρία Φωτίου των γεμιστών) που απλώς έχουν μπει ως διακοσμητικά εσωτερικού χώρου, χωρίς να έχουν καμία πείρα. Πρωτοκολλητές άθλιων μνημονιακών αποφάσεων, καμώνονται ότι προωθούν φιλεργατικό έργο. Ο Ηλιόπουλος μάλιστα επιβραβεύτηκε γιατί διαχειρίζεται καλά τις σχέσεις εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα με προεξάρχον παράδειγμα την γνωμοδότησή του υπέρ των απολύσεων στο Κόκκινο, στο οποίο αναλαμβάνει την διεύθυνση ένα άλλο «παιδί», που εκτέλεσε πολλές παραγγελιές Μαξίμου και Κουμουνδούρου, ο Νίκος Σβέρκος.
Στην περίπτωση του Νάσου Ηλιόπουλου έχουμε ένα καθαρό δείγμα νέων που τα κάνουν όλα, καταπίνουν όσα μπορεί να έλεγαν και δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό, φτάνει να ανεβαίνουν. Έχουμε υφυπουργό εργασίας, βγαλμένο από τον κομματικό σωλήνα, χωρίς καμία εργασιακή πείρα (βλέπε ένσημο) να διαχειρίζεται εργασιακά ζητήματα για το καλό των εργαζομένων και να καταπίνει τα μνημόνια και τις απολύσεις.
Το «μοντέλο Τσίπρας», γραμματέας νεολαίας, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, εκπρόσωπος Τύπου Αλαβάνου, πρόεδρος ΣΥΝ, πρόεδρος ΣΥΡΙΖΑ, πρωθυπουργός, ακολουθούν τόσοι άλλοι από την παρέα του. Τζανακόπουλοι, Ηλιόπουλοι και τόσοι άλλοι που πήραν φόρα και «σώζουν την Ελλάδα»…
Ο Κουρουμπλής μίλησε…
Ο Κουρουμπλής είναι ένας πασόκος, που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, δεν ψήφισε το δεύτερο, για να ψηφίσει το τρίτο. Έχει λοιπόν δύο στα τρία. Παράγοντας στο ΠΑΣΟΚ, εμπλεκόμενο το όνομά του στα έγγραφα του FBI, ως Κ.Π., και βεβαίως πρωταγωνιστής στην ρύπανση του Σαρωνικού με τις «ωραίες» δηλώσεις του και τα έργα του. Ένθερμος υποστηρικτής του ανοίγματος προς την Φώφη κ.ο.κ.
Φερόταν ότι θα μετακινηθεί από το υπουργείο Ναυτιλίας, αλλά τελικά επέζησε. Πολλές μέρες είχε βουβαθεί και μόλις διέφυγε τον κίνδυνο έτρεξε να δηλώσει πως η υπουργοποίηση Κουβέλη ανοίγει τον δρόμο για συνεργασία με όλες τις κεντροαριστερές δυνάμεις. Είναι αλήθεια ότι το Μαξίμου εκτιμά πολύ τις υπηρεσίες του Κουρουμπλή και παίρνει υπόψη όλους τους εκβιασμούς του…
Ο άνθρωπος των τραπεζών
Βγαίνει από την ναφθαλίνη της αντιπροεδρίας ο Δραγασάκης και αναλαμβάνει το υπουργείο Οικονομίας. Ο όρος που έθεσε ήταν να έχει στην αρμοδιότητά του τον τομέα των τραπεζών που μέχρι πρότινος τον είχε ο Ε. Τσακαλώτος. Τελικά, ο Δραγασάκης πήρε αυτό που ζητούσε και ρίχτηκε, για άλλη μια φορά, στη μάχη. Όλοι γνωρίζουν την καλή σχέση που έχει με τον τραπεζικό τομέα που βρίσκεται σε πολύ άσχημη θέση, όπως γνωρίζουν και ότι έχει όλη την ευλυγισία για να χειριστεί την κόντρα με τον Στουρνάρα. Τα πρώτα σχόλια από τη γερμανική πλευρά για τον «ανασχηματισμό» ήσαν θετικά.
Βέβαια υπάρχει και μια άλλη πλευρά: ξανά μετά το 1989 σε υπουργική θέση βρίσκονται πλάι-πλάι οι Κουβέλης και Δραγασάκης. Τότε σε συνεργασία με την Ν.Δ., τώρα με ένα σχήμα που λέγεται «πρώτη φορά» αλλά μετέχουν πολλοί άλλοι: Συριζαίοι, ΑΝΕΛ, Οικολόγοι, Πασόκοι, Νεοδημοκράτες, άνθρωποι του ΓΑΠ. Βέβαια έχουμε και μια νέα «κάθαρση» να διαχειριστούμε…
