Γνωρίζοντας ότι υπάρχουν ζυμώσεις στους χώρους της Aριστεράς αλλά, κυρίως, στον λαό που, απογοητευμένος ,μετράει την οργή του και απελπίζεται μη βλέποντας φως, συμβολή σε αυτή την ανάγκη διεξόδου είναι η συνθετική, ενωτική και συγχρόνως σαφής τοποθέτηση του καθενός.
Μετά τη γνωστοποίηση και στον τοπικό Τύπο αυτής της επιστολής, υπήρξε η ανάγκη να συζητήσουμε με φίλους της Κίνησης «Αριστερά στην Αυτοδιοίκηση», αλλά και καινούργιους, που οι ανάγκες της περιόδου μάς φέρνουν κοντά. Η συνεύρεση το βράδυ της 29ης Ιουλίου μετεξελίχθηκε σε μια μαζική πολιτική συνάντηση-συζήτηση με πολλούς ομιλητές. Παρά το «προχωρημένο» του καλοκαιριού, η όρεξη για ουσιαστική παρέμβαση στα ζητήματα της επικαιρότητας –νύχτα επιστράτευσης των φορτηγών Δ.Χ.– δεν έλειπε. Η αγωνία των περισσότερων από τους ομιλητές ήταν, αν αυτές οι νέες συνθήκες για τη χώρα, τον λαό και την Aυτοδιοίκηση, συνειδητοποιούνται και σε ποιο βαθμό από τον κόσμο που αγωνίστηκε, από την Aριστερά, από τον κόσμο που ακόμα φοβάται. Τι καθήκοντα έχουμε μπροστά μας, πώς θα εξηγήσουμε όλα αυτά που επιβάλλονται σαν μονόδρομος από την κυβέρνηση και την τρόικα, ο «Καλλικράτης», η μετατροπή της οργής του κόσμου σε συστράτευση και ενεργητική στάση: ήταν κάποια από τα ζητήματα που τέθηκαν στις τοποθετήσεις.
Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο ήταν το κλίμα που έβγαινε και από τις συζητήσεις στις παρέες, κυρίως από κόσμο που είτε δεν έχει προηγούμενη «θητεία» στα αυτοδιοικητικά είτε «παλιούς», που η περίοδος τους σπρώχνει σε ενεργητική στράτευση.
Συστράτευση για τα αυτονόητα
Στη συνέχεια, ακολουθεί απόσπασμα από την ανακοίνωση-πρόσκληση των Χ. Πατούχα και Β. Χατζηλάμπρου με τίτλο «Στη χρονιά του “Καλλικράτη” και της υποδούλωσης της χώρας σε ΔΝΤ-ΕΕ».
[…] «Ο “Καλλικράτης” είναι μεταρρύθμιση σε βάρος των συμφερόντων των πολιτών, σε βάρος των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του Μνημονίου, των αποφάσεων που υλοποιούν οι δυνάμεις πολιτικής και οικονομικής κατοχής της χώρας.
Όσοι αφελείς ή υποταγμένοι μιλούν για ισχυρούς δήμους με καλύτερη οργάνωση και δυνατότητες, λένε ψέματα. Κρύβουν τις 40.000 απολύσεις, τη γενική παραλυσία της πρώτης τριετίας, και κυρίως κρύβουν τη φοροεπιδρομή που θα ακολουθήσει την εφαρμογή του.
Η ουσία του νόμου, ο αντιλαϊκός του προσανατολισμός και οι χωρίς ανταπόδοση αρμοδιότητες, κάνουν τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της διοικητικής διαίρεσης να φαίνεται ασήμαντος.
Δεν ζητάμε από κανέναν να παραιτηθεί από τις ιδέες και τις συνολικές του απόψεις. Ζητάμε συστράτευση για τα αυτονόητα.
Καλούμε στην προσπάθεια αυτή καθέναν που έχει όραμα, εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Τους πολιτικούς φορείς της Αριστεράς, τους ανένταχτους αριστερούς, τους προοδευτικούς ανθρώπους. Τα μέλη και τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ που δεν συνέδεσαν τη ζωή τους με την αρπαχτή και το βόλεμα. Που πιστεύουν στους συλλογικούς και μαζικούς αγώνες. Τους εργαζόμενους που θέλουν να υπερασπιστούν την τιμή και τη δουλειά τους. Τη νεολαία που ανησυχεί, που αμφισβητεί και παλεύει.
Καλούμε ιδιαίτερα τους ανθρώπους του πολιτισμού και των γραμμάτων, όλους τους σκεπτόμενους συνανθρώπους μας.
Γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια αυτή είναι δύσκολη ή πολύ δύσκολη. Δεν είναι, όμως, αδύνατη. Όλων η πρωτοβουλία πρέπει να ’χει ως στόχο τη συγκρότηση ενός μαχητικού, ελπιδοφόρου, νικηφόρου δημοκρατικού μετώπου. Για την έξοδο από το τούνελ της απελπισίας, για αγώνες αντίστασης, αλληλεγγύης και αλλαγής».
