Το ντιμπέιτ των υποψηφίων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ εγκωμιάστηκε από τα ΜΜΕ για τον πολιτικό πολιτισμό που επέδειξαν οι συνομιλητές αλλά κατά κοινή ομολογία δεν κέρδισε κανείς τις εντυπώσεις. Αυτό όμως που πέτυχε το ΠΑΣΟΚ είναι να δείξει πως βρίσκεται σε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο το σκηνικό είναι διαλυτικό. Έτσι, ενώ οι θέσεις των υποψηφίων δεν είχαν παρά διαφορές στα σημεία, δόθηκε η εντύπωση πως το ΠΑΣΟΚ διατηρεί ακόμη κάποιο επίπεδο στο στελεχιακό του δυναμικό. Παράλληλα, επιτυχής ήταν και η προσπάθεια να φανεί πως θα υπάρξει σταθερότητα την επομένη των εκλογών και πάλι σε πλήρη αντίστιξη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, αυτό που απέφυγαν να θίξουν τόσο οι δημοσιογράφοι όσο και οι υποψήφιοι, πέρα ίσως από κάποια υπονοούμενα των δεύτερων, ήταν το ζήτημα της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και μιας ενδεχόμενης συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ.
Ο Ν. Ανδρουλάκης, που είναι άλλωστε και ο μόνος υποψήφιος που έχει να επιδείξει κάποιο έργο από την έως τώρα θητεία του, κινήθηκε με στόχο την υπεράσπιση όσων έχει ήδη καταφέρει, ενώ για το μέλλον υποσχέθηκε πως θα διορθώσει κάποια λάθη ενώ θα κινηθεί με πιο επιθετικό τόνο αντιπολιτευτικά. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υπερασπίζεται μια αυτόνομη πορεία για το ΠΑΣΟΚ, ανάλογη με αυτή που είχε μέχρι τώρα, ενώ πολιτικά αποτελεί μια λύση με έντονες επιρροές από την Ε.Ε. και κυρίως τον γερμανικό παράγοντα.
Η Α. Διαμαντοπούλου έκανε επίδειξη της εμπειρίας που διαθέτει από την έως τώρα πορεία της. Η ίδια βρίσκεται πιο κοντά στο σημιτικό ΠΑΣΟΚ, η απόσταση που είχε πάρει στο παρελθόν από το ΠΑΣΟΚ και το φλερτ με τη Ν.Δ. αποτελούν το σημείο για το οποίο δέχεται κριτική ενώ παράλληλα αυτά ακριβώς δίνουν και το στίγμα της για την επόμενη μέρα. Με αυτή την έννοια αντιπροσωπεύει μια λύση πιο κοντά στο πολιτικό στυλ της Ν.Δ. Ο Χ. Δούκας προσπάθησε να εμφανιστεί με αέρα νικητή στο ντιμπέιτ αλλά δεν τα κατάφερε. Ο δήμαρχος της Αθήνας δέχτηκε έντονη κριτική για το ασυμβίβαστο της θέσης που ήδη κατέχει με αυτή του προέδρου του κόμματος. Πολιτικά λανσάρει ένα πιο αριστερό προφίλ που θυμίζει λίγο τον ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου «Πρώτη Φορά Αριστερά» και εκ των πραγμάτων βρίσκεται πιο κοντά στο ενδεχόμενο μιας συνεργασίας. Ο Π. Γερουλάνος λάνσαρε το προφίλ του στελέχους-στρατιώτη που δεν έφυγε στα δύσκολα, αλλά παράλληλα προσπάθησε να δείξει ότι διαθέτει ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα για την επόμενη μέρα με στόχο την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε ονομάζει και το πρόγραμμά του. Ο Μ. Κατρίνης προσπάθησε να συνομιλήσει με το «λαϊκό-πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ, ύψωσε τους τόνους στα εθνικά ασκώντας έντονη κριτική για τα ελληνοτουρκικά ενώ κριτική άσκησε και στον Ν. Ανδρουλάκη για την θέση του υπέρ της κατάργησης του βέτο στην Ε.Ε. Ο ίδιος προτάσσει ένας προφίλ που θέλει να μοιάζει με το «παλιό καλό» ΠΑΣΟΚ ενώ όπως και ο Χ. Δούκας φαίνεται να είναι ανοιχτός σε ενδεχόμενες συνεργασίες. Τέλος, η Ν. Γιαννακοπούλου προσπάθησε να κινηθεί επιθετικά εναντίον του Ν. Ανδρουλάκη στεκόμενη στην ελλειμματική εσωτερική λειτουργία του κόμματος και στην αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτεί επαρκώς την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. στις προηγούμενες εκλογές.
ΣΤΟ ΝΤΙΜΠΕΙΤ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κατάφερε να δημιουργήσει μια θετική εικόνα για την εσωτερική του κατάσταση έστω και προσωρινά. Βέβαια, δεδομένης της κατάστασης του ΣΥΡΙΖΑ κάτι τέτοιο ήταν μάλλον εύκολο. Άλλωστε σε αυτή την φάση η κατάσταση στην κεντροαριστερά, με την κατακρήμνιση του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση αποτελεί τη συγκολλητική ουσία των υποψηφίων αρχηγών και αυτό είναι που δεν επέτρεψε να φανούν με πιο έντονο τρόπο οι μεταξύ τους αντιθέσεις.
Ωστόσο, οι αντιθέσεις μεταξύ των πτερύγων του ΠΑΣΟΚ είναι και υπαρκτές και εμφανείς ενώ αυτό που δεν μπόρεσε να κρύψει η καλή εικόνα του ντιμπέιτ είναι η απουσία μιας προσωπικότητας και ενός σχεδίου που να έχει τη δυνατότητα να παίξει ηγεμονικό ρόλο στην ανασύνθεση της κεντροαριστεράς που προωθείται. Έτσι το αν τελικά αυτή θα γίνει με ένα προσωρινό αβαντάζ του ΠΑΣΟΚ, ως το μόνο κόμμα που έχει απομείνει σε ένα μετρήσιμο μέγεθος ή αν θα απαιτήσει συνολικότερες ρευστοποιήσεις μάλλον θα κριθεί από άλλους παράγοντες πέραν των σχεδίων του επόμενου προέδρου του κόμματος.
