Ομπάμα καλεί Γιώργο
Ορίστηκε τελικά το μεγάλο ραντεβού. Στις 9 Μάρτη επιτέλους θα συναντηθούν. Άλλη μια αμοιβαία αναγνώριση των κοινών προσπαθειών σε όλα τα μέτωπα. Ήδη οι ΗΠΑ διά δηλώσεων Ομπάμα έχουν εκφράσει την ευχαρίστησή τους για τα οικονομικά μέτρα που παίρνει ή πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, και η εμπλοκή του ΔΝΤ στην επιτήρηση είναι δεδομένη. Στην κουβεντούλα που θα κάνουν, μάλλον θα ζητηθούν θυσίες και μεγαλοκαρδία στα γεωπολιτικά ζητήματα της περιοχής. Στην επιστροφή ο Παπανδρέου μάλλον θα μας πάρει τα αφτιά με τους «νέους οδικούς χάρτες» που θα χαράξει. Άλλωστε αυτές τις μέρες ο περιβόητος Νίμιτς ταξιδεύει στην περιοχή μας.
Θα δολοφονούμε
Πάντα θα υπάρχουν «παράπλευρες απώλειες» δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς σχολιάζοντας τη σφαγή 27 αμάχων, σε αεροπορική επιδρομή του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. Και συνέχισε: «Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι πως βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ο στρατηγός ΜακΚρίσταλ κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να αποφύγει τις ανθρώπινες απώλειες». Τι είναι αυτό το «ανθρωπίνως δυνατόν» για να μην έχουμε ανθρώπινες απώλειες, μόνο ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ μπορεί να καταλάβει. Οι νατοϊκοί επιτελείς, όπως υποκριτικά δικαιολογήθηκαν, θεώρησαν ότι στα οχήματα επέβαιναν ένοπλοι αντάρτες, αλλά τελικά διαπιστώθηκε πως επρόκειτο για αμάχους. Μετά ήρθε η κάλυψη από τον Αμερικανό υπουργό. Σκοτώνετε κατά βούληση, no problem.
Κομμένος!
Φαίνεται ότι έχει εκδοθεί φετφάς να μην προβάλλεται, να μη γίνονται γνωστές δηλώσεις του, να μη μεταδίδονται πρωτοβουλίες στις οποίες συμμετέχει, μάλλον γιατί δεν «εκφράζει τίποτα» και ο ίδιος δηλώνει απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά το πιο χοντροκομμένο ήταν η ματαίωση συνέντευξης που είχε προγραμματιστεί στη ΝΕΤ με παρέμβαση άνωθεν και χωρίς πολλές- πολλές εξηγήσεις. Μάλλον και από τη σημερινή του θέση, ως απλού μέλους, είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός σε ορισμένους κύκλους ο Α. Αλαβάνος. Πρέπει να τελειώνουμε με τη σκιά του στον πολιτικό στίβο, οι καιροί είναι πονηροί.
Δήλωση Αλ. Αλαβάνου
Ψυχολογική εκτόνωση η αντιπαράθεση με τους Γερμανούς. Η μάχη είναι ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
«Η επί δεκαετίες επιμονή του Μανώλη Γλέζου και της Επιτροπής για τις γερμανικές αποζημιώσεις είναι ιστορικά και ηθικά πλήρως δικαιωμένη. Αξίζει κάθε υποστήριξης μέχρι το τέλος.
Η διαμόρφωση, όμως, με έμπνευση Πάγκαλου και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση Καρατζαφέρη, μιας συναινετικής, από δεξιά μέχρι αριστερά, απάντησης στα τελεσίγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κεντρικό θέμα μια αντιπαράθεση ελληνικού και γερμανικού λαού, είναι απλώς αποπροσανατολιστικό κόλπο, ψυχολογική εκτόνωση, άσφαιρο πρόσχημα. Σήμερα η κεντρική μάχη της αριστεράς είναι ενάντια στο Σύμφωνο Σταθερότητας, ενάντια στα τελεσίγραφα Μπαρόζο, Μέρκελ και Σαρκοζί για τον 14ο μισθό και τη σύνταξη στα 70, πολιτικές που εφαρμόζει πειθήνια ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υποστηρίζει διακαώς ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ».
O tempora, o mores
Χωρίς αμφιβολία, η 23η Φλεβάρη του 1943 είναι ημερομηνία-ορόσημο για το νεολαιίστικο κίνημα της Αριστεράς. Είναι η ημερομηνία ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας, της θρυλικής ΕΠΟΝ.
Τόσα και τόσα έχουν γραφεί για τη δράση, τους αγώνες και τις θυσίες της ΕΠΟΝ, που, ό,τι και να πούμε σε δυο γραμμές, θα την αδικήσουμε. Άλλο θέλουμε να αναδείξουμε.
Την 1 Φλεβάρη του ’43, η ΟΚΝΕ, μαζί με όλες τις άλλες νεολαιίστικες οργανώσεις της Αριστεράς, αυτοδιαλύονται και δημιουργούν την ΕΠΟΝ. Γιατί αυτό απαιτούσαν οι καιροί. Άλλες οι συνθήκες τότε, θα μου πείτε. Και άλλη η Αριστερά τότε, θα μου επιτρέψετε να προσθέσω.
Εθνικιστική κωλοτούμπα
Λαύροι βγήκανε στα τηλεοπτικά μέσα κατά των Γερμανών όλοι αυτοί που επί χρόνια κατάπιναν αμάσητες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και της Deutsche Bank) και των κυβερνήσεων του δικομματισμού εις βάρος των εργαζομένων. Τώρα τάχα θίχτηκε η «εθνικοφροσύνη» τους, για μια χυδαία εικόνα ενός γερμανικού περιοδικού, εκεί εξαντλείται η «αγάπη για την πατρίδα». Κουβέντα δεν βρήκαν να πουν τόσο καιρό για το τι περνούν και θα περάσουν οι εργαζόμενοι, όχι γιατί είναι κακοί οι Γερμανοί γενικώς, αλλά γιατί το διεθνές, ευρωπαϊκό (και γερμανικό) και το ελληνικό κεφάλαιο οσμίστηκε αίμα-κέρδη με αφορμή τα δημόσια ελλείμματα και γιατί αυτό το ίδιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι έχουν δέσει χειροπόδαρα με τις συνθήκες της ΕΕ τη χώρα, μέσα σε μια θεσμική φυλακή.
Πολλοί προσπαθούν να βγουν λάδι με τον «αντιγερμανισμό», από τον Θ. Πάγκαλο μέχρι τον Γ, Καρατζαφέρη και τα διάφορα εθνολάγνα βαμπίρ που ανέσυραν από τα ντουλάπια τους τα πρωϊνάδικα που μυρίστηκαν αίμα-τηλεθεάσεις.
Αντεπίθεση…
«Οι στιγμές είναι όντως κρίσιμες», δήλωσε η Α. Παπαρήγα στο «Βήμα», σπεύδοντας να συμπληρώσει: «Η καλύτερη άμυνα είναι η αντεπίθεση». Πολύ σωστά μέχρις εδώ, και κάθε λογικός αριστερός –και γενικά κάθε λογικός– θα περίμενε να σαλπίσει: «Πάμε, σύντροφοι, όλοι μαζί!» Σιγά. Απέκλεισε κάθε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, κατηγορώντας ταυτόχρονα το ΣΥΡΙΖΑ ότι αναζητεί «το μαγικό τρόπο που θα κάνει τον καπιταλισμό “ανθρώπινο”» και, για να ξεκαθαρίσει εντελώς το ζήτημα, προσθέτει: «Ευτυχώς το ΚΚΕ δεν κόλλησε αυτή την ανίατη ασθένεια». Kαι, προφανώς, η ξεχωριστή συγκέντρωση σε αντίστοιχα μέτρα προφύλαξης εντάσσεται. Σύντροφοι, από την άλλη ασθένεια, την παιδική, πότε τελικά θα απαλλαγείτε;
