του Νικόλα Γεροντή*
Ζώντας σχεδόν δυο χρόνια στην Αγγλία, ένα πρώτο σχόλιο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι ότι οι Βρετανοί δεν ασχολούνται με την πολιτική όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει εμείς. Πολύ σπάνια στα καφενεία τους (pub λένε και εδώ) θα ακούσεις συζητήσεις για την πολιτική και τη κατάσταση και όταν αναφερόμαστε στη νεολαία, σχεδόν ποτέ. Το χαρακτηριστικό αυτό έχει αλλάξει δραματικά τον τελευταίο μήνα. Όπου και να πας, στη δουλειά, για μπίρα, στο ταξί, στο λεωφορείο, το Brexit ακούγεται περισσότερο και από το cheers.
Ζώντας στον Βορρά της Αγγλίας η εικόνα που δίνεται είναι ότι η πλειοψηφία του κόσμου τάσσεται με την έξοδο, χωρίς αυτό να είναι αντιπροσωπευτικό για το σύνολο της χώρας. Το βασικό όμως είναι με ποιους όρους γίνεται αυτή η συζήτηση.
Το σύνολο του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της Βρετανίας τάσσεται ανοιχτά υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., όπως και το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων. Οι πρώτοι με μια επιχειρηματολογία βασισμένη σε οικονομικούς όρους και προβάλλοντας την Ε.Ε. σαν το ιδανικό περιβάλλον για τις εταιρίες και τους επιχειρηματίες. Οι δεύτεροι με μια αβάσιμη πίστη ότι η Ε.Ε. τους προστατεύει από τις ακραίες πολιτικές του Κάμερον και ότι σε περίπτωση εξόδου το NHS (Βρετανικό ΕΣΥ), τα πανεπιστήμια (ήδη ιδιωτικά και με ακριβά δίδακτρα) και άλλες κοινωνικές δομές θα γίνουν βορά στις ορέξεις των συντηρητικών και από την άλλη, ότι μια τυχόν έξοδος της Βρετανίας θα μπλοκάρει τη διακίνηση ανθρώπων και μεταναστών προς τη χώρα.
Από την άλλη πλευρά, το μέτωπο της εξόδου βασίζεται σε μια εθνικιστική ρητορική, που θέλει να δώσει τη χαμένη λάμψη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας από τη μια και από την άλλη στρέφεται ενάντια στους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Αγγλία, παρουσιάζοντας τους μέσες άκρες σαν τεμπέληδες που έρχονται και ζουν από τα προνόμια που προσφέρει το αγγλικό κράτος. Προοδευτικές φωνές (αν υπάρχουν από την πλευρά της εξόδου) δεν ακούγονται ή δεν μπαίνουν στη διαδικασία να πάρουν θέση, τοποθετούμενες ότι είτε μέσα, είτε έξω καπιταλισμό θα έχουμε.
Τις τελευταίες μέρες φαίνεται ότι το Brexit έχει πάρει κεφάλι και δημοσκοπικά, αυτό που φαίνεται ότι θα παίξει καταλυτικό ρόλο είναι η συμμετοχή της νεολαίας που γενικά τάσσεται με την παραμονή, αλλά δεν συμμετέχει μαζικά στις ψηφοφορίες. Ανεξάρτητα αποτελέσματος η όλη ιστορία του Brexit, η σύσσωμη προσπάθεια του κατεστημένου ανά τον κόσμο να στηρίζει με νύχια και με δόντια τη παραμονή της Βρετανίας, δείχνει ότι η Ε.Ε. όπως την ξέρουμε, δεν έχει πολύ μέλλον κι ένα Brexit θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή του τέλους της.
* Ο Νικόλας Γεροντής είναι περιβαλλοντολόγος, ζει και εργάζεται στο Γιορκσάιρ της Αγγλίας
