Αναγκαίο ένα σύγχρονο και ριζοσπαστικό σχέδιο. Του Μάνου Κατριβάνου*
Στην πολιτική συγκυρία κυριαρχεί η επίθεση που δέχεται η χώρα και ο λαός μας. Επίθεση σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό. Επίθεση που εξελίσσεται με όπλα την ύφεση και τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, έχοντας τους εξής στόχους:
• Την καταλήστευση του φυσικού πλούτου της πατρίδας μας, με στόχο τη μετατροπή της χώρας σε αποικία.
• Τη φτωχοποίηση του λαού, με στόχο τη μετατροπή του από πολίτες με δικαιώματα σε πληθυσμό προς διαχείριση.
• Την εμβάθυνση του καπιταλισμού, με τη λεηλασία του μικρομεσαίου κεφαλαίου και την ενσωμάτωση των εγχώριων μέσων παραγωγής στις πολυεθνικές ελίτ.
Απέναντι σ’ αυτή την επίθεση οφείλουμε να απαντήσουμε άμεσα με ένα σύγχρονο και ριζοσπαστικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Το περιεχόμενό του αφορά και τους τρεις συντελεστές παραγωγής και τις μεταξύ τους σχέσεις:
• Την ανασυγκρότηση των μέσων παραγωγής, των κεφαλαιοκρατικών υποδομών και των τραπεζών, δηλαδή του κεφαλαίου.
• Την αναμόρφωση του εργασιακού και ασφαλιστικού περιβάλλοντος και των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή της εργασίας.
• Τον ανακαθορισμό της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων γενικά (νερό, ενεργειακοί πόροι, ορυκτός πλούτος κ.λπ.), καθώς και την ανάπτυξη της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής.
Τα κριτήρια και τα θεμέλια
Η κατεύθυνση που θα δοθεί στην ανασυγκρότηση αυτή, επιβάλλει τον καθορισμό ενός σαφούς κανονιστικού πλαισίου, επιβάλλει δηλαδή τη θέσπιση συγκεκριμένων κριτηρίων. Τρία κριτήρια, τρία δικαιώματα που οφείλουμε να περιφρουρήσουμε:
• Το δικαίωμα του ελληνικού λαού στην εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της πατρίδας μας και η δίκαιη κατανομή του οφέλους σε όλο το λαό. Το δικαίωμα αυτό υποδηλώνει τον αγώνα που δίνουμε για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
• Το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να συναποφασίζουν στον καθορισμό των χρήσεων γης και στο χαρακτήρα της ανάπτυξης, με κοινωνική συνοχή. Το δικαίωμα αυτό υποδηλώνει τον αγώνα που δίνουμε για λαϊκή κυριαρχία και άμεση δημοκρατία.
• Το δικαίωμα των μελλοντικών γενιών στην ανάπτυξη και ευημερία. Η προστασία του περιβάλλοντος και η αειφορική ανάπτυξη αποτελούν αδιαπραγμάτευτα κριτήρια του αγώνα μας.
Μεταξύ των δικαιωμάτων αυτών είναι ανάγκη να βρεθεί μια ισορροπία. Ισορροπία που θα στεριώσει πάνω στο θεμέλιο λίθο της αναγέννησης της Παιδείας και του Πολιτισμού. Η παραγωγική ανασυγκρότηση, με το χαρακτήρα που περιγράφεται παραπάνω, δεν πρόκειται να εφαρμοστεί με επιτυχία, αν δεν θεμελιώνεται:
• Στην αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, με στόχους τόσο την πλατιά μόρφωση του λαού, όσο και την εξειδίκευση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας σε συγκεκριμένους τομείς των επιστημών.
• Στην αναγέννηση της Παιδείας, με στόχο την κοινωνία των ενεργών πολιτών που θα οδηγήσει σε μια πραγματική δημοκρατία, με το λαό κυρίαρχο στον τόπο του.
• Στην πολιτισμική αναγέννηση, που θα αποτελέσει τον πυρήνα μιας ανελικτικής πορείας, αντίστροφης ακριβώς του φαύλου κύκλου που ζούμε. Μιας πορείας ανόδου που θα ξεκινά από τον Πολιτισμό και την Παιδεία και θα καταλήγει στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.
Η αστείρευτη δύναμη του λαού
Η δίνη στην οποία έχει περιπέσει η χώρα και ο λαός μας κατατρώγει πλέον όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Εκφασισμός της πολιτικής, γενοκτονία της κοινωνίας και κίνδυνος διαμελισμού της χώρας σε ειδικές οικονομικές ζώνες. Απέναντι σ’ αυτή την κρίση που άρχισε ως οικονομική, το αντίδοτο δεν κρύβεται σε ένα νέο «οικονομισμό» από τα παλιά, αλλά στην αστείρευτη δύναμη του λαού μας για αναγέννηση του πολιτισμού, της παιδείας και της τέχνης. Και δόξα τω λαώ μας, διαθέτει μεγάλο πλούτο «πολιτιστικών αντισωμάτων».
Μένει ένα μόνο αναπάντητο ερώτημα. Πού θα βρεθούν οι πόροι για να κάνουμε πράξη όσα λέμε; Απλή η απάντηση. Μας χρωστάνε, δεν χρωστάμε.
Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, ύψους 3,5 δισ. $ αγοραστικής αξίας 1938, που υποχρεώθηκε να χορηγήσει η Ελλάδα στις κατοχικές δυνάμεις, ανέρχεται σήμερα σε 54 δισ. €, χωρίς τους νόμιμους τόκους. Το δάνειο αυτό, που υπολογίζεται κάθε χρόνο, τόσο από την Τράπεζα της Ελλάδος όσο και από την αντίστοιχη γερμανική, προκάλεσε καθοριστικά την πείνα και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απ’ αυτήν. Ο αγώνας για τη διεκδίκησή του είναι δίκαιος και θα δοθεί χωρίς καμία αντιπαλότητα ή εχθρότητα προς το γερμανικό λαό. Είναι αγώνας που αποκτά ιδιαίτερα επίκαιρο χαρακτήρα, λόγω των επαχθών όρων δανεισμού που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας. Συνάμα, είναι αγώνας που προωθεί τη φιλία, τη συνεργασία και την ειρηνική συμβίωση των δύο λαών. Αυτός ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική του δικαίωση.
* Ο Μάνος Κατριβάνος είναι μέλος
των Ενεργών Πολιτών και της Κ.Ε.
του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Το άρθρο αποτελεί την τοποθέτησή του
στη συνεδρίαση της Κ.Ε. της 2-3/2/2013
