Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε, ανακοίνωση της κίνησης του Συνεδρίου για το Υπαρξιακό Πρόβλημα της Χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα, για τα δύο χρόνια από το δυστύχημα των Τεμπών και τις αυριανές κινητοποιήσεις
Η ενεργοποίηση της κοινωνίας, με αφετηρία τις συγκεντρώσεις τις 26ης Ιανουαρίου, και η πρωτοφανής μαζικότητα που αναμένεται να έχουν οι διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου, κάνουν φανερό πως η απαίτηση για δικαιοσύνη και οξυγόνο είναι πάνδημη. Με καλέσματα σε πάνω από 300 πόλεις, στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο, στις πλατείες και τους δρόμους, αποτυπώνεται εμφατικά το ρήγμα που έχει προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία το έγκλημα των Τεμπών, και η σκανδαλώδης επιχείρηση συγκάλυψης που το ακολούθησε. 2 χρόνια μετά το δυστύχημα, είναι αυτή η ενεργοποίηση της κοινωνίας – στήριγμα και αρωγός στις προσπάθειες που κάνουν οι συγγενείς των θυμάτων, για να φωτιστεί η αλήθεια, και να μη μπαζωθεί η δικαιοσύνη – που καταφέρνει παρά την αφλογιστία της παραδοσιακής αντιπολίτευσης (εντός και εκτός βουλής) να στριμώξει τους κυβερνώντες.
Τι όμως έχει παράξει προς ώρας το συγκεκριμένο ρήγμα; Απέδειξε ότι είναι εφικτό να υπάρξει πολιτικός λόγος ικανός να στριμώξει την έως τότε “κραταιά” κυβέρνηση, αναδεικνύοντας με σταθερότητα τις πολλαπλές ευθύνες του πολιτικού συστήματος, θέτοντας στο επίκεντρο το πολιτικό ζήτημα της ατιμωρησίας, της αλαζονείας, της απαξίωσης της ζωής. Μπόρεσε να εφεύρει εργαλεία τεκμηρίωσης, έρευνας, παραγωγής γνώσης, κινητοποιώντας απλούς ανθρώπους με τεχνογνωσία και επιμονή, για να απαντήσει στα ψεύδη και τις παραλήψεις των αρμόδιων αρχών. Βρήκε μορφές οργάνωσης και κινητοποίησης, πλάι στις παραδοσιακές κινηματικές διαδικασίες, ενεργοποιώντας συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, πολιτιστικούς συλλόγους, εθελοντικές ομάδες, για να γίνουν ραχοκοκαλιά του πανελλαδικού αυτού κύματος. Ανέκτησε μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης της κοινωνίας, με τους συγγενείς των θυμάτων, φορείς μια άλλης ηθικής, να γίνονται επίκεντρο του αγώνα, δείχνοντας με τις πράξεις τους ότι εννοούν όσα λένε, σε αντίθεση με τους διαχρονικά κυβερνώντες.
Αναρωτιούνται τώρα πολλοί ποια μπορεί να είναι η προοπτική, με την κυβέρνηση να επιστρατεύει την απουσία πολιτικής εναλλακτικής (από την απαξιωμένη αντιπολίτευση) ως τελευταία γραμμή άμυνας (μαζί με τις χυδαίες επιθέσεις σε όσους αγωνίζονται, ακόμη και τους ίδιους τους συγγενείς). Το ρήγμα των Τεμπών, φωτίζει από πολλές πλευρές το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας, με την απαξίωση και το ξεπούλημα των υποδομών να συναντά την ατιμωρησία των ελίτ, και την αδιαφορία των θεσμικά υπεύθυνων να συναντά τις κοινές αγωνίες της κοινωνίας που ενώνεται στα δύσκολα. Η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης, έρχεται σε μια περίοδο μεταιχμιακή για όλο τον πλανήτη, αυξάνοντας την αβεβαιότητα για όσα θα ακολουθήσουν. Το βέβαιο είναι πως αυτό το απόστημα πρέπει να σπάσει, για να μη καταστεί κανονικότητα η απαξίωση της ζωής, και η μαφιόζικου τύπου συγκάλυψη που στερεί το οξυγόνο από όλη την κοινωνία. Μοναδικός εγγυητής για τα επόμενα, η παρουσία και ενεργοποίηση της κοινωνίας, η ωρίμανση της ακηδεμόνευτής της έκφρασης που είναι η μόνη ικανή δύναμη να ανοίξει δρόμους διεξόδου.
Κάθε προσπάθεια κρίνεται από την συμβολή της σε αυτή την κατεύθυνση, στην προοπτική να γίνει η ίδια η κοινωνία ενεργός παράγοντας και όχι θεατής των όποιων εξελίξεων. Οι φίλοι της κίνησης του συνεδρίου για “Το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας στην τροχιά του 21ου αιώνα”, ως μέρος αυτού του κοινωνικού ρεύματος, θα συμβάλουμε με όποιους τρόπους μπορούμε στην κάλυψη αυτού του κενού.
Συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου
- Αθήνα: 10:30 στο Σύνταγμα – Ερμού & Φιλελλήνων
- Θεσσαλονίκη: 10:00 στο άγαλμα Βενιζέλου – στο πέταλο της Αριστοτέλους
και στα καλέσματα σε όλες τις πόλεις
