Του Μάριου Διονέλλη.
Ένα ευτυχισμένο πιτσιρίκι κρατά το δώρο που μόλις πήρε από το πανηγύρι της Παναγίας (μεγάλη η χάρη της). Ανάμεσα στην τσίκνα από τα σουβλάκια και τα ψητά ξεπροβάλλει ένα μεγάλο παραλληλόγραμμο κουτί κι από πίσω δυο πόδια. Το κουτί μοιάζει να περπατάει μόνο του αφού είναι λίγο ψηλότερο από τον ευτυχισμένο μπόμπιρα, που το κουβαλάει με την ίδια ευλάβεια που κρατάει η μάνα του τη λαμπάδα, ίσα με το μπόι της κι αυτηνής για να την ανάψει στην Παναγία (μεγάλη η χάρη της). Κοιτάζω καλύτερα να δω που οφείλεται η ευτυχία του μικρού και βλέπω ένα Καλάσνικοφ. Χωρίς πλάκα. Σαν αληθινό. Πλαστικό μεν αλλά ίδιο μέγεθος (το λέει και πάνω στο κουτί – «αυθεντική απομίμηση» γράφει στα αγγλικά ή κάτι τέτοιο). Ο μπόμπιρας το κρατά σφιχτά και δε βλέπει την ώρα να τελειώνει με τα κεριά και τα τάματα και τις λειτουργίες για να πάει στη γειτονιά να ξεκάνει με τη μία όλους τους φίλους του μαζί με τις μανάδες και τους πατεράδες τους.
Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο όμως γιατί το γειτονάκι έχει πάρει το πολυβόλο ΑΚ47 (ή κάπως έτσι) που με ένα πάτημα στη σκανδάλη ρίχνει πενήντα σφαίρες. Στο κουτί μάλιστα έχει δυο τρία φυσεκλίκια από ψεύτικες σφαίρες. Το ένα σέρνεται όπως και στα αληθινά πολυβόλα πάνω στο όπλο όσο πατάει ο πιτσιρικάς τη σκανδάλη και τα άλλα δύο τα ζώνεται ο μικρός σταυρωτά σαν τον Βελουχιώτη.
Έκατσα μια ώρα στο μοναστήρι της Παναγίας της Παλιανής (μεγάλη η χάρη της), καμιά 30αριά χιλιόμετρα από το Ηράκλειο, την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου. Είδα τουλάχιστον πέντε πιτσιρίκια τρισευτυχισμένα με τα καινούρια τους όπλα. Είδα τους πάγκους των μικροπωλητών (Κινέζοι ως επί πλείστον) να ξεχειλίζουν από απομιμήσεις κάθε είδους όπλου που μπορούσα να φανταστώ. Φαντάζομαι πως το ίδιο συμβαίνει και στα υπόλοιπα πανηγύρια. Και στην Παναγιά την Παλιανή και στην φυσεκλιώτισσα, και στην καλανισκοφορούσα και στην πολυβολήτρια (μεγάλη η χάρη τους).
Οι βουλευτές και η νομάρχης στο Ηράκλειο έχουν πάρει «πρωτοβουλία για τη μείωση των όπλων» για να μη σκοτώνονται οι κρητικοί σαν τα σκυλιά στα αμπέλια. Είμαι σίγουρος ότι όπως όλοι οι γονείς με τα παιδιά τους έτσι και οι «αρμόδιοι» περνάνε δίπλα από τους πάγκους αυτούς πηγαίνοντας να προσκυνήσουν την Παναγία. Μεγάλη η χάρη της.
