Τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ ανέκρουσαν πρύμνα: τέλος οι αναφορές σε κεντρικά δελτία ειδήσεων και σε πρωτοσέλιδα για τις κινητοποιήσεις της Δυτικής σπουδάζουσας νεολαίας ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κατοχικό σιωνιστικό καθεστώς, και τη συνενοχή των Δυτικών κυβερνήσεων και θεσμών*. Ακόμη και οι επικριτικές αναφορές κρίνονται πλέον «αντιπαραγωγικές». Άρα, υποβάθμιση του νεολαιίστικου ξεσπάσματος, και αποσιώπησή του όπου είναι δυνατό. Στην πραγματική ζωή όμως ο υποδειγματικός ξεσηκωμός για να σωθεί η Παλαιστίνη –αλλά και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου– συνεχίζεται, και εξαπλώνεται, και σημειώνει νέες νίκες. Ένα μόνο παράδειγμα: μόλις χθες το ιστορικό Πανεπιστήμιο της Γάνδης, τμήματα του οποίου έχουν καταληφθεί από φοιτητές εδώ και δύο εβδομάδες, ανακοίνωσε ότι διακόπτει τη συνεργασία του με τρία ισραηλινά «ιδρύματα» επειδή είναι άμεσα ή έμμεσα αναμεμειγμένα στη γενοκτονία.
Δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα των εγκληματιών πολέμου, που τόσες δεκαετίες είχαν συνηθίσει να απολαμβάνουν το «ακαταδίωκτο» και τώρα δείχνουν ακόμη έκπληκτοι επειδή πλέον σχεδόν όλος ο πλανήτης τους γυρνά την πλάτη (ή αναγκάζεται να παραστήσει ότι το κάνει – διότι μπορεί να βοηθά κάποιος στον δολοφόνο, αλλά δεν θέλει και να τον δουν να ανταλλάσσει δημοσίως χειραψία μαζί του…). Ένα ακόμη χαστούκι ήρθε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου με συντριπτική πλειοψηφία εγκρίθηκε ψήφισμα που ζητά από το Συμβούλιο Ασφαλείας να αναγνωριστεί η Παλαιστίνη ως πλήρες κράτος μέλος του διεθνούς οργανισμού: μονάχα το Ισραήλ, οι ΗΠΑ του… διπολικού Μπάιντεν και μια ακόμα χούφτα (κυριολεκτικά) «στενοί σύμμαχοι», διάβαζε ανδρείκελα της Ουάσιγκτον, διαφώνησαν.
Τρίτο χαστούκι: η Νότια Αφρική επανέρχεται, με νέα επείγουσα αίτηση προς το Διεθνές Δικαστήριο, ζητώντας έκτακτη απόφαση ώστε να σταματήσει η γενοκτονική επιχείρηση στη Ράφα (βέβαια οι διεθνείς δικαστές παραμένουν ράθυμοι…). Τέταρτο και μεγαλύτερο (έτσι το ερμηνεύουν σχεδόν όλοι οι συστημικοί ισραηλινοί αναλυτές): η Αίγυπτος, ακρογωνιαίος λίθος του «συστήματος ασφαλείας» του Ισραήλ από το 1978, όταν ο αισχρός Αιγύπτιος δικτάτορας Σαντάτ υπέγραψε τις συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, αποφασίζει ότι δεν αξίζει τον κόπο να θυσιαστεί για χάρη των ΗΠΑ. Και ανακοινώνει ότι προσφεύγει κι αυτή στο Διεθνές Δικαστήριο κατά του Ισραήλ – εάν όντως το πράξει, θα πρόκειται για τεκτονική αλλαγή στις μεσανατολικές ισορροπίες. Η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζεται επί μακρόν, καθώς καθημερινά πολλαπλασιάζονται οι ειδήσεις της απομόνωσης του Ισραήλ και των συνενόχων του (πραγματικής ή προσχηματικής – και η δεύτερη κάτι δείχνει).
Τρία μόνο «τηλεγραφικά» παραδείγματα: 1) Η Ισπανία απαγόρευσε τον ελλιμενισμό σε φορτηγό πλοίο που μετέφερε πολεμοφόδια στο Ισραήλ. 2) Οι υπουργοί Εξωτερικών όλων των Δυτικών δυνάμεων (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία κ.ά. – πλην ΗΠΑ βεβαίως) ζητούν με επίσημη κοινή διακοίνωσή τους προς το Ισραήλ να σταματήσει την εισβολή στη Ράφα. 3) Εκατοντάδες διαδηλωτές απέκλεισαν τις εισόδους συνεδριακού κέντρου στο Μάουντεν Βιου της Καλιφόρνια, όπου θα πραγματοποιούνταν συνέδριο της Google – δεκάδες τέτοιες θαρραλέες δράσεις πραγματοποιούνται καθημερινά σε όλες τις ΗΠΑ. Επί του πεδίου, τέλος, οι ισραηλινοί ανακαλύπτουν πόσο βαθιές ρίζες έχει η αντίσταση την οποία είχαν τάχα «εξαφανίσει» από τη βόρεια και κεντρική Γάζα. Τώρα, την πιο σκοτεινή στιγμή, είναι η ώρα να πεισμώσει η ανθρωπότητα!
Ερρίκος Φινάλης
* «Κι είναι το πέρασμά τους όλο φως» (φύλλο 684).
