Αυτό το μήνυμα αναπαράγουν τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση, τα κόμματα του πολιτικού συστήματος, η κυρία Αγγελοπούλου, και όλα τα ηλίθια πρωινάδικα που κρατούν συντροφιά στους εγκλωβισμένους στο σπίτι. Δελτία ειδήσεων που ασχολούνται μισή ώρα (το χρονομετρήσαμε στον ΑΝΤ1 με Χατζηνικολάου) με το βιτριόλι, λες και είναι ό,τι σημαντικότερο συμβαίνει. Το «θαύμα» Μητσοτάκη γίνεται πραγματικότητα με 22 εκατομμύρια (και άλλα, κάτω από το τραπέζι) σε ΜΜΕ και άγνωστα sites. Έτσι ειδήσεις που είναι στενάχωρες αποκρύβονται: αυτό συνέβη και με τη συγκέντρωση «υποδοχής» του πρωθυπουργού που διοργάνωσαν σωματεία, εργαζόμενοι, καταστηματάρχες, κάτοικοι στη Σαντορίνη. Έπρεπε να φανούν μόνο τα αγγλικά του Μητσοτάκη και το ηλιοβασίλεμα-κάλεσμα των τουριστών…
Πάλι ο Μητσοτάκης, από το βήμα της συνέλευσης του ΣΕΒ, προσπάθησε να περάσει το μήνυμα «μην πολυαγριεύετε απέναντι στους εργαζόμενους, γιατί θα έχουμε πρόβλημα». Προσπαθούσε να τους ηρεμήσει λέγοντας ότι άλλο είναι το κέρδος και η κερδοφορία, και άλλο η κερδοσκοπία. Είναι άλλο η απόλυση και άλλο το πρόγραμμα ΣΥΝ-Εργασία. «Εδώ είναι το κράτος σας που θα σας αποζημιώσει, θα σας στηρίξει, αλλά μην υπερβάλλετε». Έτσι κι αλλιώς εφαρμόζουμε το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, της απολιγνιτοποίησης, της πράσινης οικονομίας, του real estate, των φοροαπαλλαγών, της μείωσης μισθών, της τηλεργασίας…
Ο πρωθυπουργός θα «λαδώσει» το μηχάνημα με έναν ανασχηματισμό που θα τον ονομάσει αλλιώς. Ορισμένοι θα πάρουν μετάθεση, άλλοι θα αναβαθμιστούν, άλλοι θα περιοριστούν στα έδρανα της Βουλής, και άλλοι περιμένουν εκπλήξεις. Υπάρχει πάντα το σενάριο για πρόωρες εκλογές αμέσως μετά το καλοκαίρι. Το ερώτημα είναι σκληρό και πραγματικό: πότε ξανά θα έχει ο Μητσοτάκης τέτοια αυξημένη διαφορά από το δεύτερο κόμμα; Διότι το φθινόπωρο θα φανεί όλο το μέγεθος της υποχώρησης της οικονομίας φέτος. Ταυτόχρονα φυσούν αέρηδες στο Αιγαίο, στην Κρήτη, στην Κύπρο και στο Λιβυκό, σπρώχνοντας σε ευρύτερα κυβερνητικά σχήματα, συνεργασίας μερικών κομμάτων. Αυτά βέβαια δεν τα λογαριάζει μόνο ο Μητσοτάκης. Τα λογαριάζουν οι πρεσβείες, τα λογαριάζουν όλα τα κόμματα και οι οικονομικοί όμιλοι.
***
Τι έχει στο νου του ο κοινός, ο μέσος άνθρωπος στην Ελλάδα; Θα μας πουν ότι δεν υπάρχει ακριβώς τέτοιος άνθρωπος. Ας μην ξεφεύγουμε με υπεκφυγές. Τι έχει στο νου του ο απλός κόσμος; Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, νέοι, άνεργοι, νοσοκομειακοί, μικροκαταστηματάρχες, στρατιωτικοί σε δύσκολες περιοχές, άρρωστοι συμπολίτες, όλοι δηλαδή αυτοί που με δυσκολία συνεχίζουν την ζωή τους. Έχουν νόημα, βρίσκουν νόημα, έχουν διέξοδο, βλέπουν το αύριο και πώς; Τι νοιώθουν, πώς κοιμούνται, τι σκέφτονται για τα παιδιά τους; Τι περιμένουν στη ζωή τους, τι φοβούνται περισσότερο, τι ονειρεύονται;
Αυτό είναι το σοβαρότερο ζήτημα. Η κατάσταση του κοινού νου αυτής της Ελλάδας. Γιατί από αυτή τη διάσταση εξαρτάται η χώρα, ο τόπος, η πατρίδα, το μέλλον.
Πάντως είναι λίγο, ως και πολύ, διαφορετικό αυτό το καλοκαίρι. Ας αλλάξουν και τα μυαλά προς το καλύτερο!
