Ορισμένες επισημάνσεις με αφορμή τις δηλώσεις των «επισήμων»
του Σπύρου Κουζινόπουλου*
Λένε ότι «η φύση εκδικείται». Άλλοτε πάλι, κάθε φυσική καταστροφή την αποκαλούμε «θεομηνία», προσπαθώντας να την περιβάλουμε με έναν μανδύα μυστηρίου, ακριβώς για να αποκρύψουμε ή να ελαχιστοποιήσουμε τις δικές μας ευθύνες. Για να αποσιωπήσουμε το γεγονός ότι για να πάρει τεράστιες διαστάσεις μία φυσική καταστροφή, κάτι στραβό έγινε από μέρους μας, κάπου εμείς δεν πήραμε έγκαιρα τα μέτρα που απαιτούνταν. Καθώς πρέπει όλοι κάποτε να καταλάβουμε ότι η φύση δεν είναι αυτή που εκδικείται, ούτε είναι αυτή που σκοτώνει, αλλά απλώς λειτουργεί έτσι όπως γίνεται αιώνες τώρα, από τότε που προέκυψε ο πλανήτης μας.
Τα γράφουμε όλα αυτά με αφορμή τα όσα διατυπώθηκαν από επίσημα χείλη, ιδιαίτερα από δημάρχους και περιφερειάρχες μετά τη σφοδρή καταιγίδα της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 2016 στον Δήμο Θερμαϊκού. Καθώς βαρεθήκαμε να ακούμε και να διαβάζουμε παντού τα περί «θεομηνίας». Δεδομένου ότι ναι μεν είχαμε μία φοβερή σε ένταση και διάρκεια βροχόπτωση, κατά την οποία έπεσαν μέσα σε μία νύχτα 350 χιλιοστά νερού, όσα περίπου πέφτουν μέσα σε έναν χρόνο, αλλά δεν ήλθε δα και η συντέλεια του κόσμου.
Και κανείς από όλους αυτούς τους θιασώτες της «θεομηνίας», δεν κάθεται να σκεφθεί ότι δεν θα είχαμε αυτές τις καταστροφές, αν όλοι είχαμε πράξει έγκαιρα το καθήκον μας.
Αν είχαμε καθαρίσει έγκαιρα τα ρέματα που ήταν τίγκα στο σκουπίδι, στα ογκώδη αντικείμενα, στα κλαδιά και στις καλαμιές και τα είχαμε διαμορφώσει κατάλληλα, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δέκα τουλάχιστον χρόνια.
Αν είχαμε δημιουργήσει σύγχρονους αγωγούς ομβρίων υδάτων, αν είχαμε καθαρίσει τα φρεάτια και περνάμε μέτρα οργανωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας.
Αν δεν μπαζώναμε ρέματα και δρόμους, εμποδίζοντας έτσι τη διοχέτευση με ασφάλεια των βρόχινων νερών και καταργώντας, ουσιαστικά, τις διόδους διαφυγής τους στη θάλασσα.
Αν, τέλος, κάναμε σωστά δημόσια και δημοτικά έργα, με γνώμονα αποκλειστικά και μόνο την ωφέλεια των πολιτών και όχι το εργολαβικό υψηλό κέρδος και τις σχετικές γνωστές… «εξυπηρετήσεις».
Μας έρχονται στο νου μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Η διευθέτηση των επτά ρεμάτων του παλιού Δήμου Θερμαϊκού (Περαία, Νέοι Επιβάτες, Αγία Τριάδα) έγινε εδώ και οκτώ χρόνια μπαλάκι του τένις μεταξύ Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, Δήμου Θερμαϊκού και αρμόδιου υπουργείου. Και χρειάστηκε όλη αυτή η καταστροφή για να εξαγγελθεί ότι θα δοθούν 6.950.000 ευρώ για την κατασκευή του έργου.
Η παραθαλάσσια Αγία Τριάδα, βούλιαξε στην κυριολεξία σε απίστευτους όγκους νερού και λάσπης, καθώς έγιναν μεν στο παρελθόν κάποιες εργασίες στα τρία ρέματα της περιοχής, όμως οι υπόγειες απορροές τους, που είναι για… ψιλόβροχο, φράζουν συχνά από φερτά υλικά ακόμη και σε μικρότερης έντασης βροχοπτώσεις, με συνέπεια τα νερά να ξεχειλίζουν και να περνούν πάνω από τον δημόσιο δρόμο Θεσσαλονίκης-Μηχανιώνας, πλημμυρίζοντας σπίτια καιδρόμους. Χώρια τους όποιους «φωστήρες» σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα ολόκληρο γήπεδο μέσα στα ρέματα αυτά.
Άλλοι πάλι «φωστήρες» σε παλιότερες εποχές αποφάσισαν για το ρέμα της Νέας Μηχανιώνας, αυτού που προκάλεσε τις τεράστιες καταστροφές σε σπίτια και υποδομές και άρπαξε την άτυχη 53χρονη γυναίκα, από 16 μέτρα περίπου που είναι η κοίτη του, να κλείσουν ένα μεγάλο κομμάτι της, εκεί που σήμερα λειτουργεί η λαϊκή αγορά, να αλλάξουν την πορεία του ρέματος και στην κατάληξή του να φτάνει στη θάλασσα με έναν αγωγό μόλις 3 μέτρων, με συνέπεια να γίνουν τα όσα έγιναν.
Χαρακτηριστική επίσης περίπτωση, το Κέντρο Υγείας Νέας Μηχανιώνας, που χτίστηκε κυριολεκτικά πάνω σε ένα μπαζωμένο ρέμα και εξαιτίας αυτού επί 30 χρόνια να μην μπορεί να αδειοδοτηθεί κανονικά από την Πολεοδομία. Ήρθαν, λοιπόν, τα νερά ορμητικά με τη νεροποντή της 7ης Σεπτεμβρίου και καθώς προσπαθούσαν να βρουν διέξοδο, έφαγαν τον «βράχο», προκαλώντας μια τεράστια κατολίσθηση, εξαιτίας της οποίας τώρα το Κέντρο Υγείας να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει άπειρα τέτοια παραδείγματα, όπως για παράδειγμα το δρόμο Μηχανιώνα-Επανομή που στη θέση Πάλιουρα βούλιαξε, διακόπτοντας την κυκλοφορία για μία εβδομάδα. Ενός δρόμου που είχε ανακατασκευαστεί και ασφαλτοστρωθεί μόλις εννέα μήνες πριν. Η πάλι την οδό Ερυθραίας στη Ν. Μηχανιώνα, που άνοιξε σαν βεντάλια σε όλο το μήκος της, εξαιτίας του γεγονότος ότι η άσφαλτος που έπεσε επάνω της, ήταν δεν ήταν πάχους ενός εκατοστού, κι εκείνο ανακατεμένη με αμμοχάλικο.
Επομένως, ας αφήσουν στην άκρη κάποιοι τις θεωρίες της «θεομηνίας» και της «εκδικήτριας φύσης» και ας φροντίζουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, με σωστά αντιπλημμυρικά έργα, με διαφανείς διαδικασίες και με πλήρη έλεγχο στα δημόσια και δημοτικά έργα που κατασκευάζουν. Και μόνο έτσι θα μπορούν να αποτρέψουν έντονα καιρικά φαινόμενα, να παίρνουν την έκταση που πήραν στον Θερμαϊκό, στη Μεσσηνία και αλλού.
Διαφορετικά, αν συνεχίσουμε να καταστρέφουμε τη φύση, αν εξακολουθήσουμε να τη βιάζουμε και να την κακοποιούμε, τότε σίγουρα θα σκάβουμε τον δικό μας λάκκο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
*Ο Σπύρος Κουζινόπουλος είναι δημοσιογράφος-συγγραφέας, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Συμπολιτεία Θερμαϊκού
