Ό,τι προαιρείσθε… μας είναι αρκετό!
Του Παύλου Δερμενάκη
Η απόλυτη εξαχρείωση της κυβερνητικής πολιτικής, η απόλυτη επιβεβαίωση της αυταπάτης ή, πιο καλά της εξαπάτησης των πολιτών, είναι να αναζητάς, στις διφορούμενες δηλώσεις των Ευρωπαίων ιθυνόντων, στοιχεία αισιοδοξίας ή επιβεβαίωσης των όσων έχουν από καιρό αποφασιστεί. Όχι μόνο γιατί οι δανειστές για 7-8 χρόνια τώρα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας όσα σχεδιάζουν. Όχι μόνο γιατί όσα αποφασίστηκαν δεν αλλάζουν σε τίποτα την αποικιακή πορεία του χρέους. Αλλά κυρίως, γιατί η υποτίμηση της νοημοσύνης όλων μας, η κατάφωρη κοροϊδία, η αξεπέραστη αλαζονεία είναι, μερικές φορές, πιο επώδυνη και από τα ίδια τα μέτρα.
1. Τι άλλαξε στις 15/6; Οι ουσιαστικές αποφάσεις του χθεσινού Eurogroup προβλέπουν ότι τα όποια μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους θα εξειδικευθούν μετά το τέλος του προγράμματος και αφού αξιολογηθεί η πορεία της ελληνικής οικονομίας. Μέχρι τότε θα μεσολαβήσουν και άλλες αξιολογήσεις ενώ θα ισχύουν όλα όσα έχουν συμφωνηθεί για τον αυτόματο κόφτη, τα κόκκινα δάνεια, την διεύρυνση της φορολογικής βάσης κ.λπ.
Για τα επόμενα 5 χρόνια, μέχρι το τέλος του 2022, η Ελλάδα θα πρέπει να καλύπτει τις δανειακές της υποχρεώσεις και να εξασφαλίζει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%. Τα ποσά αυτά αθροίζονται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που θα αποστερούνται από την πραγματική οικονομία. Σημαίνει, ακόμα, ότι μισθοί και συντάξεις θα συνεχίζουν να κινούνται στα σημερινά χαμηλά αν όχι ακόμα χαμηλότερα επίπεδα. Το ίδιο και η φορολογική και ασφαλιστική λεηλασία.
Πού υπάρχουν σημάδια διεξόδου για την κοινωνία και την χώρα από αυτά τα δεδομένα;
2. Γιατί πανηγυρίζουν; Τα κυβερνητικά στελέχη πανηγυρίζουν γιατί άκουσαν καλά λόγια για την προσφορά τους σε ό,τι τους ζητήθηκε. Πανηγυρίζουν γιατί στα επίσημα κείμενα υπήρξαν διαβεβαιώσεις ότι οι «θεσμοί» θα συνδράμουν την ελληνική προσπάθεια για έξοδο στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος. Υποσχέθηκαν, δηλαδή, αυτό που στις 22/5 απορρίφθηκε ως ανεπαρκές. Πανηγυρίζουν γιατί η «γαλλική πρόταση» και η παράταση των δανειακών συμβάσεων θα εξετασθεί μετά το 2018. Πανηγυρίζουν γιατί τους επέτρεψαν να φτιάξουν Επενδυτική Τράπεζα, γιατί, τάχα, ανοίγουν παράθυρα για την έξοδο στις αγορές και την ποσοτική χαλάρωση. Όλα αυτά μοιάζουν με φάρσα. Στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν γιατί κερδίζουν χρόνο. Με τη δύναμη των ΜΜΕ και την ανυπαρξία αντιπολίτευσης επενδύουν στις εντυπώσεις, ενώ η κοινωνία βυθίζεται και η χώρα διαλύεται. Πόσο θα διαρκέσουν οι πανηγυρισμοί; Μέχρι την επόμενη διάψευση, αυτό είναι αρκετό για όλους.
3. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Η ελληνική οικονομία παραμένει απόλυτα παγιδευμένη. Όσα σήμερα καταγράφονται σαν τάσεις αναιμικής ίσως ανόδου έχουν μικρή σημασία. Η ίδια η Ευρώπη τρίζει. Το τραπεζικό σύστημα της Ιταλίας και της Γαλλίας παραμένει σαθρό. Όλο και πιο συχνά επισημαίνονται οι κίνδυνοι μιας νέας ευρωπαϊκής κρίσης μπροστά στην οποία η ελληνική είναι ασήμαντη. Η παγκόσμια οικονομία κλυδωνίζεται. Ο διχασμός στις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις της Δύσης συνεχίζεται απρόβλεπτος, οι ανταγωνισμοί ΗΠΑ – Ε.Ε. – Κίνας οξύνονται, τα σύννεφα ενός μεγάλου πολέμου γίνονται ορατά και μάλιστα στην περιοχή μας. Μέσα σε αυτό το κλίμα η Ελλάδα θα πρέπει να πετυχαίνει οικονομικούς στόχους που καμιά χώρα δεν έχει πετύχει μέχρι τώρα. Και πανηγυρίζει… Είναι παράλογο να υπάρχουν προβλέψεις και σχεδιασμοί χωρίς να παίρνουν υπόψη αυτές τις παγκόσμιες τάσεις. Που να μην αξιολογούν την επίδραση από την παγκόσμια αστάθεια. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτά. Για μερικούς είναι αρκετό να κερδίζουν χρόνο στις καρέκλες τους… Κι ας μικραίνει η Ελλάδα.
4. Οι αγορές είναι εδώ. Μα οι αποφάσεις του Eurogroup, λέει ο Τσακαλώτος, θα αξιολογηθούν θετικά από τις αγορές, θα φέρουν επενδύσεις. Σε τι διαφέρει ο «ταξικιστής» υπουργός από τον Στουρνάρα, τον Χαρδούβελη και συντροφία. Οι αγορές είναι εδώ. Στα λιμάνια, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στα αεροδρόμια, στις υποδομές της χώρας, στο Ελληνικό, στο Κάβο Σίδερο, στη Ν. Φιλαδέλφεια. Δίνουν παρών στο ξεπούλημα της χώρας και στην εξαθλίωση των εργαζόμενων. Φτιάχνουν γκέτο, παραεξουσίες ελέγχουν το σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Ετοιμάζονται για το μεγάλο ρεσάλτο στη δημόσια και ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Δίκαια πανηγυρίζει ο Τσακαλώτος.
5. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση δεν κατηγορεί την κυβέρνηση για όσα ψηφίζει στο εσωτερικό και συνυπογράφει με τους δανειστές. Την κατηγορεί γιατί δεν το έκανε νωρίτερα. Την κατηγορεί για ανικανότητα. Και προβάλει την δική της ικανότητα στην ίδια πορεία καταστροφής. Η αντιπολίτευση χαίρεται με όσα η κυβέρνηση συνυπογράφει. Στην ουσία την απαλλάσσει από το βάρος. Κάνει όσα η ίδια δεν θα μπορούσε να κάνει και ταυτόχρονα κερδίζει από τη φθορά της. Η σημερινή εικόνα αναδεικνύει την πλήρη ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού κόσμου. Ανίκανος να εκμεταλλευτεί υπαρκτές ευκαιρίες. Ανίκανος να σχεδιάσει και να οραματιστεί. Ευχαριστημένος με το ρόλο του αναλώσιμου σε μια χώρα αποικία.
