Tα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ δεν έχουν άλλο «λίπος για να κάψουν»!.
Του Παναγιώτη Σωτήρη.
«Τα πανεπιστήμια έχουν ακόμη πολύ λίπος να κάψουν», ήταν η απάντηση του ειδικού γραμματέα Ανώτατης Εκπαίδευσης Βασίλη Παπάζογλου, στα αιτήματα των εκτάκτων εκπαιδευτικών των ΤΕΙ, των διδασκόντων με βάση το Π.Δ. 407/80 και των μελών ΔΕΠ σε αναμονή διορισμού. Το πανεπιστήμια δεν σέβονται «τη φορολογία, τον κόπο, το αίμα και τον ιδρώτα» των πολιτών, δήλωσε ο υφυπουργός Παιδείας Ιωάννης Πανάρετος, απαντώντας σε ερώτηση για τις περικοπές πιστώσεων 407. Οι συμβασιούχοι διδάσκοντες παρέχουν «συμπληρωματικό έργο» κατά τον κύριο Πανάρετο, παρ’ ότι στα περισσότερα ΤΕΙ καλύπτουν έως και το… 80% των διδακτικών ωρών. Οι πιστώσεις διδασκόντων 407/80 περικόπτονται κατά 15-20%, ενώ οι διορισμοί εκατοντάδων μελών ΔΕΠ είναι στον αέρα και μπορεί να πάρουν έως 3 χρόνια για να γίνουν. Αφού γίνουν διορισμοί στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, «για να ανοίξουν και όχι απαραίτητα για να λειτουργήσουν καλά τα σχολεία», μπορεί να γίνουν διορισμοί στην Ανώτατη Εκπαίδευση, εάν το επιτρέψει ο περιορισμός «5 αποχωρούν – 1 έρχεται». Όλες οι προκηρύξεις νέων θέσεων παγώνουν, έως ότου ολοκληρωθούν οι διορισμοί. Στα ΤΕΙ θα γίνει πρόωρη εκταμίευση τμήματος του προϋπολογισμού του 2011 για να καλυφθούν τα δεδουλευμένα του 2010, αλλά μετά δεν υπάρχει καμία περίπτωση έκτακτης ή επιπλέον χρηματοδότησης. Πριν από το τέλος του εαρινού εξαμήνου κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πιστώσεις για τους επιστημονικούς και εργαστηριακούς συνεργάτες και άρα αυτοί να απολυθούν, αφήνοντας τα Ιδρύματα χωρίς το 80% των διδασκόντων.
Ήδη αρκετά τμήματα περιορίζουν τον αριθμό των προσφερόμενων μαθημάτων, με προοπτική να γίνεται δύσκολη ακόμη και η λήψη πτυχίου. Νέα γνωστικά αντικείμενα δεν θα καλύπτονται. Τα εργαστήρια θα μοιάζουν με παραδόσεις, αφού οι φοιτητές απλώς θα παρακολουθούν. Ο «πανεπιστημιακός Καλλικράτης» και οι συγχωνεύσεις τμημάτων, θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Το Μνημόνιο βλάπτει, επομένως, σοβαρά την Παιδεία και καθώς δεν υπάρχει «λίπος» στην Ανώτατη Εκπαίδευση, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ «τρώνε από τις σάρκες τους», ξεκινώντας από τους αδύναμους κρίκους που είναι οι συμβασιούχοι διδάσκοντες.
Επιπλέον, το υπουργείο Παιδείας, ακολουθώντας στρατηγικές επιλογές της Ε.Ε. αλλά και οργανισμών όπως ο ΟΟΣΑ, χρησιμοποιεί τη συρρίκνωση του παρεχόμενου έργου, ως μοχλό για την εμπέδωση μιας επιχειρηματικής λογικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Τα πανεπιστήμια καλούνται να συμμορφωθούν από τώρα με το υπό διαμόρφωση θεσμικό πλαίσιο, να συμπεριφερθούν ως εν δυνάμει μάνατζερ και να αναζητήσουν άλλους τρόπους, όπως τα δίδακτρα, για να καλύψουν τις ανάγκες σε προσωπικό.
Απέναντι στην απαξίωση της δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης, η ελπίδα έρχεται από τις κινητοποιήσεις που ήδη ξεκίνησαν. Η επίσχεση εργασίας και οι καταλήψεις από έκτακτους εκπαιδευτικούς στα ΤΕΙ Πειραιά και Θεσσαλονίκης, με τη στήριξη και των φοιτητών, οι κινητοποιήσεις συμβασιούχων διδασκόντων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ και μελών ΔΕΠ υπό αναμονή τοποθέτησης, ο πανελλαδικός συντονισμός τους, μαζί με τη σαφή κατεύθυνση συμμετοχής σε ένα πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό ενάντια στην επιχειρηματική ανώτατη εκπαίδευση, δείχνουν ότι η οργή και η αγανάκτηση αρχίζουν και παίρνουν συλλογικές μορφές.