του Νίκου Μάλλιαρη*
Δημοσιεύουμε το πρώτο μέρος της ομιλίας του Νίκου Μάλλιαρη που έγινε στα πλαίσια της ετήσιας συνόδου του Ινστιτούτου Διεθνούς και Ελληνικού Αθλητικού Δικαίου (ΙΔΕΑΔ). Η σύνοδος διεξήχθη την Παρασκευή 19/10/2018 με θέμα: «Ποδόσφαιρο, Νόμος και Πολιτική». Στο επόμενο φύλλο του Δρόμου θα δημοσιευτεί το δεύτερο μέρος που σχετίζεται με το τι υποσχόταν και τι έκανε τελικά η κυβέρνηση Τσίπρα αλλά και μια πρόταση από πλευράς του Νίκου Μάλλιαρη για το τι μπορούν να κάνουν όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο.
Από το 1979 που το ποδόσφαιρο απέκτησε επαγγελματική νομική υπόσταση, παραδόθηκε ανοχύρωτο σε συμφέροντα. Κυβερνήσεις έκτοτε άλλαξαν ουκ ολίγες και ακόμη περισσότεροι υφυπουργοί Αθλητισμού. Οι «παραγκάρχες» όμως ήταν πάντα εκεί, με οποιαδήποτε κυβέρνηση ή υφυπουργό.
Το πρόβλημα για το ποδόσφαιρο είναι ότι τα κόμματα που αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση της χώρας δεν διαμορφώνουν μια διαχρονική αθλητική πολιτική αρχών, ούτε αναδεικνύουν στελέχη που θα την υλοποιήσουν ως υφυπουργοί και Γενικοί Γραμματείς Αθλητισμού. Με αποτέλεσμα οι εκάστοτε, διοριζόμενοι από τον Πρωθυπουργό, αδαείς και περιστασιακοί υπουργοί και Γ. Γραμματείς, να εφαρμόζουν προσωπική πολιτική, που τις περισσότερες φορές τους την υπαγορεύουν-επιβάλλουν οι μεγαλοπαράγοντες ή/και εξοθεσμικοί παραγοντίσκοι ή, τέλος, το στενά εννοούμενο κομματικό συμφέρον.
Το μόνο που δεν αλλάζει διαχρονικά, είναι οι παράγκαρχες οι οποίοι κυβερνούν το ποδόσφαιρο από το παρασκήνιο.
Αυτοί ανεβοκατεβάζουν ημέτερους στις διοικήσεις της ΕΠΟ, αυτοί ελέγχουν τη διαιτησία, αυτοί πουλάνε υπηρεσίες σε κάθε ενδιαφερόμενο, αυτοί χρίζουν πρωταθλητή, καθορίζουν τις ομάδες που θα υποβιβαστούν και τις ομάδες που θα προαχθούν από τις μικρότερες κατηγορίες.
Κι όλα με το αζημίωτο.
Αυτά συμβαίνουν, γιατί αυτοί είναι διαχρονικοί στον χώρο, με ισχυρούς δεσμούς εξάρτησης με το ποδοσφαιρικό, πολιτικό, οικονομικό, εκδοτικό και δικαστικό σύστημα.
Κατά περιόδους, είναι αλήθεια ότι, υφυπουργοί Αθλητισμού διαφόρων κυβερνήσεων, συγκρούστηκαν με το ποδοσφαιρικό και παρασκηνιακό κατεστημένο. Αποτέλεσμα; Άπαντες έχασαν τη θέση τους. Να θυμίσω μερικούς από αυτούς: Γιώργος Φλωρίδης, Γιώργος Ορφανός… Είναι αναρίθμητες οι φορές που η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής ασχολήθηκε με τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο και τη βία των γηπέδων. Δεκάδες αθλητικοί νόμοι ψηφίστηκαν. Νόμοι, ως επί το πλείστον, ανεφάρμοστοι. Δεκάδες φορές παρενέβη η FIFA, τις περισσότερες όχι
για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, αλλά για να υπερασπίσει εκείνους που ευθύνονταν για τη διαφθορά.
Το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι το κακό συνεχίζεται και σήμερα. Η παράγκα, έστω και από άλλα μετερίζια, παραμένει πανίσχυρη, επιβάλει διοικήσεις, ελέγχει τη διαιτησία και διαμορφώνει αποτελέσματα. Εν ολίγοις υποχρεώνει το ποδόσφαιρο να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της νύχτας. Σήμερα είναι μάλιστα ισχυρότερη από ποτέ. Αν τα προηγούμενα χρόνια διαχειρίζονταν ποδοσφαιρική εξουσία, μαύρο χρήμα και διαιτητικό στρατό, τελευταία αισθάνεται και την ανοχή έως συμπαράσταση της πολιτικής ηγεσίας.
Πηγαίνοντας προς τις εκλογές της ΕΠΟ, παράγοντες Ποδοσφαιρικών Ενώσεων δάρθηκαν επανειλημμένα. Το σπίτι του διαιτητή κ. Μπήκα κάηκε. Ένας τελικός κυπέλλου διεξήχθη με καθυστέρηση μηνός και κεκλεισμένων των θυρών επειδή έτσι άρεσε στον τότε υφυπουργό Αθλητισμού. Άλλος τελικός κυπέλλου βάφτηκε στο αίμα. Εφημερίδα έγραψε ότι οι τελευταίες εκλογές της ΕΠΟ αγοράστηκαν έναντι 6 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού και δικαστή. Επώνυμος δικηγόρος καταγγέλλει ότι αγώνα της ομάδας του έστησε μέτοχος στοιχηματικής εταιρείας και η κυβέρνηση κωφεύει
«Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα»
Διατυμπάνιζαν ο πρωθυπουργός και τα μεγαλοστελέχη του, πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. Και πράγματι μας ταραζούν στην καταπάτηση κάθε έννοιας της αστικής νομιμότητας προσπαθώντας να μας επιβάλλουν με λόγια και πρακτικές τη δική τους, ασυνάρτητη, παράλογη και αντισυνταγματική «επαναστατική» νομιμότητα. Αυτοί που αναρριχήθηκαν στην κυβερνητική εξουσία, με σχετική πλειοψηφία, χάρις στον αντιδημοκρατικό νόμο που δίνει μπόνους 50 βουλευτές στο πρώτο κόμμα, δεν σέβονται την αστική νομιμότητα, αλλά ούτε νομοθετούν, για να την αλλάξουν.
Κραύγαζαν ότι το κράτος, επί των ημερών τους δεν εκβιάζεται και δεν συναλλάσσεται με τα μεγάλα ξένα και ντόπια συμφέροντα.
Μέσα στην άκρατη δημαγωγία τους υπηρετούν κάθε ισχυρό και διχάζουν κομματικά και αθλητικά τον λαό και τους φιλάθλους. Σήμερα που ταλανίζεται ο τόπος και το ποδόσφαιρό μας από οξυμένα προβλήματα και χρειαζόμαστε ομοψυχία, για να τα αντιμετωπίσουμε.
Κατήγγειλαν τα μνημόνια και τα ξένα κέντρα εξουσίας και στο ποδόσφαιρο, που δεν είχαμε μνημόνια, έφεραν δια νόμου την FIFA-UEFA και της το παρέδωσαν να το διαχειρισθεί με αυτούς που είναι υπεύθυνοι για το διαχρονικό κατάντημά του.
Κατήγγειλαν, ως αντιπολίτευση, τη σκανδαλώδη πώληση του ΟΠΑΠ και δεσμεύτηκε ο Αλέξης Τσίπρας κατ’ επανάληψη να τον επαναφέρουν στο δημόσιο, όταν αναλάμβανε τη διακυβέρνηση.
Επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ο ιδιωτικοποιημένος ΟΠΑΠ, κάνοντας απολύσεις, εδραιώνει την παρουσία του αυξάνοντας τα κέρδη του και… κάνοντας φιλανθρωπίες, κοινωνική πολιτική και ενισχύοντας την εξυγίανση και ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, με την επιβράβευση και την αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης.
Και τι δεν συνέβη στο ελληνικό ποδόσφαιρο επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ.
Πηγαίνοντας προς τις εκλογές της ΕΠΟ, παράγοντες Ποδοσφαιρικών Ενώσεων δάρθηκαν επανειλημμένα. Το σπίτι του διαιτητή κ. Μπήκα κάηκε. Ένας τελικός κυπέλλου διεξήχθη με καθυστέρηση μηνός και κεκλεισμένων των θυρών επειδή έτσι άρεσε στον τότε υφυπουργό Αθλητισμού. Άλλος τελικός κυπέλλου βάφτηκε στο αίμα. Εφημερίδα έγραψε ότι οι τελευταίες εκλογές της ΕΠΟ αγοράστηκαν έναντι 6 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός υπουργού και δικαστή. Επώνυμος δικηγόρος καταγγέλλει ότι αγώνα της ομάδας του έστησε μέτοχος στοιχηματικής εταιρείας και η κυβέρνηση κωφεύει.
Η ανεξαρτησία του ποδοσφαίρου και η τοποθέτηση του αθλήματος σε αναπτυξιακές βάσεις, που θα δημιουργήσουν ένα σοβαρό αναπτυξιακό μοντέλο, ώστε να καλλιεργηθεί ο υγιείς ανταγωνισμός μεταξύ των ποδοσφαιρικών εταιρειών, δεν μπορεί να προκύψει μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες και εξωθεσμικές παρεμβάσεις.
Με δεδομένο ότι η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη χώρα, επιτρέψτε μου ένα μικρό συλλογισμό.
Με κυβερνητική εντολή, η Ανώνυμη Εταιρία και η, κατά τα άλλα, ανεξάρτητη κρατική τηλεόραση, επιχορήγησε με 22 εκατομμύρια ευρώ συγκεκριμένες ΠΑΕ.
Εν ολίγοις το απαξιωμένο, εμπορικά και κοινωνικά, επαγγελματικό ποδόσφαιρο, υπό τις ευλογίες της κυβέρνησης, επιβαρύνει ετησίως το ισοζύγιο πληρωμών με αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ελεύθερη αγορά έχουμε, ο καθένας μπορεί να αγοράζει και να πουλάει ό,τι θέλει, όχι όμως με χρήματα των φορολογουμένων. Κάθε σοβαρή κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει και την τελευταία δεκάρα, όταν πρόκειται για θέματα που αφορούν τη χρεοκοπία της χώρας.
*Ο Νίκος Μάλλιαρης είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, πρώην μέλος της επιτροπής αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των ιδρυτικών μελών του ΠΣΑΠ στον οποίο διετέλεσε και γενικός γραμματέας, ενώ είναι και ενεργό μέλος του συλλόγου της Μπαρτσελόνα (Barcelona F.C.).
