Το πόσο αδιέξοδη είναι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι κατί που επισημάνθηκε εξ αρχής, ακόμη και πριν την υπογραφή της. Είναι βέβαιο πως θα προκύπτουν διαρκώς νέες αγκυλώσεις και προβλήματα. Η Συμφωνία των Πρεσπών θα ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις ή μπορεί να δημιουργεί και νέες συνθέσεις και συμμαχίες στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό με στόχο την εκάστοτε διακυβέρνηση ή ακόμη και συμμαχίες στο επίδεδο της κοινωνίας, φαινομενικά διαφορετικών καταστάσεων και προελεύσεων.
Την ίδια στιγμή ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ανοίγουν την πόρτα για σημαντικές αλλαγές (ακόμη και συνόρων) στην Βαλκανική, πυροδοτούν αλυτρωτισμούς, ενώ φαίνεται ότι θα χρησιμοποιηθούν θρησκευτικές μειονότητες και πληθυσμοί ως εθνικές μειονότητες. Και όλα αυτά για να ελέγξουν την περιοχή και να αποκλείσουν την Ρωσία.
Μέσα αυτό το σύνθετο τοπίο η ΠΓΔΜ εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να ζητήσει και να πάρει περισσότερα από όσα ίσως θα περίμενε. Αυτό της δίνει ώθηση να πιέζει καταστάσεις και φτάνει σε πολλαπλά προκλητικές και επιθετικές δηλώσεις, τις οποίες κάθε φορά προσπαθεί να ανασκευάσει ή να ανακαλέσει. Παρόλα αυτά φτιάχνει ένα κλίμα και δίνει δείγματα γραφής για την πολιτική που θέλει να ακολουθήσει. Σειρά εμπρηστικών δηλώσεων για «μακεδονική» γλώσσα και διδασκαλία της, Μακεδόνες του Αιγαίου, ταυτότητα και εθνότητα, αλλά καμιά απάντηση από μεριάς της ελληνικής κυβέρνησης. Έχουν αφεθεί όλα στον αυτόματο και θα καθαρίζουν οι μεγάλοι φίλοι, κάνοντας χαλαρές επιπλήξεις.
Οι διαρκείς προκλησεις του Ζάεφ δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση. Άλλωστε με τη βοήθεια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Γερμανίας, της Ε.Ε. και με γκανγκστερικές μεθόδους με εκβιασμούς απειλές και δωροδοκίες έχει δέσει τους 80 πολυπόθητες ψήφους για την συνταγματική αναθεώρηση και πολύ δύσκολα θα τις χάσει.
Ανακατατάξεις στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό
Η υποτακτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στις ΗΠΑ την έχει κάνει υποτακτική και να μην αντιδρά απέναντι σε καμιά πρόκληση. Όλη αυτή η διαδικασία έχει αρχίσει να δρομολογεί νέες εξελίξεις στο εσωτερικό. Το ήδη ρευστοποιημένο ελληνικό κοινοβούλιο με αλλαγές-μεταγραφές βουλευτών, εξαφάνιση των μικρών κομμάτων, έχει μπει για τα καλά στην προεκλογική περίοδο και σημαντικός παραγόντας γίνεται το Ποταμι.
Με βάση τη δηλωμένα θετική ψήφο στην Συμφωνία των Πρεσπών όταν έρθει στην βουλή, άνοιξαν διάυλοι επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ποταμιού. Άλλωστε οι ΑΝΕΛ, όσο και να έχει προσπαθήσει ο Τσίπρας εξαερώνονται εκλογικά οπότε τίθεται σε εφαρμοφή το σχέδιο της μεγάλης κεντροαριστεράς το οποίο όμως δε φαίνεται να περπατάει.
Η κόντρα που σηκώθηκε με το ΚΙΝ.ΑΛ με βάση τα σκάνδαλα και η ανάμιξη ακόμη και του Κ. Σημίτη σε συνδυασμό με την αναθέρμανση των σχέσεων Ποταμιού-Ν.Δ. δείχνει ότι και αυτό μπορεί να ναυαγίσει. Δεν είναι τυχαίο πως το Ποτάμι ξεκίνησε να κόβει γέφυερες με τον ΣΥΡΙΖΑ, αναθεωρώντας ακόμη και την πιθανότητα να στηρίξει τη Συμφωνια των Πρεσπών, επικαλούμενο ακόμη και τις δηλώσεις Ζάεφ της περασμένης εβδομάδας σχετικά με τη γλώσσα και την εθνότητα.
Όλες αυτές οι εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικές ανακατατάξεις με αποτέλεσμα να αφήνεται ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, προκειμένου να περισσωθεί όσο γίνεται το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με μια απέλπιδη προσπάθεια να κερδίσει κάποιες εντυπώσεις ο Καμμένος. Μπορεί σε αυτή την περίπτωση να μην προλαβαίνει να μοιράσει όσους μποναμάδες έχει στο σχεδιασμό του αλλά η «παροχολογία» κάτι μπορεί να περισσώσει ενώ θα έχει δώσει και την καυτή πατάτα του Μακεδονικού στη Ν.Δ. Έτσι ο Κυριακός θα πρέπει άμεσα να διαλέξει αν θα συγκρουστεί με τις ΗΠΑ –πραγμα πολύ απίθανο– ή θα αποτελέσει το δεύτερο κατά σειρά κωλοτούμπα αναλαμβάνοντας ο ίδιος την ολοκληρωση της συμφωνίας και την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. με τη νέα ονομασία.
Η Βουλγαρία απειλεί με βέτο
Η Συμφωνία των Πρεσπών πυροδότησε μια πληθώρα εξελίξεων σε μια σειρά από βαλκανικές ώρες. Πέρα από τους άμεσα εμπλεκόμμενους Ελλάδα και ΠΓΔΜ, τους μεγάλους παίχτες ΗΠΑ, Γερμανία και Ρωσία υπάρχουν και αλλές χώρες που αποτελούν μέρος της «μακεδονικής σαλάτας» όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία και μέσω αυτών ακόμη και η Τουρκία.
Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να έχει πάρει απόφαση να μην αντιδρά στις διαρκείς προκλήσεις της ΠΓΔΜ, αλλά η Βουλγαρία η οποία επηρεάζεται σημαντικά από τις εξελίξεις στα Σκόπια και έχοντας ζωτικά συμφέροντα, δεν άφησε αναπάντητες τις δηλώσεις Ζάεφ σχετικά με τη «μακεδονική» γλώσσα. Άλλωστε στην ΠΓΔΜ υπάρχουν πάνω από 120.000 πολίτες (δηλαδή πάνω από το 5% του πληθυσμού της χώρας) οι οποίοι είτε έχουν ήδη λάβει βουλγάρικο διαβατήριο ή έχουν κάνει αίτηση για να λάβουν, όπου και στις δύο περιπτώσεις στο διαβατήριο δηλώνεται «Βούλγαρος Μακεδόνας». Επίσης η Βουλγαρία είναι η δεύτερη χώρα την περιοχής, πέρα από την Αλβανία, η οποία προσπαθεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην εσωτερική ζωή της πΓΔΜ.
Η Βουλγαρία, δια στόματος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Άμυνας, Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ, προειδοποίησε τα Σκόπια και τον Ζ. Ζάεφ σχετικά με την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Συγεκριμένα δήλωσε πως «δε θα επιτέψουν “μακεδονική” γλώσσα σε ΕΕ και ΝΑΤΟ» και πως «Δεν υπάρχει τέτοια γλώσσα και κανείς δεν μπορεί να την καθιερώσει». Επίσης κατάγγειλε την κυβέρνηση Ζάεφ πως επιχειρεί να αμφισβητήσει πολύ σοβαρά ζητήματα και παρά την τάση της Βουλγαρίας να προχωρά σε συμβιβασμούς, αυτή τη φορά οι Βούλγαροι είναι διατεθειμένοι να θέσουν βέτο στην ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
Το κατά πόσο θα τηρηθεί μια τόσο σκληρή γραμμή από μεριάς Βουλγαρίας ή αν πρόκειται για λεονταρισμούς και παιχνίδι εντυπώσεων μένει να φανεί στην πορεία. Σε κάθε περίπτωση το κουβάρι του Μακεδονικού περιπλέκεται όλο και περισσότερο χωρίς να είναι ξεκάθαρο ακόμη με ποιο τρόπο θα εφαρμοστεί η Συμφωνία των Πρεσπών.
