Του Ευτύχη Μπιτσάκη. Είναι γνωστά δύο αποφθέγματα του Τόμας Χομπς (1585-1679): Άνθρωπος προς άνθρωπον λύκος και πόλεμος όλων εναντίων όλων. Ζώντας στην αυγή του καπιταλισμού, ο διάσημος Άγγλος φιλόσοφος, συμπύκνωσε σ’ αυτές τις δύο φράσεις την εμπειρία του από τη φρίκη της αναδυόμενης αγγλικής κοινωνίας. Βέβαια, ο Χομπς αδικούσε τους λύκους, οι οποίοι είναι κοινωνικά ζώα με ισχυρό αίσθημα αλληλεγγύης. Αντίθετα με τον Χόμπς, άλλοι συμπατριώτες του και προπαντός οι Γάλλοι διαφωτιστές οραματίζονταν μια κοινωνία όπου θα δέσποζε ο ορθός λόγος, η ισότητα και η ελευθερία. Το τι έγινε έκτοτε το γνωρίζουμε και σήμερα:
Σήμερα που ο καπιταλισμός αγγίζει τα ιστορικά του όρια, το μόνο που μπορεί είναι η κατεδάφιση των όποιων κατακτήσεων των λαών.
Ειδικά: Οι πόλεμοι.
Σήμερα που ο καπιταλισμός αγγίζει τα ιστορικά του όρια, το μόνο που μπορεί είναι η κατεδάφιση των όποιων κατακτήσεων των λαών.
Ειδικά: Οι πόλεμοι.
Τα γεγονότα είναι γνωστά.
– Δύο πόλεμοι εναντίων των λαών της Γιουγκοσλαβίας. Σκοπός: Η διάλυση του τελευταίου καταλοίπου του υπαρκτού «σοσιαλισμού», ο τεμαχισμός αυτού του πολυεθνικού μορφώματος και η ένταξή του στο διεθνή κεφαλαιοκρατικό καταμερισμό εργασίας. Και οι δύο «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι, με τα βομβαρδιστικά και το απεμπλουτισμένο ουράνιο, χάριν της ελευθερίας των Κοσοβάρων!
– Δύο πόλεμοι εναντίων του Ιράκ. Πρόσχημα: Τα ανύπαρκτα πυρηνικά του Σαντάμ και η «δημοκρατία». Στόχος: Τα ενεργειακά αποθέματα του Ιράκ και της περιοχής, τα πλουσιότερα του πλανήτη. Αποτέλεσμα: Καταστροφή της χώρας, ραδιενέργεια. Δύο εκατομμύρια νεκροί, από τους οποίους πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά. Κρέμασαν τον Σαντάμ. Έκτοτε, ένας ατελείωτος πόλεμος εναντίων των κατακτητών και ένας επίσης ατελείωτος εμφύλιος. Χάριν της ελευθερίας!
– Αφγανιστάν. Η CIA εξόπλισε τους Ταλιμπάν, που ανέτρεψαν το φιλοσοβιετικό καθεστώς. Έκτοτε: Επιστροφή στο μεσαίωνα. Ατελείωτος πόλεμος εναντίον του λαού του Αφγανιστάν. Στόχος: Τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, τα μεταλλεύματα και η στρατηγική σημασία τους.
Και τώρα: Μια δεύτερη αφύπνιση των αραβικών πληθυσμών (η πρώτη, αντιαποικιοκρατική και δημοκρατική, μετά τον πόλεμο, κατέληξε στα γνωστά δικτατορικά καθεστώτα). Τι ζητούν οι λαοί της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης και των άλλων αφυπνιζόμενων χωρών; Δημοκρατία, ελευθερίες, ασαφή κοινωνικά αιτήματα. Πού θα καταλήξουν αυτά τα κινήματα; Επί του παρόντος, υπάρχει ένα δεδομένο. Εκμεταλλευόμενοι την απαρχή εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη, Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και ΗΠΑ, στο όνομα πάλι της «δημοκρατίας», ξεκίνησαν έναν ακόμη πόλεμο με στόχο τα πετρέλαια της Λιβύης. Ποιος θα αρπάξει τα πετρέλαια; Και θα κρεμάσουν τον πρώην φίλο τους, τον Καντάφι, όπως κρέμασαν και τον επίσης πρώην φίλο τους, τον Σαντάμ Χουσεΐν. Το δεδομένο είναι η φρίκη ενός νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου, που θα εντείνει και τον ήδη μαινόμενο εμφύλιο.
Εν τέλει: Ο καπιταλισμός τείνει να εξαντλήσει τα φυσικά αποθέματα του πολέμου. Ο πόλεμος είναι το μέσον για την αρπαγή των ενεργειακών και άλλων φυσικών αποθεμάτων. Πόλεμος εναντίων της φύσης και πόλεμος εναντίων των λαών. Ανίκανος να υπερβεί τις ενδογενείς αντινομίες του, ο καπιταλισμός, καταστρέφοντας ό,τι θετικό είχε δημιουργηθεί από τους λαούς κατά την τελευταία πενταετία, αποτελεί ήδη κίνδυνο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Και εμείς; Η κυβέρνησή «μας» αποφάσισε να μετάσχει στην επιδρομή και στο μακελειό, για να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή «μας» στη λεία – στα πετρέλαια και στην «ανοικοδόμηση» (πρώτα βομβαρδίζουμε, μετά ανοικοδομούμε). Κλέφτες θα γίνουν οι πολυεθνικές;
Κυβέρνηση αδίστακτη και ανίκανη.
Επικίνδυνη κυβέρνηση. Ως πότε;
– Δύο πόλεμοι εναντίων των λαών της Γιουγκοσλαβίας. Σκοπός: Η διάλυση του τελευταίου καταλοίπου του υπαρκτού «σοσιαλισμού», ο τεμαχισμός αυτού του πολυεθνικού μορφώματος και η ένταξή του στο διεθνή κεφαλαιοκρατικό καταμερισμό εργασίας. Και οι δύο «ανθρωπιστικοί» πόλεμοι, με τα βομβαρδιστικά και το απεμπλουτισμένο ουράνιο, χάριν της ελευθερίας των Κοσοβάρων!
– Δύο πόλεμοι εναντίων του Ιράκ. Πρόσχημα: Τα ανύπαρκτα πυρηνικά του Σαντάμ και η «δημοκρατία». Στόχος: Τα ενεργειακά αποθέματα του Ιράκ και της περιοχής, τα πλουσιότερα του πλανήτη. Αποτέλεσμα: Καταστροφή της χώρας, ραδιενέργεια. Δύο εκατομμύρια νεκροί, από τους οποίους πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά. Κρέμασαν τον Σαντάμ. Έκτοτε, ένας ατελείωτος πόλεμος εναντίων των κατακτητών και ένας επίσης ατελείωτος εμφύλιος. Χάριν της ελευθερίας!
– Αφγανιστάν. Η CIA εξόπλισε τους Ταλιμπάν, που ανέτρεψαν το φιλοσοβιετικό καθεστώς. Έκτοτε: Επιστροφή στο μεσαίωνα. Ατελείωτος πόλεμος εναντίον του λαού του Αφγανιστάν. Στόχος: Τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας, τα μεταλλεύματα και η στρατηγική σημασία τους.
Και τώρα: Μια δεύτερη αφύπνιση των αραβικών πληθυσμών (η πρώτη, αντιαποικιοκρατική και δημοκρατική, μετά τον πόλεμο, κατέληξε στα γνωστά δικτατορικά καθεστώτα). Τι ζητούν οι λαοί της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης και των άλλων αφυπνιζόμενων χωρών; Δημοκρατία, ελευθερίες, ασαφή κοινωνικά αιτήματα. Πού θα καταλήξουν αυτά τα κινήματα; Επί του παρόντος, υπάρχει ένα δεδομένο. Εκμεταλλευόμενοι την απαρχή εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη, Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και ΗΠΑ, στο όνομα πάλι της «δημοκρατίας», ξεκίνησαν έναν ακόμη πόλεμο με στόχο τα πετρέλαια της Λιβύης. Ποιος θα αρπάξει τα πετρέλαια; Και θα κρεμάσουν τον πρώην φίλο τους, τον Καντάφι, όπως κρέμασαν και τον επίσης πρώην φίλο τους, τον Σαντάμ Χουσεΐν. Το δεδομένο είναι η φρίκη ενός νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου, που θα εντείνει και τον ήδη μαινόμενο εμφύλιο.
Εν τέλει: Ο καπιταλισμός τείνει να εξαντλήσει τα φυσικά αποθέματα του πολέμου. Ο πόλεμος είναι το μέσον για την αρπαγή των ενεργειακών και άλλων φυσικών αποθεμάτων. Πόλεμος εναντίων της φύσης και πόλεμος εναντίων των λαών. Ανίκανος να υπερβεί τις ενδογενείς αντινομίες του, ο καπιταλισμός, καταστρέφοντας ό,τι θετικό είχε δημιουργηθεί από τους λαούς κατά την τελευταία πενταετία, αποτελεί ήδη κίνδυνο για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.
Και εμείς; Η κυβέρνησή «μας» αποφάσισε να μετάσχει στην επιδρομή και στο μακελειό, για να διαπραγματευθεί τη συμμετοχή «μας» στη λεία – στα πετρέλαια και στην «ανοικοδόμηση» (πρώτα βομβαρδίζουμε, μετά ανοικοδομούμε). Κλέφτες θα γίνουν οι πολυεθνικές;
Κυβέρνηση αδίστακτη και ανίκανη.
Επικίνδυνη κυβέρνηση. Ως πότε;
Σχόλια
